به گزارش خبرنگارشبستان ،موسی بیدج در چهارمین گنگره صدای پای آب ،گفت: سهراب یکی از شاعران بزرگ معاصر ماست، اگرچه برخی بر او خرده گرفتهاند و از زاویه پنجره محدود خود به سهراب نگریستهاند و گفتهاند خون بچههای ما در جوب جاری است، حال آنکه سهراب در جایی خوش آب و هوا نشسته و میگوید آب را گل نکنید و این در حالی است که سهراب به ذات انسانیت رسیده است زیرا در جایی میگوید کبوتر آب ندارد، پس میبینیم که سهرابی که به فکر پرندههاست نمیتواند در مقابل انسان بیتفاوت باشد.
وی با توجه به نیاز ادبیات امروز به ترجمه عنوان کرد: کسانی مثل حافظ و سعدی را همه دنیا میشناسند و با همان اندیشه به دنبال شاعران امروز ایران میگردند. در دنیا هر کشوری یک شاعر به جهانیان هدیه کرده است حال آنکه ایران حداقل پنج شاعر به دنیا هدیه داده، بنابراین جا دارد که ما در روزگار معاصر نیز شاعران خودمان را به جامعه جهانی معرفی کنیم.
بیدج در ادامه گفت: خوشبختانه سهراب سپهری شناخته شده است و برای من که با جهان عرب در ارتباط هستم میتوانم ادعا کنم که جهان عرب سهراب را میشناسد اما ترجمه آثار سهراب برای ایرانیتبارهای عربزبان مقدورتر است زیرا کسانی که فرهنگ سهراب را نمیشناسند نمیتوانند ترجمه خوبی از او ارایه دهند.
وی ادامه داد: تاکنون چهار کتاب از سهراب ترجمه شده است که سه تا از آنها ترجمههای خوبی بودند اما یک مترجم که ایرانیتبار نبود نتوانسته معادلسازی مناسبی را برای برخی از واژگان سهراب به زبان عربی پیدا کند، به عنوان مثال نتوانسته کلمه مناسبی برای ریواس پیدا کند و یا اینکه شبپره را به خفاش ترجمه کرده است.
وی سپس خاطرنشان کرد: ما از نیما یوشیج کتابی مستقل به زبان عربی نداریم و این ویژگی نرم زبان فارسی که با یک پیشوند و پسوند معنی آن عوض میشود ترجمه را مشکل میکند، به هر جهت امیدواریم در آینده چیزهای بیشتری را ترجمه کنیم.
این مترجم در پایان گفت: جهان عرب به سهراب نیاز دارد، شعرهای سهراب عرفانی است و آنها در مورد عارفان میگویند عارفان ایرانی پس با سهراب احساس خوبی دارند و اگر بتوانیم سهراب را با یک شاعر عرب مقایسه کنیم میتوانیم او را در کنار جبران خلیل جبران قرار دهیم و با ترجمه آثار او حق ناچیزی از او را ادا کنیم.
توجه حیرت انگیز و به یاد ماندنی سهراب در توجه به محیط زیست
در ادامه محمد رضا عبدالمکیان بعد از خواندن یادداشتی درخصوص سهراب که در یکی از روزنامه ها به چاپ رسانده بود، گفت: اگر بخواهیم بعد از نیما از چهار چهره برجسته شعر معاصر یاد کنیم می توان به مهدی اخوان ثالث، احمد شاملو، فروغ فرخزاد و سهراب سپهری اشاره کنیم.
وی ادامه داد: باید به این نکته توجه شود که زیبایی آثار ماندگار هنری در تشابه آنها با یکدیگر نیست؛ شاعری می تواند متفاوت و اثرگذار باشد که در کارنامه خود آثاری متفاوت با دیگر شاعران داشته باشد.
عبدالملکیان با بیان اینکه سخاوت و برجستگی استواری که در زبان شعری اخوان ثالث می بینیم در دیگر شاعران دیده نمی شود تصریح کرد: شعرهای سهراب بسیار روان هستند؛ شاید نتوانیم هیچ پیچیدگی و موسیقی متفاوتی را به عنوان ویژگی سهراب از منظر زبان شناسی بر آن تاکید کنیم.
وی افزود: موسیقی متفاوت و حیرت انگیزی در اشعار شاملو وجود دارد که خاص او و همین امر یکی از برجستگی های شاملو است؛ فروغ فرخزاد نیز شناسنامه نسل شهرنشین تهران چند دهه گذشته است که در آثار هیچ شاعردیگری نمی توان این شناسنامه اجتماعی را پیدا کرد.
این شاعر اظهار کرد: در قله شعر معاصر همان جایی که شاملو ایستاده فروغ، سهراب و اخوان نیز ایستاده اند.
وی با اشاره به اینکه دنیای سهراب خاص خودش بود و خلوت های خاص خود را داشت تاکید کرد: سهراب کمترین ارتباط را با محافل ادبی داشت و کمتر در شب شعری شرکت می کرد؛ اهل مصاحبه نیز نبود؛ سهراب ویژگی خاص خودش را داشت.
عبدالملکیان به کتاب هشت بهشت سهراب اشاره و اظهار کرد: سهراب در این کتاب چند شعر را به افرادی تقدیم کرده است که از چهره های مطرح ادبیات نیستند؛ به عنوان مثال شعر صدای پای آب را به مادرش و مجموعه شعر حجم سبز را به بیوک مصطفوی و خانه دوست را که از زیباترین اشعار سهراب است به ابوالقاسم سعیدی تقدیم کرده و تنها یک شعررا آن هم نه با نام بلکه با اشاره به چهره ای ادبی تقدیم کرده که فروغ است.
وی به نقش برجسته سهراب در توجه به محیط زیست اشاره و تصریح کرد: توجه حیرت انگیز و به یاد ماندنی سهراب در توجه به محیط زیست و طبیعت از ویژگی های ارزشمند شعر سهراب سپهری است که بسیاری از شاعران بعد از او از دست آوردهای او در این زمینه استفاده کردند.
پایان پیام/
نظر شما