راننده اتوبوسی که قد و قواره «چاوز» نبود

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از «خبرگزاری فرانسه»، یک فصل از زندگی سیاسی «نیکلا مادورو» می گذرد اما گویی حس بی اعتمادی در میان مردم ونزوئلا غالب تر از امید و خوش بینی نسبت به آینده است.
جانشین هوگو چاوز، نتوانست فساد مالی و سیاسی حاکم بر کشور را درمان کند و به خشونت های ضد انسانی در کشور پایان دهد.مادورو، این راننده اتوبوس 50 ساله نامنظم ترین مدیریت ممکن را در ونزوئلا پیاده کرده است.
تئودورو پتکوف، وزیر سابق چپگرا اظهار داشت: گویا دولت مادورو هدف مشخصی ندارد، اگر این دولت سیاست چاوز را پیش رو نگیرد هیچ کس نمی تواند هدف بلند مدتی را برای آن تعریف کند.
بزرگترین ایرادی که می توان به مادورو وارد کردن نبود راهکار برای حل بحران اقتصادی است که از ده سال گذشته با سحر و جادو زندگی روزمره ونزوئلایی ها را دچار مشکل کرده است، و به گفته برخی از اقتصاددانان در سال 2013 تورم 50 درصدی ونزوئلا را در نوردیده است.
پتکوف ادامه می دهد: مادورو به خوبی می داند که تغییرات به کار گرفته شده بالاترین خطرها را به همراه دارد و کوچکترین پیامد آن تجزیه داخلی قدرت روی کار خواهد بود.
در سیاست کلی، مادورو دنباله روی چاوز است و می داند که باید مخالفان و آمریکا را دشمن بداند و البته نقش میانجی گری را نیز به خوبی بازی کند.
اما با وجود اینکه مادورو تلاش می کند همواره شانه هایش را برابر رقبای خود محکم نگه دارد و رسانه های عمومی را به نفع دولتش راهبری کند همواره از ضعف ملموسی در کمپین سیاسی اش رنج می برد.
مادورو به قدری برای جایگاه ریاست جمهوری نامتناسب به نظر می آید که جانشین کردن دیگری با آن هر از گاهی امر عاقلانه به نظر می آید.
سخنرانی های مادورو و اشتباه گرفتن لغات کوچه بازاری و گاهی بی اندازه غیر مودبانه، شان یک رئیس جمهور را به شدت پائین می آورد.
جالب است بدانیم، مادورو گاهی پا را از ارزش های  «چاوز» فراتر می نهد و خشونت علیه مردم معترض که از منظر چاوز نوعی تابو است را در دستور کار قرار می دهد.
اما نباید یک طرفه به قاضی رفت و باید یاد آور شد که اخیرا بیش از دهها تن از افسران کشتی رانی ونزوئلا به خاطر فساد مالی دستگیر شده اند.
و در خصوص حوزه اقتصادی مادورو هفته گذشته از مجمع ملی خواست تا قدرت های ویژه ای را به او اعطاء کند تا بتواند اختیار عملهایی در این باره داشته باشد.
این اختیارات به بسیاری از روسای جمهوری ونزوئلا از جمله چاوز این امکان را داده است تا با فساد مالی مبارزه کرده و بحران اقتصادی را آرام کنند.
مخالفان نیز می ترسند تا این قدرت بسیاری از فرارکنندگان پرداخت مالیات را به دام بیندازد.
جان مگدانلو، سیاستدان ونزوئلایی می گوید: برخلاف تصور سایرین اعطای قدرت به مادورو رویاهای چاوزی را بر باد می دهد و قدرت را در درون دولت تجزیه می کند.
اما بزرگترین امتحان مادورو به واقع انتخابات شهرداری ها در تاریخ 8 دسامبر است که در آن مادورو می تواند چند و چون گرایش مردم به سیاست خود را به خوبی دریابد.
«لوئیز ویسنت لئون» تحلیلگر سیاسی برآورد کرد: در صورت پیروزی حزب سوسیالیست متحد کشور، مادورو مشروعیت می یابد، قوی می شود و جای پای خود را محکم می کند و در غیر اینصورت مادورو باید منتظر عواقبی کاملا برعکس باشد.
پایان پیام/