به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان: ماشاءالله عابدی یکی از پیرغلامان و مداحان اهل بیت است، که به گفته خود از دوران کودکی به این کار وارد شده و این کودکی آنقدر دور است که حتی زمان اولین دفعاتی را که مداحی کرده، به خاطر نمی آورد. عابدی معلم است و مداحی را برای خود نه تنها شغل نم یداند که یک افتخار می داند و تنها توصیه اش به مداحان و کسانیکه می خواهند مداحی کنند، همین است که به آن به عنوان یک شغل نگاه نکنند.
گزیده گفتگوی وی با خبرگزاری مهر را در زیر می خوانید:
***بعضی از ماه ها حال و هوای خاص خود را دارند مثلا رمضان ماه بندگی و عبات و مناجات است. محرم هم به خاطر تاسوعا و عاشورا و عزای امام حسین (ع) ویژگی های خاصی دارد که در این شب ها و مخصوصا به شب یازدهم که می رسید احساس می کنید روح عزاداری دچار تغییر می شود و درجه ای از معنویت ایجاد شده است. دهه عاشورا ویژگی های خاصی دارد و از جمله مهمترین آنها همان حال و هوای خاصی است که این شب ها به برکت امام حسین پیدا می شود. این برای همه مومنین و شیعیان است و می توان گفت در این روزها کرامات و معجزاتی را به عینه می بینیم. همچنین در این روزها شور و هیجان عزای امام حسین(ع) بیشتر می شود و دشمنی ها برای خاموش کردن این نور اغاز می شود. البته همه این توطئه ها نقش بر اب می شود و تیرهای این افراد به سنگ می خورد و این چیزی شبیه معجزه است که بعد از 1400 سال عزاداری امام حسین(ع) پررونق تر شده است و هر روز نفرات بیشتری به این سو گرایش پیدا کرده اند و محافل امام حسین از زن و مرد و پیر و جوان روز به روز بیشتر می شوند.
***تفاوت محسوسی میان عزاداری در این دوران با زمان قبل از انقلاب بوجود آمده است و این از برکات انقلاب و خون شهداست که این تغییر و تحولات بوجود آمده است. قبل از انقلاب و در زمان طاغوت گرایش به جوانان در عزاداری ها به این میزان نبود امروزه نه تنها این گرایش افزایش یافته است بلکه عزاداری و مداحی امام حسین (ع) نیز رونق زیادی یافته، در آن زمان شاید تنها چند مداح بوند که به تنهایی در چند دسته مداحی می کردند. امروزه تعداد این افراد گسترش یافته است و خود این باعث شده که کیفیت کارها نیز ارتقا پیدا کند. البته وقتی امری رو به گسترش می رود خود آن هم باعث بوجود آمدن مشکلاتی می شود که البته با توصیه های مقام معظم رهبری این اشکلات به موقع حل و برطرف شده است.
*** اشعاری از شیخ محمدحسین غروی اصفهانی می خواندم که خاطرم هست روزی رهبر معظم انقلاب که می دانستند من شعرهای او را می خوانم اشعارش را تحلیل کردند و گفتند شعرش سند است. هم اکنون هم شعرهای بسیار خوبی سروده می شود از حبیب الله چایچیان معروف به حسان گرفته تا علی انسانی و غلامرضا سازگار و ...
***در واقع مداحی در قدیم به دو گونه بود؛ اساتیدی بودند که شغل آنها فقط مداحی بود و حتی لباس و فرم خاصی برای این کار داشتند کت های بلندتری نسبت به سایر مردم می پوشیدند و عرق چین هایی بر سر می گذاشتند که الان هم کم و بیش استفاده می شود. بنابراین چون شغل آنها مداحی بود اشعار را حفظ می کردند و برای این کار وقت می گذاشتند. در آن زمان مجالس هم کمتر بود و می شد یک شعر را گاهی در چندین مجلس بخوانید. مداحان با چند شعر چند مجلس را اداره می کردند. امروزه اما این امکان پذیر نیست و یک شعر شاید خیلی زود به تکرار برسد. عده ای هم مثل ما هستند که شغل مان مداحی نیست همانطور که شما می دانید من معلم هستم ولی با این حال من هم این اشعار را از همان زمان تحصیل حفظ می کردم.
***همانطور که گفتم ما در فضای مذهبی بودیم البته کسانی بودند که پیشنهاد می دادند که به طور مثال با ساز و دستگاه بخوانیم اما من به شدت پرهیز می کردم و الان هم توصیه ام به مداحان این است که نوکر امام حسین تنها باید نوکری کند.
بوده اند ادم هایی که گفته اند، مسیر زندگیشان در یک مجلس مداحی و عزاداری عوض شده است البته من خودم را برای این مساله عامل نمی دانم این تاثیر از برکت مجلس امام حسین (ع) است. یادم هست که برای من نقل کرده بودند که خانم هایی در این مجالس شرکت کرده اند و بعد بسیار با حجاب شده اند و حتی یک خانمی آنقدر به حجاب پیدا کرده بود که به اروپا رفته و در آنجا هم با حجاب زندگی می کرده است. این شخص در بیمارستان کار می کند و به قدری به حجاب خود معتقد است که وقتی پزشکان برای سرکشی از بیماران به اتاق پرسنل رجوع می کنند ورود خود را اعلام می کنند. با این حال باز هم می گویم من عامل نیستم بلکه این از توسلات و توجهات امام حسین (ع) است.
*** فرزندان پسر و دخترم هم مداحی می کنند. خدا را شکر پسرم بسیار هم علاقمند است زمان می گذارد، آموزش می بیند و البته او هم کار دیگری هم دارد و مداحی را به عنوان یک شغل قرار نیست ادامه دهد. دخترانم هم نه به صورت رسمی اما گاهی در مجالس زنانه مداحی می کنند.
فکر می کنم این مساله یعنی ادامه مداحی در یک خانواده تا حد زیادی به کسیکه آن را اجرا می کند بستگی دارد اینکه این روحیات و اخلاقیات را چقدر رعایت کند و چقدر در او به مثابه واقعیت شکل بگیرد. اگر پدر خانواده ای اعتقاد واقعی به نیت کار یکه می کند داشته باشد این اعتقاد وارد برنامه زندگی خانواده می شود.
***در هر دوره زمانی بنا به شرایط نوآوری هایی در زمینه های مختلف اتفاق می افتد که مداحی هم از این دسته جدا نیست. مداحی هایی 30 سال پیش انجام می شد که الان از آن شیوه ها کمتر استفاده می شود و سبک و سیاقی در مداحی هایی هم ممکن است امروز به کار گرفته شود که چند سال دیگر قدیمی باشد. با این حال در امور دینی و سنت های مذهبی باید مقرراتی رعایت شود که آن را از سنت دینی و شرعی خارج نکند. مثلا این درست نیست که سبکی را که برای مجالس لهو و لعب خوانده می شود با تغییر محتوا و مضمون در محافل امام حسین(ع) اجرا کنند.
***نمی شود کسی مداح باشد و سیاسی نباشد. مداح کسی است که امام حسین (ع) را مدح می کند و امام حسین خانواده و اهل خود را به مبارزه با کسانی می خواند که در راس حکومت آن دوران هستند. بنابراین اگر کسی بگوید از سیاست جدا هستم این شخص مداح نیست.
نکته مهمی که این وسط وجود دارد این است که اصل سیاست یعنی حمایت از رهبری و نظام جمهوری اسلامی ایران و اینکه مداح مردم را به جهات کلی انقلاب سوق دهد و نباید وارد جزییات و جبهه بندی ها شود که اگر وارد شود خود را محدود کرده است.
پایان پیام/
نظر شما