به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان ، آیتالله سید محمدکاظم ارفع در مراسم ششمین سالگرد ارتحال آیتالله احمد مجتهدی تهرانی که سه شنبه از ساعت 18 و 30 دقیقه تا ساعت 20 برگزار شد؛ با بیان این مطلب که هجرت حضرت ابراهیم(ع)، از نوع هجرتی بود که به اذن پروردگار عالم انجام شد و برکاتی داشت؛ گفت: در تاریخ بشریت هجرت های بسیاری انجام شده که برخی از آنها آثار و برکات بسیاری داشت.
وی افزود: این هجرت گاهی به اذن الهی انجام می شد و گاهی با اکراه و اجبار بوده همچون هجرت حضرت ابراهیم(ع) که ایشان با آنکه سالیان سال در منطقه فلسطین زندگی می کردند به اذن الهی به طرف سرزمینی خالی از هرگونه سرسبزی یعنی مکه امروزی هجرت کردند.
آثار و برکات هجرت حضرت ابراهیم
آیت الله ارفع با اشاره به به برخی از برکات هجرت حضرت ابراهیم(ع) به سرزمین مکه عنوان کرد: امروزه حجاج آنچه از مناسک حج انجام می دهند، ریشه در سنت ابراهیمی دارد.
رمی جمرات، قربانی کردن، نماز طواف در پشت مقام ابراهیم (ع) وقوف در در عرفات همه برگرفته از آثار و برکات هجرت حضرت ابراهیم(ع) از سرزمین فلسطین به مکه بوده است.
هجرت پیامبر(ص) از مکه به مدینه چگونه بود؟
وی با اشاره به نمونه دیگر از هجرت های تاریخی ائمه اطهار (ع) و پیامبر (ص) گفت: پیامبر اسلام زمانی که دشمنان قصد جانشان را کردند و ایشان از طریق عالم غیب متوجه شدند؛ تصمیم به هجرت از شهر مکه به مدینه گرفتند. در همان شب حضرت علی(ع) با جان فشانی خود و خوابیدن در بستر پیامبر(ص) راه تکمیل دین اسلام را باز کردند و اگر چه هجرت پیامبر(ص) با اکراه و اجبار بود اما برکاتی همچون پایه گذاری مرکز حکومت اسلامی در شهر مدینه، ایمان آوردن بسیاری از انصار به دین اسلام، تجهیز بیش از 10 هزار نفر برای سپاه اسلام و فتح شهر مکه و در نهایت کسب بالاترین عزت و شوکت برای لوای اسلام و ایمان آوردن فوج فوج مردم به این دین به ارمغان آورد.
همچنین هجرت امام رضا(ع) از شهر مدینه به اجبار مأمون انجام شد و با تهدید به مرگ امام رضا(ع) را مجبور کردند که ولایت عهدی را قبول کند.
آیت الله ارفع افزود: امام رضا(ع) با آنکه با اکراه از شهر مدینه فرسنگ ها دور شدند و به شهر طوس که غریب آنجا بودند، هجرت کردند اما آن زمان شهر مدینه پر از آدم های تکفیری عصر خود بود و اقوام ابن عباس تشنه به خون اهل بیت(ع) بودند اما مردم ایران عشق ائمه اطهار(ع) را در دل داشتند.
مقایسه هجرت پیامبر(ص) با هجرت امام حسین(ع)
آیت الله ارفع با اشاره به چگونگی هجرت امام حسین(ع)از شهر مدینه تا کربلا و مقایسه آن با هجرت پیامبر(ص) از شهرمکه به مدینه گفت: حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در شهر مدینه حضورداشتند و ایشان برای بیعت نکردن با خلیفه ظلم و جور و کسی که اگر چوپانی و رهبری امت اسلامی را برعهده می گرفت؛ فاتحه اسلام خوانده می شد؛ تصمیم به هجرت از شهر مدینه به طرف شهر مکه را گرفتند و ایشان در تاریخ 28 ماه رجب رهسپار مکه شدند و در آنجا تا تاریخ 8 ذی الحجه حضور داشتند.
وی افزود: وقتی امام حسین(ع) متوجه شدند که یزید قصد جانشان را در حرم امن الهی کرده اند، برای ریخته نشدن خونشان، به طرف سرزمین کربلا حرکت کردند؛ کربلا منطقه ای بود که پیامبران از دیرباز با آنجا آشنا بودند همچون حضرت نوح(ع) که وقتی با کشتی و همراهانش در طوفان حرکت می کرد ناگهان آب داخل کشتی شد؛ خداوند به نوح(ع) خطاب کرد که زیر کشتی منطقه کربلا قرار دارد و ما برای یادآوری اهمیت این سرزمین و مصیبت امام حسین(ع)، ورود آب به کشتی را نشانه ای قرار دادیم.
جلوگیری از نابودی اسلام، برکات هجرت امام حسین(ع)
آیت الله ارفع با اشاره به آثار و برکات هجرت امام حسین(ع) عنوان کرد: اگر امام حسین(ع) با یزید بیعت می کردند و دست به هجرت نمی زدند، فاتحه دین اسلام خوانده می شد و اقوامی همچون بنی امیه که خوی تکفیری های زمان خودمان را دارند به روی کار می آمدند.
وی افزود: هجرت امام حسین(ع) با زن و فرزند نتیجه اش بقای دین اسلام بود هر سال زیر پرچم این امام بزرگوار افراد بسیاری مسلمان می شوند و مذهب تشییع را برمی گزینند.
ارادت قلبی به امام حسین(ع) از خصوصیات آیتالله مجتهدی
آیت الله ارفع با اشاره به ویژگی های اخلاقی استاد مرحوم آیتالله مجتهدی تصریح کرد: این عالم ربانی تأثیر سخن بسیار بالایی داشتند که امروز نیز علاقه مندان به سخنان ایشان در رادیو و تلویزیون بسیار است و من برخی روایات را که از لسان ایشان می شنوم، نکات بسیاری می آموزم.
وی عنوان کرد: یکی از ویژگی های شخصیتی مرحوم مجتهدی ارادت نسبت به انسان های مخلص بود؛ حوزه علمیه ایشان زبانزد و طلابی که در آن کسب فیض می کردند، شاخص بودند.
آیت الله ارفع خاطرنشان کرد:آیتالله مجتهدی در ضمن تحصیل، به تدریس کتب حوزوی هم میپرداخت و وقتی که از قم به تهران آمد شبها در مسجد امینالدوله که مرحوم حاج شیخ محمد حسین زاهد در آنجا مشغول به تدرس و اقامه نماز بود، استاد هم، صبح و عصر به امر تدریس اشتغال داشت و چون مرحوم حاج شیخ محمدحسین زاهد در اواخر عمر و با وجود کهولت سن به سختی مشغول تعلیم و تربیت طلاب بود، لذا از آیتالله مجتهدی تقاضا کرد که علاوه بر تدریس، شبها هم منبر برود و آیتالله مجتهدی در طول دو سال، شش جزء از اول قرآن را با استفاده از تفسیر برهان که مبنای تفسیری ایشان بود برای مستمعین آیات قرآن را تفسیر میکرد. آیتالله احمد مجتهدی تهرانی صبحها در مسجد مرحوم حاج سید عزیزالله بازار جهت طلاب به تدریس کتب ادبیات و فقه مشغول بود و بعد از ظهرها هم برای کسانی که روزها شاغل بودند و بعد از ظهرها درس میخواندند به تدریس کتب حوزوی از قبیل مطول، سیوطی، مغنی، منطق و غیره میپرداخت. دو سال بعد یعنی در 21 محرم سال 1372 قمری، ثلمهای در اسلام به وجود آمد و آن رحلت عارف زاهد و معلم اخلاق حاج شیخ محمدحسین زاهد رحمةالله علیه بود.
شایان ذکر است، مراسم ششمین سالگرد ارتحال آیتالله احمد مجتهدی تهرانی سهشنبه 21 آبان ماه مصادف با شب تاسوعای حسینی در حوزه علمیه مرحوم آیتالله مجتهدی برگزار شد.
گفتنی است در این مراسم پس از تلاوت آیاتی از قرآن کریم کلیپی شامل مجموعه سخنرانی آیت الله مجتهدی در محضر امام خمینی(ره) و حضرت آیت الله العظمی خامنه ای پخش شد.
پایان پیام/
نظر شما