تلخی فیلم، تلخی تحمیلی خالق اثر نیست

به گزارش خبرنگار شبستان، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی جدایی نادر از سیمین به کارگردانی اصغر فرهادی در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.

امیر پوریا در ابتدا عنوان داشت: قرار نبود که این نشست نمایش فیلم داشته باشد و حتی در یک ساعت رسانه‌ای برگزار شد تا جلسه کاملا رسانه‌ای باشد اما اعلام خبر آن جلسه را گسترده‌تر کرد و سبب شد علاقه‌مندان به سینما نیز حضور پیدا کنند.

اصغر فرهادی بیان کرد: انتظار سرپا ایستادن علاقه‌مندان را در این سالن نداشتم. تفاوت این جلسه با نشست پس از اکران فیلم در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در این است که آنجا برای پاسخ دادن به سؤالات طفره رفته تا داستان فیلم لو نرود، اما در اینجا می‌توانم با دست بازتری راجع به فیلم صحبت کنم اما سعی می‌کنم آن چیزی را که مربوط به کشف مخاطب است را نگویم.

فرهادی با اشاره به تلخی موجود در فیلم گفت: بهتر است میان تلخ، عبوس و ناامید بودن یک فیلم تفکیک قایل شویم، چرا که این سه تعریف مختلف هستند. جدایی نادر از سیمین فیلم تلخی است و قابل کتمان نیست اما تلخی فیلم، تلخی تحمیلی خالق اثر نیست و باید توجه داشت که فیلم برای امروز است و واکنشی به این روزگار است.

وی ادامه داد: فیلم عبوس نیست و دنیای ابری ندارد. ما به عنوان سازنده، عبوس بودن را در آن لحاظ نکردیم و حتی ارتباطات شخصیت‌ها تلخ نیستند و به راحتی همدیگر را آزار نمی‌دهند چرا که شرافت خاصی میان آنها وجود دارد.

کارگردان فیلم سینمایی «درباره الی» با اشاره به وجود تم دروغ در تمام کارهایش بیان کرد: هر جا که واقعیتی پنهان می‌شود دروغ نیست. در فیلم‌های من دروغ به نوع دیگری جلوه پیدا می‌‌کند و ابعاد دیگری از خود را نشان می‌دهد چرا که هر پنهان‌کاری‌ای را دروغ نمی‌دانم. ما از شخصیت‌های دروغگوی فیلم بدمان نمی‌آید چرا که درک می‌کنیم با چه نیتی این کار را انجام داده‌اند.

وی افزود: هیچ فیلمی نمی‌تواند بگوید که تصویرگر تمام جامعه است چرا که کشور طیف‌های فرهنگی و طبقاتی مختلفی دارد اما می‌توان ادعا کرد که فیلم تصویری از جامعه ایران از بعدی خاص و در زمان و مکانی خاص است. من شخصیت‌های خود را به کل جامعه تعمیم نمی‌دهم.

 فرهادی در ادامه از پاسخ دادن به داستان رقابت میان اخراجی‌ها و جدایی نادر از سیمین امتناع کرد و گفت: این دسته‌بندی برای این چند روز و این دو فیلم نیست، باید ریشه آن را در جای دیگری پیدا کرد چرا که داستان خودی و غیر خودی ساخته مردم نیست.

کارگردان فیلم جدایی نادر از سیمین در پایان با اشاره به سبک خاص خود در پایان‌بندی فیلم بیان کرد: روایت در ساختار کلاسیک نقطه اوج و مؤخره دارد که تلفیق آن دو پایان فیلم‌های من است. چیزی که من در سینما به دنبال آن هستم مؤخره است و سعی می‌کنم یک حلقه ارتباطی میان کل فیلم و فضای ذهنی تماشاگر برقرار کنم که مخاطب را وارد دنیای تعقلی کرده و قبل از ترک سالن به فکر کردن بیفتد.

پایان پیام/