مسجد ضِرار کانونی که مرکز نفاق شد

خبرگزاری شبستان: وَ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مَسْجِدا ضِرارا وَ کُفْرا وَ تَفْرِیقا بَیْنَ المُؤْمِنِینَ وَ إِرصادا لِمَنْ حارَبَ اللّه َ وَ رَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَ لَیَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنا إِلاَّ الحُسْنى وَ اللّه ُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکاذِبُونَ».«1»

«و کسانى که مسجدى ساختند براى ضرر زدن و [تقویت ]کفر و ایجاد تفرقه میان مؤمنان و کمینگاه کسى که از پیش با خدا و پیامبر او ستیز کرده بود و قسم مى خورند که ما جز نیکى نمى خواستیم و خدا گواهى مى دهد که آنان دروغ گویند».

حدیث: مجمعُ البیانِ ( فی تفسیرِ قولِهِ تعالى«و إِرْصادا لِمَنْ ) : أی أرصَدُوا ذلکَ المسجدَ و اتَّخذُوهُ و أعَدُّوا لأبِی عامرٍ الراهِبِ ، و هو الذی حارَبَ اللّه َ و رسولَهُ مِن قَبلُ و کانَ مِن قِصَّتِهِ أنّهُ کانَ قد تَرَهَّبَ فی الجاهلیَّةِ و لَبِسَ المُسُوحَ فَلَمّا قَدِمَ النبیُّ صلى الله علیه و آله المدینةَ

حَسَدَهُ و حَزَّبَ علیه الأحزابَ ، ثُمّ هَرَبَ بَعدَ فَتحِ مَکَّةَ إلى الطائفِ فَلَمّا أسلَمَ أهلُ الطائفِ لَحِقَ بالشامِ و خَرَجَ إلى الرومِ و تَنَصَّرَ، و هو أبو حَنظَلَةَ غَسِیلِ الملائکةِ...

و سَمّى رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله أبا عامرٍ الفاسقَ، و کانَ قَد أرسَلَ إلى المُنافقینَ أنِ استَعِدُّوا و ابنُوا مَسجِدا فإنّی أذهَبُ إلى قَیصَرَ و آتی مِن عندِهِ بِجُنُودٍ و اُخرِجُ محمّدا مِنَ المدینةِ.

فکانَ هؤلاءِ المنافقونَ یَتَوَقَّعُونَ أن یَجِیئَهم أبو عامرٍ ، فَماتَ قَبلَ أن یَبلُغَ مَلِکَ الرُّومِ...

فَأطلَعَ اللّه ُ نَبِیَّهُ عَلى فَسادِ طَوِیَّتِهِم و خُبثِ سَرِیرَتِهِم... فَوَجَّهَ رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله عند قُدُومِهِ مِن تَبُوکَ عاصمَ بنَ عَوفٍ العَجلانیَّ و مالکَ بنَ الدخشمَ... فقال لهما : اِنطَلِقا إلى هذا المسجِدِ الظالِمِ أهلُهُ فَاهدِماهُ و حَرِّقاهُ ، و رُوِیَ أنّه بَعَثَ عمّارَ بنَ یاسرٍ و وَحشِیّا فَحَرَّقاهُ ، و أمَرَ بأن یُتَّخَذَ کُناسةً یُلقى فیها الجِیَفُ . «2»

مجمع البیان (در تفسیر آیه «و کمینگاه کسى که از پیش با خدا و ) فرمود : یعنى آن مسجد را براى بازگشت ابو عامر راهب ساخته و آماده کرده بودند . ابو عامر همان کسى است که قبلاً با خدا و رسولش جنگیده بود . داستانش چنین است که وى در جاهلیت پشمینه پوشیده و رهبانیت پیش گرفته بود . اما وقتى پیامبر صلى الله علیه و آله به مدینه رفت، بر آن حضرت حسادت ورزید و احزاب را علیه ایشان سامان دهى کرد . او بعد از فتح مکّه به طائف گریخت و چون مردم طائف مسلمان شدند به شام و از آن جا به روم رفت و مسیحى شد . ابو عامر پدر حنظله غسیل الملائکه است . . .

رسول خدا صلى الله علیه و آله او را ابو عامر فاسق نامید. وى به منافقان پیغام داده بود که خود را آماده کنند و مسجدى بسازند؛ زیرا نزد قیصر مى روم و با لشکریان او مى آیم و محمّد را از مدینه بیرون مى کنم .

این منافقان منتظر برگشت ابو عامر بودند اما او ، پیش از رسیدن به نزد پادشاه روم ، مُرد . . .

خداوند، پیامبر خود را از نیّت پلید و باطن کثیف منافقان آگاه کرد . . . و رسول خدا صلى الله علیه و آله ، در برگشت از غزوه تبوک ، عاصم بن عوف عَجلانى و مالک بن دخشم را فرستاد و فرمود : بروید و این مسجدى را که اهل آن ستمگرند ویران کنید و بسوزانید . به روایتى دیگر ، آن حضرت ، عمّار بن یاسر و وحشى را فرستاد و آنها آن مسجد را سوزاندند و دستور داد محلّ آن را به زباله دانى و جاى انداختن لاشه ها و مردارها تبدیل کنند.

1.التوبة : ۱۰۷ .

2.مجمع البیان : ۵/۱۱۰.
پایان پیام/