به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری شبستان، نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «میهمان داریم» با حضور محمدمهدی عسگرپور کارگردان، منوچهر محمدی تهیه‌کننده، آهو خردمند، بهروز شعیبی، محمد صادقی و مهدی صادقی بازیگران فیلم در سالن سعدی مرکز همایش های برج میلاد برگزار شد.
محمدمهدی عسگرپور، کارگردان «میهمان داریم» در این نشست در مورد فیلم، ایده ساخت و ریتم و انتقادات وارده به آن توضیح داد: از زمانی که طرح آقای محمدی به دست من رسید تا زمانی که فیلمنامه کامل شد پروسه 4 ماهه زمان بود که لذت آن حتی با ساخت فیلم قابل مقایسه نیست و دلیلش این است که در آن خلوت من به دنبال آن بودم که چه چیزی می‌تواند به من کمک کند تا آن فضا را به درستی نشان دهم و سعی کردم آن متن را که ما خوب تجربه‌اش کرده بودیم را دوباره نشان دهم وگرنه این فیلم به لحاظ تولید و سختی کار برای من تجربه جدیدی نیست اما بخش نگارش فیلمنامه بسیار لذتبخش بود.
ساخت فیلم از یک طرح چند صفحه‌ای شروع شد و مثل همه کارهای اخیر آقای محمدی ایشان طرح اولیه را به من دادند که پروسه نگارش فیلمنامه سه تا چهار ماه طول کشید و اوایل عید نوروز نیز فیلمبرداری تمام شد.
پروسه پیدا کردن این خانه بسیار طولانی و سخت بود البته خانه‌های اینچنینی چندتایی وجود دارند که زیاد در فیلم‌ها دیده شده است اما ما نمی‌خواستیم در خانه‌ای فیلمبرداری کنیم که قبلا دیده شده باشد و این خانه هم قرار بود تخریب شود و قبل از آنکه تخریب شود برای چند ماه اجاره کردیم تا در آن فیلمبرداری کنیم. انتخاب رنگ‌ها بسیار دشوار بود و کیوان مقدم به عنوان طراح صحنه و لباس کار سختی داشت چراکه ما با سه فرد مواجه بودیم که از یک دوره‌ای به دوره‌ای دیگر می‌آیند و هم باید به گونه‌ای نشان می‌دادیم که این تفاوت مشخص باشد و هم خیلی نوع لباس‌ها گل‌درشت و متفاوت نباشد ضمن اینکه به دلیل رفت و برگشت‌های زمانی که در خانه داشتیم باید در چند مرحله قبل و بعد از بازسازی فیلمبرداری می‌کردیم و حتی باید پس از بازسازی خانه را به همان شکل اول درمی‌آوردیم که این موضوع بسیار کار ما را سخت می‌کرد.
در فیلم به یک زندگی پیرزن و پیرمردی اشاره می‌کنیم که نباید توقع ترمیناتور از آن داشته باشیم و بخواهیم ریتم تندی را شاهد باشیم به هر حال یک پیرزن و پیرمرد هستند که با هم زندگی می‌کنند و زندگی کاملا معمولی دارند و باید یک بار قصه را در ذهنتان مرور کنید و ببینید چه ریتمی مناسب این قصه است. محمدرضا معینی نیز به عنوان تدوینگر کار خیلی کمک کرد تا فیلم ریتم مناسبی داشته باشد چراکه در ابتدا ریتم بسیار کندی را شاهد هستیم اما در ادامه با حضور فرزندان خانواده ریتم تغییر می‌کند البته من ادعایی ندارم که ریتم فیلم هیچ مشکلی ندارد اما در زمان نوشتن و ساختن فیلم باید خیلی مراقبت می‌کردم که ریتم فیلم درست در بیاید.
وقتی کار را می‌نوشتم به چند پایان فکر می‌کردم و به هر حال پایان این کار بسیار مهم است اما آن چه ایده اصلی من و برای پایان فیلم بود به فکر خود فیلم برمی‌گشت که میهمانی می‌خواهد بیاید و باید در پایان فیلم همه‌چیز به سرانجام برسد.
«منوچهر محمدی» تهیه کننده این فیلم نیز در سخنانی گفت: معمولا در ذهنم ایده‌هایی دارم که بعضی از آنها شرایط ساخت را ندارند و بعضی اگر ساخته شود گرفتاری ایجاد می‌کند و برخی دیگر باید با حس و حال من ارتباط پیدا کند اما وقتی این حس‌ها شکل می‌گیرد یک طرح اولیه‌ای به وجود می‌آید و بر روی کاغذ نوشته می‌شود که اگر احساس کنم نگاه نویسنده و یا اگر کارگردان با من مشترک باشد و او هم نسبت به قصه دل مشغولی دارد از آنجا اطمینان می‌کنم و هیچ دریغی هم در طول کار برای انجام کمکی نمی‌کنم و اگر در هر لحظه و ساعتی نقطه‌نظراتی به ذهنم برسد می‌گویم. به هر حال بخش زیادی از آنها حس و حال شخصی من است که خیلی هم قابل بازگو کردن نیست.
پایان پیام/
نظر شما