به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری شبستان، در مراسم بزرگداشت سیمین دانشور که همزمان با دومین سالگرد درگذشت وی برگزار شده بود، «لیلی ریاحی» فرزندخوانده سیمین دانشور نیز پشت تریبون حاضر شد و شعری برای دانشور خواند و در ادامه درباره تکلیف وصیت سیمین دانشور نیز توضیح داد: احتمالاً تا هفته آینده پاسخ آن مشخص می‌شود اما هنوز قطعی نیست. در ادامه «علی خلاقی» همسر لیلی ریاحی پشت تریبون آمده و با اشاره به خبر غلط روزنامه آرمان گفت: اموال خانم دانشور همان خانه مشترک او با جلال آل‌احمد است و ممکن است میلیاردها تومان ارزش داشته باشد، ولی کسی چشم داشتی به آن ندارد، بر اساس وصیتنامه سیمین خانم، خانم لیلی ریاحی تنها وارث قانونی اوست، ولی متاسفانه خانم ویکتوریا دانشور این مساله را که خانم ریاحی تنها وارث ایشان است، هنوز قبول نکرده است. اگر حکم قطعی دادگاه به ما تعلق گیرد، در سال آینده ما خانه فرهنگ سیمین و جلال را دایر می‌کنیم.
خلاقی درباره منزل جلال و سیمین و وصیت دانشور نیز بیان کرد: خواهر این نویسنده به حکمی که چندی پیش دادگاه در مورد اصالت وصیتنامه دانشور صادر کرده و در آن تاکید شده این وصیتنامه واقعی و به خط خود اوست، اعتراض کرده و هم اکنون این پرونده در شعبه 55 در دادگاه و زیر نظر قاضی اصلان‌پور، در دست بررسی است. متأسفانه 2 سال است که به خانه سیمین و جلال نرفته‌ایم. احتمال دارد، هفته آینده حکم قطعی در مورد اصالت وصیتنامه خانم سیمین دانشور صادر شود، امیدوارم به زودی کوه سرگردان نیز پیدا شود و تکلیف آن مشخص شود.
قبادی: دانشور با نظام فرهنگی ایران رابطه عمیقی برقرار کرد
«حسینعلی قبادی» معاون پژوهشی پژوهشگاه علوم انسانی و پژوهشگر ادبیات داستانی نیز در این مراسم، طی سخنانی گفت: هرچه تمجید پیرامون سیمین دانشور داشته باشیم کم است اما نمی‌توان به فرهنگ تمدید دامن زد بلکه بنده مستند و با استدلال می‌خواهم صحبت کنم. مستنداً اعتقاد دارم دانشور در عرصه ادبیات داستانی معاصرت ایرانی واقعاً یک شخصیت کم‌نظیر است. دانشور توانست با نظام فرهنگی ایران رابطه صمیمی عمیق برقرار کند از این رو با جرأت می‌گویم او بی‌بدیل است.
وی درباره سووشون بیان کرد: نگاه ما به متن سو و شون او یک نگاه وجود شناختی است به این معنا که دانشور نه تنها یک شخصیت هنرمند عالم کم‌نظیر در تاریخ است بلکه به جرأت باید گفت در تمام عرصه ادب و هنر ایرانی یکی از شخصیت‌هایی است که به قله فراشدگی رسیده و حافظ‌وار است. هر دو شخصیت دست نیافتنی هستند. از سال 48 به بعد که سیطره نگاه عینیت گرایی ادبیات ما را محاصره کرده بود و کمتر کسی می‌توانست اسطوره‌های ایرانی پیش از اسلام را در طول فرهنگ ایرانی بپروراند و از آن یوسف استخراج کند او این کار را کرد. دانشور موفق شد در تاریخ محصور نمانده و نگاهی از بالا به تاریخ معاصر و فرهنگ و دنیای معاصر داشته باشد. با استادی تمام موفق شد پلی میان گذشته و حال بزند یا طرح سیاوش و قهرمان نامیدن یوسف(ع) را به تصویر بکشد لذا دانشور از این جهت در تاریخ معاصر ایران بلکه در فکر و فلسفه معاصر حق برزگی به گردن ما دارد.
این پژوهشگر با اشاره به عناصر هویت ایرانی و دینی که به هنرمندانه‌ترین شیوه از سوی سیمین دانشور در سو و شون عرضه شده، گفت: سیمین دانشور درباره اینکه آینده امیدبخش و معنوی در انتظار جوانان و جامعه ایرانی است پیشتاز بود. دانشور تصویرگر طبیعی گفتمان مقاومت در برابر استبداد و استعمار بود. به خوبی و هنرمندانه و زبان نمادین موفق شد نمادپردازی شهودی را با نمادپردازی واقع‌گرایانه پیوند دهد که این مهم در تاریخ ادبیات ما بی‌نظیر و کم‌سابقه است. دانشور نه تنها زن را به عنوان قهرمان بیان می‌کند بلکه نقش ظریف در سو و شون به عنوان مصلح اجتماعی روایت می‌شود که این جامعیت کمتر در دیگر آثار وجود دارد.
پناهی فر: دانشور فمنیسم شرقی و ایرانی را مطرح کرد و معتقد است نباید حق مرد را گرفت و به زن داد
«سیمین پناهی فر» نویسنده، به عنوان اولین سخنران این مراسم درباره سیمین دانشور گفت: زنده‌یاد سیمین دانشور از بی‌نظیرترین نویسندگان معاصر ماست که در تاریخ ایران تکرار نخواهد شد و نامش برای همیشه در ادبیات ایران به عنوان نخستین بانوی داستان‌نویس ثبت و جاودانه شده است. او در زمانی نوشتن را آغاز کرد که زن ایرانی در فرهنگ مردسالار ایرانی محدود بود و در تاریخ مذکر ما انسانی درجه دو محسوب می‌شد اما بانو دانشور کسی نبود که چیزی بتواند سدّ راهش شود بنابراین همانگونه که فروغ فرخزاد شعر زن بودن را سرود او نیز قصه زن بودن را نوشت.
وی خاطرنشان کرد: بانو دانشور در تمامی آثارش به نوعی به زنان پرداخته و مظلومیت، از خود گذشتی، وفاداری و عشق و عاطفه آنها را به خانه و فرزند و همسر خانواده به تصویر کشیده و همواره با آرزوی اندیشه‌ای فراجنسیتی آنها را به خودآگاهی و پیشرفت و تعالی سوق داده است. داستان‌های او سرشار از توصیف‌های زنانه، ذهنیت‌های زنانه، زبان زنانه و احساسات زنانه هستند و با دیدی فمنیستی و با اشاره به خودآگاهی زنان نگاشته شده‌اند و خوانندگان اکثر داستان‌های او را از چشم یک زن یا فیلتر ذهن یک زن می‌بینند.
این نویسنده ادامه داد: زنان آثار او به ارزش‌های دنیای مردانه با تردید می‌نگرند و این ارزش‌ها را که از طرف جامعه پذیرفته شده‌اند به چالش می‌کشند زیرا قهرمانان زن او دارای تفکر سیاسی و اجتماعی هستند و همچون زنان خلق شده در آثار نویسندگانی چون صادق هدایت و صادق چوبک زنی اثیری و لکاته و سنتی و منفعل نیستند.
پناهی فر با بیان اینکه بانو دانشور حساب خود را با فمنیسم افراطی غرب که در دفاع از حقوق زنان در مواردی حقوق مردان را از آن صلب کرده، به بنیان خانواده که برای او بسیار مقدس و ارزشمند است، آسیب رسانده جدا کرده و به هیچ وجه آن را نمی‌پسندید، گفت: او فمنیسم شرقی و ایرانی را مطرح کرد و معتقد است نباید حق مرد را گرفت و به زن داد چون دو سوی معادله به هم می‌خورد و با ظالم و مظلوم به وجود می‌آید، اما اینبار زن ظالم می‌شود و مرد مظلوم. باید حقوق زن مانند حق ارث حق طلاق، حق حضانت اطفال و غیره را آنقدر بالا برد و برای زن امکانات رفاهی فراهم کرد که هم‌سطح حقوق مرد شود و زن به زنانگی‌اش افتخار کند.
وی با اشاره به اینکه او به آزادی بنیادی زنان احترام می‌گذاشت، خاطرنشان کرد: او در خلق آثارش در جهت برابری حقوق زن و مرد و برقراری تعادل بین آنها تلاش می‌کرد. وی تصریح کرد: زن آثار بانو دانشور همان زن آشنای ستمدیده و از خود گذشته ایرانی است که خانه‌داری و بچه‌داری می‌کند و اگر لازم باشد در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی نیز مشارکت دارد. زنان آثار سیمین از خود گذشته، سازگار و صلح‌جو هستند و حتی زمانی که خود سرشار از غم و اندوه و آشفتگی‌اند ته‌مانده انرژی خود را به آنهایی که دوستشان دارند تقدیم می‌کنند. بی آنکه اعتراضی داشته باشند. مصداق بارز این امر را می‌توان در شخصیت ظریف در کتاب سو و شون مشاهده کرد.
پایان پیام/
نظر شما