به گزارش خبرگزاری شبستان، مسجد قدمگاه در نزدیکی روستای بادامیار در حدود هفت کیلومتری جنوب شرقی آذرشهر مانند غاری در دل کوه کنده شده که از آن در دوره های قبل از اسلام به عنوان معبد مهری استفاده می شده است.این معبد گنبدی شکل در قرون ششم تا هشتم هجری، قمری به عنوان تکیه عرفا و دراویش سپس به عنوان مسجد مورد استفاده قرار می گرفت.
این مکان در یک غار زیر زمینی دایره ای شکل با قطر حدود 15متر قرار گرفته و دالانی به طول 9 متر با عرض 1.5و ارتفاع حدود پنج متر به دهلیزی وسیع تر به طول 5.5متر با عرض بیش از 20متر با ارتفاع پنج تا چهار متر می پیوندد که این دهلیز به فضای گنبدی شکل غار باز می شود و این فضا هم از کف تا پنجره نورگیر سقف حدود 12متر ارتفاع دارد.
محراب این غارگنبدی شکل با مقرنس های آویخته که به دوره صفوی تعلق دارد، به نحوی احداث شده که گمان می رود در زمانی نزدیک تر تعبیه شده و می توان فرض کرد این فضا برای مقاصد مذهبی ساخته نشده باشد، یعنی نه مسجد و نه مقبره بوده است.
برخی از باستان شناسان آن را به دوران پیش از تاریخ نسبت میدهند که بعدها به صورت آتشکده درآمد، سپس آن را با تعبیه محرابی که رو به قبله دارد به صورت عبادتگاه اسلامی در آورده اند.آثار بنا حکایت از آن دارد که ممکن است زمان احداث این مکان بسیار دور باشد و برای کاربرد دیگری به جز مسجد احداث شده باشد و به احتمال زیاد هم دوران ساخت این بنا پیش از اسلام است.
در زمان حاضر برخی از اهالی روستاهای همجوار آیین های مذهبی ماه های رمضان و محرم را در آنجا برگزار می کنند و نذور خود را در کنار این مسجد قدیمی به جا می آورند.این بنای تاریخی و باستانی در سال 1347 با شماره 779 در فهرست آثار تاریخی کشور به ثبت رسید.
در کنار معبد و مسجد گنبدی شکل روستای بادامیار(قدمگاه) آذرشهر گورستان تاریخی نیز قرار گرفته است.گورستان قدیمی بادامیار روی پشته ای قرار دارد و سنگ نبشته ها و حجاری ها و مجسمه های متنوعی در آن به چشم می خورد، سنگ نبشته ها و الواح قبور به خط کوفی و ثلث نو است.
خطوط کوفی اغلب سنگ نبشته های ثلث به طور تقریبی همه یکنواخت و یک دست است و نشان می دهد که در روزگاری کنده شده اند که مذهب جعفری در آذربایجان رسمیت و عمومیت یافته و محبت خاندان نبوت در دلها جا گرفته و نام ائمه اطهار(ع) زینت بخش کتیبه های قبور بزرگان علم و عرفان شده است.
پایان پیام/
نظر شما