به گزارش خبرگزاری شبستان، شیوا دولت آبادی، رئیس انجمن حمایت از کودکان در نشست خبری که به بهانه تعرض جنسی ناظمی در یکی از مدارس غرب تهران در انجمن حمایت از کودکان برگزار شد گفت: بخشی از آگاه سازی این گونه مسائل به عهده خانواده ها و بخش اعظم تری به عهده آموزش و پرورش است تا با حوصله و سعه صدر بتوانند به گونه ای سرمایه گذاری کنند و اطلاعات خود و فرزندان را درباره حقوقشان غنی سازند.
وی با بیان اینکه برای این توانمند سازی باید از نظر متخصصان استفاده شود ادامه داد: در علم روانشناسی همیشه از پیشگیری سه گانه یاد می شود اما امروزه توجه به پیشگیری ارتقایی یعنی آگاهی دادن به جامعه به طور عام یکی از مهمترین موارد پیشگیری محسوب می شود.
دولت آبادی تاکید کرد: گاهی به دلیل شرایط زندگی، اجتماعی و سنی میزان خطرپذیری بیشتر است به طور مثال بسیاری از نوجوانان فکر می کنند خطرات شامل حال آن ها نمی شود و همین موضوع ریسک پذیری افتادن در دام خطر را افزایش می دهد.
این کارشناس تصریح کرد: هر چند ما نباید در جامعه نگرانی و تفکر پارانوئیدی ایجاد کنیم اما تجربه نشان داده است گاهی در مکان هایی که انتظار نمی رود خطری شامل حال کودکان شود خطر آن ها را تهدید می کند باید با آموزش به موقع و پیشگیری بتوانیم وقوع چنین حوادثی را به حداقل برسانیم.
وی تاکید کرد مسائلی که همچون تابو در جامعه وجود دارد باید مطرح شود، دیده شود و راه حل برایش پیدا شود. به گفته دولت آبادی این حق همه خانواده هاست که اگر حتی یک مدرسه یا مکان ناامن برای فرزندانشان وجود داشته باشد از آن آگاه شوند و خواستار رفع این معضلات باشند.
رئیس انجمن حمایت از کودکان پیشنهاد کرد که صندوق رسیدگی به شکایات در مدارس به شکل کارآمدتری از سوی مسئولان راه اندازی شود تا اگر دانش آموزان فرد امینی را در مدرسه پیدا نمی کنند بتوانند شکایات و پیشنهادات خود را در صندوق بیاندازند. البته این منوط بر رسیدگی و اهمیت درست و پیگیرانه مسئولان به شکایات دانش آموزان است.
دولت آبادی معتقد است آسیب مساله جنسی به مراتب عمیق تر از سایر آسیب هاست به همین دلیل حق افراد جامعه است که خاطی های اینگونه مسائل شناسایی شوند و تنبیه سختی برایشان اعمال شود.
وی در پاسخ به این سوال که چرا خانواده ها کمتر راغب به افشا و پیگیری آسیب های جنسی هستند گفت: به دلیل آموزش ندیدن و ترس از انگی که به فرزندان در آینده وارد شود خانواده خیلی راضی به پیگیری و یا افشای اینگونه مسائل نیستند. هر چند این قابل فهم است که والدین نخواهند این مسائل علنی شود اما آن ها با آموزش صحیح می توانند از آسیب دراز مدتی که به فرزندشان وارد خواهد شد جلوگیری کنند حتی گاهی رفتار و عکس العمل های خانواده ها نسبت به قربانی موجب می شود یک انسان معلول روانی را بپروراند.
این کارشناس با انتقاد از عملکرد آموزش و پرورش افزود: در چنین مواقعی وزارت آموزش و پرورش تمام تلاش خود را می کند که این مسائل لاپوشانی شود و خیلی در جامعه درز پیدا نکند در حالی که اگر این وقت را برای آموزش و پیشگیری والدین و دانش آموزان خرج کند شاید نتیجه بهتری حاصل شود.
وی یادآور می شود از آنجا که دوازده و نیم میلیون دانش آموز در اختیار این نهاد قرار دارد بنابراین طبیعی است که انتظار بیشتری از این وزارتخانه برای حراست از کودکان وجود داشته باشد.
دولت آبادی معتقد است کودکان باید از مناطق خصوص خود آگاه شوند و بدانند که هیچ کس حق تعرض به این مناطق را ندارد.
رئیس انجمن حمایت از کودکان پیشنهاد می کند در فضای آموزشی باید فرد معتمدی وجود داشته باشد تا کودکان بتوانند در زمانی که در مخاطره قرار می گیرند با فراغ بال به او مراجعه کنند.
به گفته وی مطمئنا تعداد خانواده های قربانی مدرسه مذکور بسیار بیشتر از آن چیزی است که عنوان می شود بنابراین آموزش و پرورش نمی تواند از زیر بار این موضوع شانه خالی کند.
این کارشناس با بیان اینکه به راستی چه کار مهم تری در حفاظت از کودکان در یک مدرسه می تواند وجود داشته باشد یادآور می شود: اگر چه اکنون آموزش و پرورش در حمایت از خانواده های قربانی و تسریع روند دادرسی آنان قدم هایی برداشته است اما این کافی نیست و باید بازبینی اساسی در روند کار خود انجام دهد.
معضلات اجتماعی باید در جامعه بازگو شود
در ادامه این نشست لیلا ارشد عضو هیات مدیره انجمن حمایت از کودکان تاکید کرد: خرده فرهنگی در جامعه ما وجود دارد که زمانی که درباره آسیب های اجتماعی صبحت به میان می آید با گفتن اینکه این موضوعات القای ناامنی در جامعه ایجاد می کند بسیاری از موضوعات این چنینی یا مطرح نمی شود و یا با سمبل کاری موضوع فیصله داده می شود.
به گفته وی زمانی می توانیم از آسیب های اجتماعی جلوگیری کنیم که آگاه سازی و اطلاع رسانی درستی درباره آن به جامعه داده شود.
ارشد یادآور شد تفکر بسیاری از خانواده ها این است که اگر موضوعی افشا نشود، فرزندانشان در امان خواهند بود در حالی که با نگفتن مسائل فقط صورت مسئله پاک می شود.
ارشد با تاکید بر اعتمادسازی در مدارس تصریح کرد مسئولان بیشتر در پی جلب حمایت های مالی خانواده ها هستند در حالی که باید در دبیرستان ها مشاورینی وجود دارند که دانش آموزان هنگام مشکل می توانند به آن ها رجوع کنند اما در مقاطع دبستان هیچ مشاوری برای کودکان وجود ندارد.
این مددکار اجتماعی افزود: فرزندان ما یاد نگرفته اند چگونه از حقوق خود دفاع کننند و حتی جرات بازگویی مسائل بسیار کوچک را هم ندارند بنابراین این وظیفه مسئولان مدرسه است که در عین اقتدار بتوانند فضای همدلی را نیز برای دانش آموزان ایجاد کنند.
باید فضای وقوع جرم به حداقل برسد
ثریا عزیز پناه دیگر عضو هیات مدیره انجمن حمایت از کودکان نیز عنوان کرد: باید فضای وقوع جرم را برای مجرم در نظام آموزشی به حداقل برسانیم. چرا که وقتی کودکان آگاه باشند به طور قطع این فضا از متجاوزین گرفته خواهد شد.
وی افزود: مجرمین اگر چه مشکل روانی دارند ولی افراد باهوشی هستند و با شناسایی قربانیان به راحتی به اهداف شوم خود می رسند.
عزیزپناه از سلیقه ای اعمال شدن قوانین در وزرات آموزش و پرورش انتقاد کرد و گفت: اگر چه سند ملی آموزش در این وزارتخانه تدوین شده است اما اعمال آن به شکل سلیقه ای انجام می شود.
بنابر گزارش پایگاه اطلاع رسانی انجمن حمایت از کودکان، به گفته وی در پیمان نامه حقوق کودک ماده 44 آمده است که مسئولان موظفتند پیمان نامه را ترویج کنند اما متاسفانه اکنون اطلاع رسانی در این زمینه صورت نمی گیرد.
این کارشناس تاکید کرد: انجمن حمایت از کودکان همانند گذشته اعلام آمادگی می کند که در آموزش های فرزندپروی و یا پیمان نامه حقوق کودک به والدین به شکل رایگان همکاری لازم را با آموزش و پرورش داشته باشد.
پایان پیام/
نظر شما