به گزارش خبرنگار شبستان، خسرو معتضد، مورخ، در نشست چرایی و چگونگی ترسیم تاریخ شفاهی مطبوعات که در سرای روزنامه‌نگاران بیست و چهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد، درباره مصاحبه برای استخراج داده‌های تاریخ شفاهی گفت: اشراف مصاحبه‌کننده به نظر من بر اشراف مصاحبه‌شونده ارجحیت دارد.
وی افزود: در اغلب تواریخ مسایلی را می‌بینم که مقداری خودستایی است ولی تکلیف تاریخ چه می‌شود. در مصاحبه تاریخ شفاهی باید کسی مصاحبه کند که تمام نقاط تاریخ را بداند تا بتواند مچ‌گیری کند. کسی که مصاحبه می‌کند باید بسیار دقیق باشد.
وی با اشاره به آزادی مصاحبه تاریخ شفاهی بعد از پیروزی انقلاب گفت: در دوران 30 ساله بعد از انقلاب مصاحبه تاریخ شفاهی آزاد شد و این نوع مسابقه زیاد صورت می‌گیرد. بعد از انقلاب چون سدها برداشته شد این نوع مصاحبه رشد کرد. یکی از مؤسسات خوبی که بعد از انقلاب در این زمینه خوب کار کرد مؤسسه آقای فرید قاسمی و مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر است.
این مورخ تاریخ شفاهی را بسیار ارزشمند دانست و گفت: تاریخ شفاهی برای اهالی مطبوعات رشته بسیار خوبی است.
خسرو معتضد با اشاره به انتشار کتاب جدیدش با عنوان چکمه و قلم گفت: در این کتاب به مشکلات روزنامه‌نگاری در ایران پرداختم که پنج مرحله در آن لحاظ شده است؛ دوران شاه‌پرستی، دوران مظفرالدین شاه، دوران مشروطه که آزادی کاملی بر مطبوعات حاکم است، دوران احمدشاه، دوران اختناقی که روزنامه‌ای منتشر نمی‌شد، دوران آزادی بعد از شهریور 1320، دوران اختناق پس از 42 و رسیدن به زمانی که مطبوعات یعنی پس از پیروزی که مطبوعات نشر و نما پیدا می‌کنند که تا حدودی در این دوران به مشروطه می‌رسیم که در حدود سه هزار نشریه داریم که در آینده وضعیتی بهتر از این خواهیم کرد.
این مورخ تاریخ شفاهی را به منزله کمک به تاریخ دانست و گفت: اصولا با مطبوعات دولتی مخالف‌ام، اگر عالی‌ترین روزنامه دولتی درآید من با آن مخالفم، روزنامه باید در بخش خصوصی منتشر شود.
خسرو معتضد در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به ادبیات کودک و نوجوان گفت: در زمینه ادبیات کودک و نوجوان من فکر می‌کنم خارجی‌ها از ما جلوتر هستند.
معتضد همچنین در تذکری به اهالی مطبوعات گفت: این روزها بی‌ثباتی در مطبوعات مشاهده می‌شود، نبودن آرشیو تاریخ در مطبوعات یکی از مشکلات امروز ماست. مطبوعات باید صافی علمی داشته باشند.
پایان پیام/
نظر شما