تونلی که هر لحظه احتمال ریزش آن وجود دارد

خبرگزاری شبستان: از زمان افتتاح تونل توحید تا به حال نمی توان هفته ای را یافت که در رسانه های خبری بحثی از مشکلات و نارسائی های تونل توحید مطرح نشده باشد. تقریباً می توان تعداد مشکلات آن را به حدی برشمرد که در این فاصله یکسال و چند ماهه از افتتاح آن، خوراک هر هفته ای رسانه ها را تامین می کند.

یکی از متخصصان این حوزه که غیرسیاسی بودن و اظهارنظر بر مبنای اصول کارشناسی از بارزترین ویژگیهای وی می باشد، مهندس حمزه شکیب، رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تهران می باشد. مباحث مطرح شده از سمت ایشان در مورد تونل توحید به قدری زیاد است که هنگام تماس خبرنگار ما برای مصاحبه حول این بحث، ایشان ابراز کردند که در مورد تونل توحید بحث های زیادی شده است.

حجم مطالب مطروحه به قدری بالاست که می توان آنها را در قالب کتابی به نام « ناکامی های شهرداری تهران » به چاپ برسانیم که البته نباید خیلی خوشایند مدیریت محترم شهرداری تهران باشد.

از همه این مطالب که بگذریم به جدیدترین اظهارنظرات کارشناسان در مورد تونل توحید می رسیم. اهمیت این اظهارنظرها از این بابت است که دیگر رنگ و بوی تذکرات اولیه را نداشته و نمی توان به راحتی از کنار آنها عبور کرد البته این جور که خود این عزیزان اعلام می کنند، تذکرات از همان ابتدا به همین اندازه جدی بوده اند منتهی در اوایل افتتاح تونل، به قدری سروصدای طبل و دهل های شهرداری بلند بود که کسی صدای دلسوزانی همچون شکیب را نمی شنید. آنها هم که متوجه می شدند ادعای «عدم حمایت از دستاوردهای نظام» سر می دادند که این مباحث را به حاشیه بکشانند.

بحثی که به تازگی از سوی ایشان مطرح شده است، دیگر بحث از تهویه و مسائلی که البته این هم در نوع خود می تواند جان شهروندان تهرانی را به مخاطره بیندازد، نیست بلکه بحث جدی تر از این حرفهاست و خطر وقوع یک فاجعه انسانی وجود دارد. این بار معلوم نیست همچون گذشته که در یکی از چندین ریزش تونل، با عنایت حضرت حق ریزش تونل دقیقاً در زمانی رخ دهد که چراغ خیابان توحید قرمز بوده و وسائل نقلیه در پشت آن منتظر بودند و تنها قربانیان حادثه یکی کارگر اپراتور دستگاه در تونل باشد و دیگری موتورسواری که بر طبق عادت از چراغ قرمز عبور می کند.

در حال حاضر زمانی که گذشت از تونل، با ترافیک های شدید که بعضاً اتفاق می افتد، مقداری پیش تر از حد معمول به طول بینجامد، می توان نگرانی خاصی را در چهره رانندگانی که برای تنفس راحت تر شیشه های اتومبیل خود را به بالا کشیده اند، مشاهده کرد. حال به این همه مشکلات – خدای ناکرده – کوچکترین ریزشی را اضافه کنید. با وجود بحث تهویه تونل و عدم وجود زیرساخت های امدادرسانی، می توان وقوع یک فاجعه ای را – که نگارنده امیدوار است هرگز این اتفاقات به وقوع نپیوندد و قبل از اینها فکری برای حل مشکلات آن بشود - پیش بینی کرد.

برای درک بیشتر مشکلات مطروحه کمی بیشتر بحث می کنیم.
 

آب به عنوان بهترین حلال که توانای حل کردن بیشترین تعداد از مواد مختلف را در خود دارد، مطرح می باشد. در مباحث عمرانی هنگامی که بحث از نشت آب به میان می آید، شمارش معکوس برای تخریب سازه شروع می شود. در این زمان اصلی ترین دغدغه ی مجریان پروژه و مسئولین ترمیم و نگهداری آن برای جلوگیری از نشت آب است.

نشت آب به مرور زمان می تواند بلاهایی بر سر پروژه بیاورد که از یک برنامه ریزی برای تخریب اساسی پروژه هم مخرب تر باشد. بحث نشت آب از همان ابتدا با تونل توحید عیان بوده است. یادم هست در مقاله ای از روزنامه  جوان، تونل توحید به کارواش تشبیه شده بود که این تمثیل علی رغم خنده ظاهری، ماهیتی خطرناک دارد. این قبیل مطالب ما را بر آن داشت تا با بررسی میدانی از داخل تونل، پرده از واقعیت این مسائل برداریم.

با بررسی های صورت گرفته معلوم شد که نشت تونل به حدی زیاد است که همواره قسمتی از کف آن خیس بوده و حتی از سقف آن بارها شاهد ریزش این آبها به روی خودروهای در حال حرکت بوده ایم. از اینها که بگذریم رسوبات آهکی که در جای جای دیواره های تونل به جای مانده و در بعضی از نقاط، قله های 10 تا 20 سانتی متری روی دیواره ساخته است، خبر از گذر این آبها از مناطقی که به راحتی در آب حل می شوند می دهد این مسائل به وضوح در تصاویر گرفته شده از تونل قابل رویت است.

جای تعجب اینجاست که مدت یکسال و چندماه از افتتاح تونل می گذرد و شاید بتوان گفت از همان ابتدا این نشتی ها وجود داشته است ولی تاکنون فکری به حال آن نشده است.

به راستی اگر این تونل مسیری غیر از این داشت که اصلی ترین ترددکنندگان آن مردم جنوب شهر – یا برای انجام کارهای اداری یا برای رفتن به محل کار – بودند نیز همینگونه با آن برخورد می شد. آیا حتماً باید مخاطبان پروژه صرفاً افراد بازار باشند که نظیر پروژه سردرهای بازار در خیابان خیام به سرعت اجرا شود.

امیدواریم که چنین رویدادی در میان مدیران شهرداری وجود نداشته باشد که هنگام مواخذه ی شهرداری های مناطق خود، آنها را از مناطق تک رقمی به مناطق دو رقمی بفرستند یا به رغم جاهلانه برخی تبعید کنند؟؟؟

پایان پیام/