به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، روزه گرفتن، بدون بازداشتن چشم و گوش و زبان از خطا و لغزش، فقط گرسنگی کشیدن است و بس!
باید پس از گداختنن هوی و هوس در کوره «استقامت»، با پتک سنگین «نه»، سرِ شیطان نفس را کوبید!
آن گاه، دل را صیقل و با آب «توبه» شست‌وشو داد؛ تا همچون آینه، نور حق بر آن بتابد و صفات عالیه در آن انعکاس یابد ... .
رمضان، ماه نزول «قرآن»، ماه نزول «فرشته»ها و «روح» است. ماه غلبه بر شیطان درون و بیرون و بی‌اعتنایی و بی‌توجهی به جاذبه‌های دروغین و ظواهر فریبنده‌ای است که توجه نمودن به آنان، نورانیت درون را خاموش می‌کند!... دوباره سفره ضیافت الهی گسترده شده و پرهیزگاران به مهمانی خدا دعوت شده اند! در این ماه اگر تمامی اعضا و جوارح روزه باشد؛ حتی خوابیدن و نفس کشیدن نیز عبادت و تسبیح است.
رمضان ماهی است که در شب‌های قدر آن، باید «دفترچه بیمه» زندگی را به مهر «تمدید اعتبار» امام زمان (عج) ممهور ساخت؛ زیرا در غیر این صورت، دیگر تحت پوشش «ولایت» نخواهیم بود!
«رمضان، ماهی است که ابتدایش رحمت، میانه‌اش مغفرت و پایانش آزادی از آتش جهنم است.»
اگر دل، در این ماه، بهاری نشد؛ همیشه سال پاییزی و سرد است. سالکان، این ماه را به رفع تکلیف نمی‌گذرانند ... آن جا که می‌توان با قطره اشکی در نیمه‌های شب، انبوه آتشی را خاموش کرد؛
آنجا که فرشتگان، به نزدیک‌ترین مدار زمین رسیده‌اند؛
آنجا که شیاطین در «بند» هستند.
آنجا که درهای جهنم بسته است و درهای رحمت، باز؛
آنجا که خواندن یک آیه، با ختم قرآن برابری می‌کند؛
و ... آنجا که روزه سپر آتش است !
چرا غفلت؟!
حال که «ایاما" معدودات»، بهترین فرصت برای تزکیه نفس و «لعلکم تتقون» است؛ چرا کسالت و تنبلی؟!
باید از لحظه لحظه این ماه استفاده کرد و از روزها و شب‌هایش بهره‌ها گرفت؛ تا موفق به دریافت «کارنامه قبولی » شد!...
و باید قدر شب‌های «قدر» را دانست؛ میزبان مهربان منتظر است تا «یارب یارب» میهمان را بشنود.
آنان که عمر خود را صرف اطاعت از دستورهای الهی می کنند، به همه شب‌های ماه رمضان توجه دارند و می‌گویند:
«هر شب، شب قدر است، اگر قدر بدانی!»
مهدی محدثی
نظر شما