افزودنی مجاز؛ چاشنی داستان کودک

مسلم ناصری، سردبیر مجلات ملیکا و ماهک در مورد ویژگی‌های داستان خوب برای کودکان به خبرنگار شبستان گفت: داستان خوب باید جذاب و پرکشش باشد و اهمیت این مسئله برای گروه سنی کودک و نوجوان دوچندان می‌شود زیرا کودکان و نوجوانان ذهنی پویا و فعال و روحیه‌ای جستجوگر دارند. اگر داستانی جذاب نباشد بچه ها کتاب را رها می کنند و سراغ بازی و کامپیوتر می‌روند.

ناصری ادامه داد: نویسنده کودک برای خلق یک داستان جذاب باید بداند که داستان را از چه نقطه‌ای شروع کند، چقدر تعریف کند، کجاها را پرداخت کند. نویسنده باید با اسلوب داستان‌نویسی آشنا باشد و با حرفه‌گری و رعایت فنون داستان‌نویسی به خوبی شخصیت‌پردازی کند.

وی با بیان اینکه داستان جذاب و خوب هم‌ذات‌پنداری مخاطب برانگیخته می‌کند، عنوان کرد: نویسنده‌ای که برای کودک داستان می‌نویسد باید محیط خود را خوب بشناسد و با شخصیت‌شناسی کودک و نوجوان آشنا باشد. رعایت این نکات باعث می‌شود کودک فضا را درک و هم‌ذات‌پنداری کند و خود را جای قهرمان داستان بگذارد.

سردبیر مجله ماهک و ملیکا در مورد داستان‌های مذهبی کودک تصریح کرد: داستان‌های مذهبی که برای کودکان نوشته می‌شود یا به طور مستقیم مسایل مذهبی و احکام مثل نماز و روزه را آموزش می‌دهند و یا بدون هیچ آموزشی به یک مسئله مذهبی اشاره می کنند. گاهی در قالب داستان مراسم شب احیا را به کودک آموزش می‌دهیم و گاه داستانی را روایت می‌کنیم که برای قهرمان آن در شب قدر یا ماه رمضان اتفاقی می‌افتد.

وی بیان مسایل مذهبی در قالب داستان برای کودکان را دشوار دانست و افزود: آنچه آموزشی و تعلیمی است، چارچوب دارد و رعایت این چهارچوب در داستان سخت است، مثلا وضو گرفتن یک چارچوب دارد حال اگر بخواهیم آن را با داستان بیان کنیم، سخت می‌شود.

این نویسنده کودک و نوجوان با اشاره به اینکه هر انگاره و متن و سوژه‌ای یک پتانسیل دارد، بیان کرد: مسایل آموزشی در قالب داستان را باید خیلی نرم و روان به کودک منتقل کنیم به گونه‌ای که داستان بر آموزش غلبه پیدا کند.

ناصری آموزش غیرمستقیم را بهتر و موثرتر از آموزش مستقیم ذکر کرد و گفت: وقتی مسایل آموزشی را در قالب داستان بیان می‌کنیم، آموزش باید در لایه‌های زیرین داستان باشد و البته نه خیلی پنهان که مخاطب آن را درک نکند.

ناصری با تاکید بر لزوم چاشنی داشتن داستان برای کودکان عنوان کرد: وقتی دارویی تلخ باشد و بخواهند به کئدک بدهند آنرا شیرین می کنند و یا وقتی دارو خیلی شیرین باشد آن را رقیق می‌کنند تا کودک آن را راحت بخورد. الان دیگر به برخی داروهای کودک طعم‌کننده می‌زنند تا به راحتی خورده شود. خوراک روحی هم باید بدین‌گونه تهیه شود یعنی وقتی می‌خواهیم داستانی آموزشی برای کودک بنویسیم باید به آن طعم‌کننده بزنیم.

پایان پیام/