مسعود حسین میرزایی، دبیر اجلاس و جشنواره بین‌المللی میراث فرهنگی ناملموس(معنوی) به خبرنگار خبرگزاری شبستان در اصفهان گفت: نقالی یکی از جلوه های مهم و اصیل در نمایش های سنتی ایران است که بر پایه سنت قصه خوانی و روایتگری استوار است و نقالی از دیدگاه متخصصان تاریخ نمایش جهان، یکی از سه عامل عمده پیدایش تئاتر یعنی آیین، تقلید و نقل است.
وی ادامه داد: نقالی در میان هنرهای نمایشی ایران بر پایه درون مایه و شکل اجرا به سه گونه نقل داستان های شاهنامه، نقل قصه ها و افسانه های تاریخی و نقل وقایع دینی تقسیم می شود.
حسین میرزایی، یکی از مهم ترین ویژگی های یک نقال را قدرت کلام و تسلط وی بر متون تاریخی و حماسی دانست و افزود: در هنر نقالی، تسلط و آشنایی با ضرب المثل ها، قصه های مذهبی، غنایی و اشعار بسیار مهم است.
وی با بیان اینکه هنر نقالی یکی از برترین راه‌های معرفی ارزش‌های ملی و مذهبی است، گفت: هنر نقالی، داستان‌گویی و نمایشی ایران در سال 1390 در فهرست میراث فرهنگی ناملموس جهانی به ثبت رسیده است.
دبیرجشنواره بین‌المللی میراث فرهنگی معنوی بیان کرد: هنر نقالی و داستان‌گویی برای بیان ارز‌ش ها و آیین‌های مذهبی، دینی ایران همیشه مورد توجه بوده است.
وی، حسین آقای مشکین، مرشد برزو، مرشد زریری اصفهانی، مرشد حسن خوش ضمیر، مرشد سیدمصطفی سعیدی بروجردی و مرشد ولی‌الله ترابی را از نقالان مشهور دوران معاصر عنوان کرد و افزود: در اجلاس و جشنواره بین‌المللی میراث فرهنگی ناملموس ICCN 2014، که از" 16- 20 مهر" در اصفهان برگزار می شود، به صورت ویژه به این هنر پرداخته می شود.
وی در پایان افزود: با توجه به اهمیت این هنر باید از زوال و نابودی آن جلوگیری به عمل آوریم.
پایان پیام/
نظر شما