به گزارش خبرگزاری شبستان:
آقای حیدری نیروهای مردمی از ارتش عراق برای مقابل با افراطی گری و گروهک داعش پیشی گرفته اند به علت این تفاوت چیست؟
چند ماه پس از آنکه بحران گروهک تروریستی داعش با تصرف مناطقی مانند الانبار، نینوا و صلاح الدین وارد مرحله جدی خود شد، مردم این مناطق که در ابتدا یا از روی بی اعتنایی و لجاجت با دولت وقت مرکزی و یا ترس از کشته شدن در صورت عدم همکاری با داعش نسبت به حضور آنها واکنش چندانی نشان ندادند این روزها به این نتیجه رسیده اند که باید چاره ای برای تروریسم ریشه دوانده در این مناطق بی اندیشند. آنها می بینند که گروه تروریستی تکفیری داعش قوانین خود را پیاده می کند که با روح زندگی آنها مطابقت ندارد؛ قوانینی همچون آموزش کودکان عراقی به شیوه تکفیری ها یا رعایت حجاب و نوع برخورد اجتماعی به آن صورت که تروریستها می پسندند که این موضوع بتدریج آستانه تحمل مردم این مناطق را پشت سر گذاشته است. مردم این مناطق می بینند که فرزندان آنها به دلیل تبعیت نکردن از سران تکفیری اعدام می شوند و حق ادامه تحصیل برای دختران از بین رفته است. همین مسائل باعث شده تا آنها که زمانی به تصور بهتر شدن اوضاع مانع ورود تروریستها نشوند، امروز دست به کار شده و با انگیزه بالایی که برای بیرون راندن تکفیری ها دارند و نیز آشنایی به محیط محل زندگی خود بسیار سریعتر از نیروهای ارتش که بواسطه عدم آشنایی با منطقه مجبور به حرکت محتاطانه دارند، تحرک داشته باشند. علاوه بر آن نیروهای مردمی جنوب و مرکز عراق نیز که با حکم مراجع تقلید و بخصوص حضرت آیت الله سیستانی وارد میدان شده اند تا خطر تروریستها را اول از اماکن شریفه همچون سامرا و نجف و کربلا و در مرحله بعد از کل عراق پاک کنند بسیار با انگیزه وارد میدان شده اند که همین انگیزه بالا گاهی سرعت آنها را از سرعت مداخله و عملیات های ارتش بالاتر برده است.
آنها با آموزشهای نظامی که طی چند ماه اخیر دیده اند و نیز تحت نظارت فرماندهان نظامی توانسته اند به همراه ارتش موفقیتهای خوبی کسب کنند که شکست حصر آمرلی در صلاح الدین و آزاد سازی منطقه استراتژیک جوف الصخر در الانبار از نمونه های روشن این تحرک و عزم همگانی برای مبارزه با تروریسم تکفیری است.
-در منطقه کردستان شاهد تحرکات جدید میان مناطق سوریه و عراق هستیم آیا پیشمرگه و نیروهای کرد بازوی جدید غرب برای فشار بر بشار اسد هستند؟
آمریکا طی سه سال گذشته پس از سرمایه گذاری بر روی تروریستهای داخلی و خارجی نیتجه مورد نظر خود را نگرفته است. در ابتدا جبهه موسوم به ارتش آزاد مامور پیگیری اهداف غرب در سوریه شد اما بتدریج مشخص شد که این جریان توانایی لازم برای این کار را ندارد. پس از آن با نقش آفرینی بیشتر عربستان سعودی گروههای تندرو سلفی وارد میدان شدند که در ابتدا جبهه النصره و احرار الشام و .. را شامل می شد ولی با عدم وصول به نتیجه گروهی تروریستی سلفی با نام داعش روی کار آمد که توانست با جذب تروریستهای سلفی از همه کشورهای دچار بحران نظیر لیبی، افغانستان، پاکستان و چچن و ... به سرعت پیش روی کند. اما گذشت 2 سال از روی کار آمدن داعش نشان داد که این گروه ممکن است دکترین آمریکایی در منطقه با نام بحران مدیریت شده یا هرج و مرج سازنده را با خطر جدی روبرو کند چرا که آنها ممکن بود با قدرتگیری بیشتر منافع متحدان ایالات متحده را به خطر اندازند.
بر همین مبنا بود که سیاست جدید ایالات متحده و همپیمانان منطقه ای آن در سوریه یعنی ایجاد گروههای جنگجوی سکولار یا میانه رو در منطقه ای امن کلید خورد.
کردها بهترین گزینه برای این سناریو بودند که خود نیز تلاش کردند به طرف غربی نشان دهند که گزینه مناسبی هستند. آنها با فضا سازی رسانه ای و جنگهایی که با تروریستها در مناطق مختلف در سوریه و عراق داشتند به طرف آمریکایی نشان دادند که در انتخاب آنها اشتباه نکرده اند. همین موضوع غرب و متحدان منطقه ای آن را به این سمت کشاند که همچون اقلیم کردستان عراق، پروسه ای در پیش گرفته شود که در ابتدا با شکل گیری منطقه حائل در شمال سوریه مکانی امن برای آموزش و بازسازی و لجستیک مخالفین مسلح میانه رو فراهم شود و بتدریج منطقه پرواز ممنوع و منطقه خودمختار شکل بگیرد که این پروسه چند ساله بتدریج کل سوریه را در پیش بگیرد و ایالات متحده ضمن کنار گذاشتن سوریه از این موضوع مطمئن شود که جانشین دولت اسد گروهی میانه رو با افکاری غیر تکفیری و غیر سلفی است.
-عراق و سوریه برای مقابله با تروریست ها چه همکاری مشترک رسمی انجام می دهند؟ یا زمان آن نرسیده که دو کشور نیروهای نظامی واحدی برای مقابله با خطرات مشترک تشکیل دهند؟
در ابتدای بحران سوریه به دلیل تسلط نسبی ارتش عراق به اوضاع کشور و نیز بازیابی تروریستهای سوریه در الانبار عراق شاهد فعالیتهای مشترک ضد تروریستی ارتش های دو کشور بودیم اما با گسترش دامنه تروریسم، عراق درگیر مشکلات داخلی خود شد و فروپاشی ارتش این کشور مجالی برای همکاری مشترک فراهم نکرد. اما بتدریج با شکل گیری مجدد ارتش عراق و تسلط نسبی آنها بر اوضاع داخلی خود انتظار می رود که این همکاری ها بار دیگر شکل گرفته و تقویت شود.
- آینده بحران را در کوتاه مدت چگونه ارزیابی می کنید؟
شرایط عراق در کوتاه مدت شاهد ثبات نسبی خواهد بود چراکه ارتش این کشور به شرایط گذشته خود بازگشته و در از مرحله بازسازی بتدریج وارد مرحله تثبیت می شود. علاوه بر آن گروههای مقاومت مردمی نیز با ورود به میدان شرایط جدیدی را رقم زده اند که نیتجه آن فشار بیشتر به تروریستها ست. به علاوه همه این موارد باید نارضایتی مردمی در مناطق اشغال شده از سوی تروریستها را نیز افزود که عرصه را بر تروریستها تنگتر خواهد کرد.
پایان پیام/
نظر شما