خبرگزاری شبستان: در راستای ترویج سبک زندگی اسلامی، در سلسله گزارش‌هایی به بیان آموزه‌های ائمه اطهار(ع) می‌پردازیم. این روایت‌ها از کتاب «ثواب الاعمال و عقاب الاعمال» شیخ صدوق(ره) انتخاب شده است
«عَنْ کُلَیْبٍ الصیداوى عَنْ أَبِى عبدالله(ع) قَالَ: مَکْتُوبُ فِى التوراةِ أنَّ بیوتى فِى الأرض الْمَسَاجِدُ فَطُوبَى لِمَنْ تَطَهَّرَ فِى بَیْتِهِ ثُمَّ زارنى وَ حَقُّ عَلَى الْمَزُورِ أنْ یُکْرِمَ الزَّائِرَ»
امام صادق(ع) فرمود: در تورات نوشته است: خانه‌هاى من در زمین مساجد است، خوشا به حال کسى که در خانه خود وضو بگیرد، آنگاه به دیدن من بیاید، و به عهده دیدار شونده است که دیدار کننده را گرامى بدارد.
«سُلَیْمَانَ عَنْ عبدالله بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) قَالَ: اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى ألا إِنْ بیوتى فِى الارض الْمَسَاجِدُ تضى لَأهَلِ السَّمَاءِ کَمَا تُضى النُّجُومَ لَأهَلْ الأرضِ ألَّا طُوبَى لِمَنْ کانت الْمَسَاجِدُ بُیُوتَهُ ألَّا طُوبَى لِعَبْدٍ تَوَضَّأ فِى بَیْتِهِ ثُمَّ زارنى فِى بَیْتِى ألَّا إنَّ عَلَى الْمَزُورِ کرامَةَ الزَّائِرِ الَّا بِشْرٍ المشائین فِى الظُّلُمَاتِ الَىَّ الْمَسَاجِدِ بِالنُّورِ السَّاطِعِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ»
رسول خدا(ص) فرمود: خداى متعال فرموده است: توجه داشته باشید که خانه‌هاى من در زمین مساجد است و همانگونه که ستارگان براى زمینیان نورافشانى مى‌کنند، مساجد نیز براى اهل آسمان نورافشانى مى‌کنند، توجه داشته باشید! خوشا به حال کسى که مساجد خانه‌هایش باشد، توجه داشته باشید! خوشا به حال بنده‌اى که در خانه خود وضو بگیرد، سپس در خانه من به دیدار من بیاید. توجه داشته باشید! بر دیدار شونده است که دیدار کننده را گرامى بدارد، توجه داشته باشید! کسانى که در تاریکی‌ها به مساجد مى‌روند، در روز قیامت نور درخشنده‌اى خواهند داشت .
«عَنْ الاصبغ بْنِ نَبَاتَهُ قَالَ: قَالَ أمیرَالمُؤمِنینَ(ع) إِنَّ اللَّهَ عزوجل لَیَهُمُّ بِعَذَابِ أَهْلِ الارض جَمِیعاً لَا یُحاشى مِنْهُمْ أَحَداً اذا عَمِلُوا بالمعاصى وَ اجْتَرَّحوا السَّیِّئَاتِ فإذا نَظَرَ الَىَّ الشَّیْبِ ناقلى أَقْدَامِهِمْ الَىَّ الصلاةُ وَ الولدان یَتَعَلَّمُونَ الْقُرْآنَ رَحِمَهُمُ فاخر ذَلِکَ عَنْهُمْ»
امیرالمؤمنین(ع) فرمود: هنگامى که زمینیان مشغول گناه شده و کارهاى زشت انجام دهند، خداوند تصمیم مى‌گیرد، آنها را بدون استثنا عذاب کند، ولى وقتى به سالخوردگان مى‌نگرد که به سوى نماز قدم برداشته و بچه‌ها را مى‌بیند که مشغول فراگیرى قرآن هستند، به آنها ترحم کرده و عذاب را تأخیر مى‌اندازد.
برگرفته از کتاب:«ثواب الاعمال و عقاب الاعمال»
پایان پیام/
نظر شما