به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری شبستان، بیست و پنجمین جلسه سینما روایت به بررسی فیلم سینمایی «کمپ ایکس ری» محصول سال 2014 ایالات متحده، به کارگردانی پی‌تر ستلر فیلم اولی و با بازی پیمان معادی و کریستین استوارت، اختصاص داشت. در این نشست، عباس کریمی و محمدصادق باطنی به عنوان کارشناس و منتقد سینمایی حضور داشتند.
عباس کریمی در ابتدای این نشست درباره نام فیلم گفت: اسم یک فیلم شناسنامه آن است، ما در این فیلم تا پایان، ارتباط خاصی بین اسم و موضوع فیلم پیدا نمی کنیم، چراکه مفهومی زیرپوستی را نمود می دهد. اشعه ایکس برای این منظور به کار می رود که محتوا و درون یک چیز را نشان دهد و کارگردان قصد داشته درونیات آدم ها که دیده نمی شود را نمایان کند و نام فیلم هم برگرفته از همین قصد است.
وی با اشاره به برخی موارد نامربوط و نامشخص ماندن برخی مسائل در فیلم، بیان کرد: فیلم با صحنه فروپاشی برج های دوقلو آغاز می شود و بعد از آن، صحنه دستگیری های مختلف مسلمانان را نشان می دهد که «علی امیر» هم یکی از این اشخاص دستگیر شده است که تا آخر فیلم مشخص نمی شود اینها برای چه دستگیر شده و آیا گناهکار بودن یا نبودن آنها مشخص نمی شود، حتی به مخاطب نشان داده نمی شود که عمل تروریستی عامدانه ای انجام شده است.
این فیلم در حد و اندازه پیمان معادی نبود
کریمی در ادامه به بازی پیمان معادی در این فیلم اشاره کرد و گفت: به نظر من این فیلم در حد و اندازه پیمان معادی نبود. این فیلم در کارنامه او یک فیلم درجه 3 هالیوودی است که توسط تهیه کنندگان خاصی تهیه می شود. هنرپیشه‌های این فیلم بیشتر تیپ هستند، چراکه کارکترپردازی ضعیف است؛ این شخص مسلمان تحصیلکرده است و به این علت کتاب هری پاتر و کتاب مقدس مسیحیان را می پسندد که در آنها جادو وجود دارد. کارگردان قصد داشته نشان دهد که یک شخص مسلمان تحصیلکرده نیز به جادو معتقد و ایدئولوژی های آنها در جادو مستتر است.
وی درباره بازی پیمان معادی اظهار کرد: این فیلم ریتم کند دارد و زمان دیدن این گونه فیلم ها گذشته است، چراکه زمانی این نوع فیلم ها ارزش بود و مخاطب داشت. پیمان معادی در فیلم ملبورن بیشتر درخشید، چراکه بازی او جذابیت دارد. وقتی بازیگری می تواند بازی بهتری داشته باشد، بهتر است در فیلم هایی که از جایگاه برخوردار است بازی کند. هنرپیشه های اصلی این فیلم، هر دو به نوعی نماینده نسل جوان هستند و این از جمله آثاری است که فیلمسازان آمریکایی روی آن فکر می کنند.
مردم آمریکا از پیمان معادی به عنوان یک ایرانی تصویر ذهنی دارند
این منتقد سینمایی در بخش دیگری از سخنانش به نمادسازی فیلم های هالیوودی اشاره کرد و گفت: فیلم های هالیوودی به خاطر استفاده از نمادها موفق هستند. در این فیلم، اسم «علی امیر» اسمی چندپهلو است و نشان نمی دهد که این کاراکتر، ایرانی، عربی یا آلمانی است! این کارکتر نشان دهنده تداخل است و ایرانی ها را در معیت عرب ها نگه می دارد و می خواهد جا بیاندازد که ایرانی ها عرب هستند تا اگر در آینده خواستند عمل تروریستی را به ایران نسبت دهند، افکار عمومی هم همسو با آنها باشند.
وی افزود: درست است که در این فیلم مشخص نمی کند "علی" ایرانی نیست، اما مردم آمریکا از پیمان معادی به عنوان یک ایرانی تصویر ذهنی دارند و همین موضوع نشان می دهد که ایرانی ها نیز از مسلمانان دیگر بهتر نیستند.
کریمی، دلیل موفقیت فیلم های هالیوودی را در چند لایه بودن آنها خواند و بیان کرد: این چند لایه بودن در ادبیات و اشعار شاعران ما کاملا مشخص است. آنها از نام فیلم تا جزء به جزء یک فیلم برای نفوذ در مخاطب استفاده می کنند. در واقع این گونه فیلم ها، جانشینی ملیتی در ذهن مردم جهان ایجاد می کنند که در نهایت ایرانی ها را به عنوان تروریست جا بیاندازند.
فیلم‌های ضدجنگ در هالیوود تنها ژست ضدجنگ دارند
محمدصادق باطنی در ادامه این نشست، به جریان های فیلمسازی ضد جنگ در آمریکا از پس از یازده سپتامبر اشاره کرد و گفت: در سال 2009 و در اولین سال ریاست جمهوری اوباما، جریان ضد جنگ در سینمای آمریکا شکل می گیرد. در همین سال، 6 فیلم ساخته می شود که 3 فیلم ضد جنگ است و این 3 فیلم در عین اینکه فیلم های خوبی هستند در اسکار دیده نمی شوند، اما در عوض 3 فیلم دیگر که طرفدار جنگ بودند در اسکار جایزه هم می گیرند.
وی ادامه داد: فیلم های ضد جنگ ساخته شده در هالیوود، بسیار انتقادی نسبت به حرکتهای دستگاه حکومتی و جنگ هستند، اما در یک نگاه کلی، این فیلم ها ژست ضد جنگ دارند و شعارها و پیام های ضدجنگ ارائه می دهند که اولین نتیجه آنها، آزادی بیان است، اما در واقع همسو با شعارهای آمریکا و رئیس جمهور است.
فیلمسازان ایرانی درباره بسیاری مسائل مهم جهانی منفعل عمل می‌کنند
باطنی خاطرنشان کرد: در واقع جریان فیلمسازی آمریکایی، جریانی است که اگر احساس کند جریان مطالبه گر و منتقد به راه افتاده، این گونه حرف ها را با شعارهای خودش و با هماهنگی در فیلم ها به خورد مخاطب می دهد.
وی در ادامه در پاسخ به یکی از حاضران در نشست که درباره انفعال در فیلمسازی ایران و انفعال در فیلم دیدن مخاطب پرسید، گفت: آمریکایی ها به خودشان اجازه می دهند درباره تمام برهه های تاریخی ایران فیلم بسازند از 300 گرفته تا آرگو، اما ما ایرانی ها در این خصوص منفعل عمل می کنیم. جریان فیلمسازی ایران حتی در مورد تاریخ نژادپرستی در آمریکا، جنگ عراق و افغانستان نیز سکوت کرد در صورتی که آنها سینمای تهاجمی دارند و ما منفعل.
باطنی در پایان خاطرنشان کرد: سینمای آمریکا، سینمای امید است. در فیلمسازی آمریکا، غرب متمدن و شرق متوحش کاملا نمود دارد و در این پارادایم فیلمسازی می کنند.
پایان پیام/
نظر شما