چگونه فرزند خوانده بگیریم

به گزارش خبرنگار سیاسی قضایی خبرگزاری شبستان، قانون فرزندخواندگی یعنی اعطای سرپرستی کودکان بدون سرپرست شناخته‌شده تحت سرپرستی سازمان بهزیستی به خانواده‌های متقاضی که واجد شرایط قانون جاری حمایت از کودکان بی‌سرپرست باشند. به زبان ساده  تر یعنی یک زوج جوان که توانایی بچه‌دار شدن ندارند یک کودک بی‌سرپرست را به فرزندی بپذیرند. 

طبق قانون سازمان بهزیستی، کودکانی به فرزندی سپرده می‌شوند که والدین یا جد پدری آنها، شناخته شده نباشد، یعنی بچه‌هایی نباشند که به هر دلیلی به طور موقت در پرورشگاه زندگی می‌کنند و قرار است به خانواده‌شان بازگردانده شوند. از طرف دیگر این کودکان باید تحت سرپرستی سازمان بهزیستی قرار گرفته باشند، به عبارتی قبل از سپردن کودکان به پدر و مادر جدید باید از طریق مراجع قضایی سرپرستی آنها به سازمان بهزیستی سپرده شده باشد.
برای تقاضای فرزند خواندگی ساکنان   هر استان به کمیته آن استان باید مراجعه کنند.
کارهای مربوط به فرزندخواندگی در هر استان، در همان استان انجام می‌شود یعنی کمیته‌هایی به نام کمیته ستادی استان و کمیته شبه خانواده استان بررسی‌های لازم را انجام می‌دهند. اعضای کمیته هم عبارتند از: مدیرکل بهزیستی استان، معاون امور اجتماعی بهزیستی، کارشناس شبه خانواده استان، کارشناس فرزندخواندگی، مددکار و کارشناس حقوقی استان. کودکانی را می‌توان به عنوان فرزند خوانده انتخاب کرد که تمامی تلاش‌ها و کوشش‌های حرفه‌ای برای شناسایی والدین‌شان بی‌نتیجه مانده باشد و مسئولان بهزیستی امیدی به بازگشت کودک به خانواده خودش نداشته باشند.

بهزیستی برای واگذاری فرزندانش  اگر بخواهد یکی از بچه‌هایش را به زوجی بسپارد باید مطمئن شود که آنها تمکن مالی دارند. زوج جوان باید بتوانند حداقل‌های یک زندگی آرام را برای کودکی که به فرزندی می‌پذیرند، فراهم کنند.
سلامت هم شرط دیگر ماجراست. نباید به هیچ بیماری به اصطلاح صعب‌العلاجی مبتلا باشند. اعتیاد به مواد مخدر یا سایر اعتیادهای مضر هم طبیعی است که در کل این توافق را به هم می‌زند.

  بهزیستی همه جوانب کار را بررسی می‌کنند تا با خیال راحت کودکی را به خانواده جدید بسپارند. البته قوانین ثابتی هم وجود دارد که استثنا سرش نمی‌شود. مثلا زن و شوهر داوطلب سرپرستی، باید ایرانی و مقیم ایران باشند. شرط دوم این است که حداقل ۵ سال تمام از تاریخ ازدواج آنها گذشته باشد و از این ازدواج صاحب فرزند نشده باشند. طبیعی است که به زوج‌های خیلی کم‌سن‌وسال بچه تعلق نمی‌گیرد و سن یکی از آنها باید حداقل ۳۰ سال باشد.
برای پذیرش فرزند نباید هیچ نوع سوءسابقه و محکومیت جزائی به دلیل ارتکاب جرایم عمدی داشته باشید و البته صلاحیت اخلاقی هم باید به آن اضافه شود.

مراحل پذیرش فرزند
یکی از مراحل اصلی کار، مشاوره قبل از فرزندپذیری است؛ یعنی قبل از تشکیل کمیته فرزندخواندگی زن و شوهر باید در این جلسات مشاوره شرکت کنند و نتیجه آن در پرونده درج شود. بعد از آن پروند به کمیته فرزندخواندگی می‌رود و چنانکه تصمیم کمیته مثبت باشد در فهرست نوبت قرار می‌گیرند. زوجی که در فهرست قرار گرفته‌است با فرارسیدن نوبتشان برای انتخاب فرزند به شیرخوارگاه معرفی می‌شوند. پس از انتخاب فرزند، والدین متقاضی توسط سازمان بهزیستی به دادگاه معرفی می‌شوند تا قرار دور آزمایشی یا همان حکم سرپرستی موقت صادر شود. بعد از صدور حکم سرپرستی، کودک انتخابی طی صورتجلسه‌ای به والدین تحویل داده می‌شود و طی دوره آزمایشی ۶ ماهه، حداقل ۳ بازدید از طرف مددکاران اجتماعی از خانواده فرزندپذیر انجام می‌شود تا مسئولان بهزیستی خیالشان راحت شود که زوج متقاضی شرایط لازم برای نگهداری را دارند یا خیر.
درصورت تایید وضعیت مراقبت از فرزند و توانایی خانواده، گزارش نهایی تهیه می‌شود و سرپرستی به دادگاه مربوطه می‌رود تا حکم قطعی صادر شود. بعد از گذراندن دوره ۶ ماهه آزمایشی و صدور حکم قطعی، سرانجام لحظه موعود فرا می‌رسد و والدین قانونی می‌توانند با مشخصات خودشان برای کودک شناسنامه بگیرند.
یک نکته هم درباره تامین آتیه فرزند وجود دارد. با توجه به اینکه از نظر قانونی فرزندخوانده از پدر و مادر قانونی خود حتی با وجود داشتن شناسنامه ارث نمی‌برد، باید صلح یک‌سوم اموال والدین به فرزندخوانده از طریق دفترخانه‌های رسمی یا مراجع قضایی انجام شود. افتتاح حساب پس‌انداز، بیمه آتیه یا روش‌های قانونی اطمینان‌بخش دیگر نیز می‌توانند از راهکارهایی باشند که به موازات صلح اموال انجام می‌شود. این را هم به یاد داشته باشید که حکم سرپرستی ابدی و ازلی نیست و اگر سازمان بهزیستی تشخیص دهد کودک در زندگی جدید آسیبی می‌بیند و عدم شایستگی والدین به هر دلیلی اثبات شود یا والدین حقیقی کودک مراجعه کنند، حکم سرپرستی با هماهنگی دادگاه قابل فسخ است.
ادامه دارد....

پایان پیام/