به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، آیین گشایش سومین دوره «ده روز با عکاسان» با حضور مجید ملانوروزی مدیرکل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، احمد مسجدجامعی عضو شورای اسلامی شهر تهران و دکتر مجید سرسنگی مدیرعامل خانه هنرمندان ایران، عصر یکشنبه 21 دی در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
این مراسم با اجرای امید محمدنژاد و سخنرانی مسعود زندهروح کرمانی، رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان ایران، ابراهیم صافی رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان میراث فرهنگی و دبیر این دوره «ده روز با عکاسان»، دکتر مجید سرسنگی مدیرعامل خانه هنرمندان ایران و سعید دستوری، یکی از اعضای هیات مدیره انجمن عکاسان و رونمایی از کتاب «زمان سخت» مجموعه آثار محسن راستانی همراه بود.
در ابتدای مراسم افتتاح سومین دوره «ده روز با عکاسان» که با شعار «لطفا با دوربین وارد شوید» کار خود را آغاز کرد؛ مسعود زندهروح کرمانی، رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان ایران به عنوان نخستین سخنران گفت: امروز سرآغاز بزرگی است برای انجمنهای عکاسی ایران، روزی که همه دور هم جمع شدند، بیش از سه ماه با هم بحث و گفتوگو کردند و فعالیت و کار انجام دادند. اینها همه از برکات با هم بودن و با جمع بودن است و آن هم برای یک هدف: عکاسی. ما همه عکاس هستیم، افتخار هم میکنیم که عکاس هستیم و هیچ چیز هم نمیتواند مانع ما شود.
وی ادامه داد: در این اتحاد مهم نیست که در چه ژانری کار میکنیم، عکاس خبری، تبلیغاتی، آرت، انقلاب و جنگ، تئاتر، طبیعت و ... فرقی نمیکند، در کنار هم هستیم و این افتخاری است که امروز نصیب ما شده است. هیات مدیره انجمن عکاسان ایران امسال برنامهاش را بر این گذاشت که یک گردهمایی با همه انجمنها داشته باشد، انجمنهای تخصصی و 4 سایت عکاسی که آنها هم بخش خصوصی هستند و همت خاص خودشان را دارند.
زندهروح کرمانی با تأکید بر اینکه آنچه در این 10 روز دیده میشود، حاصل این زحمات است، افزود: همیشه فکر میکردم که چرا انجمنهای ما خیلی فعال نیستند، چرا در سکوت هستند، وقتی خودم به این مجموعه آمدم بخشی از اشکالات را پیدا کردم؛ بخش زیادی مربوط به این است که تشکیلات نداریم، سازماندهی نداریم، طبقه بندی سازمانی نداریم. به نظرم باید یک آسیب شناسی در انجمنها شود تا بریم به سمت تشکیلات انجمنی داشتند، چیزی که شاید انجمن عکاسان ایران در طول 4 سال گذشته انجام داده است. وقتی به ساختار سازمانی برسیم، می توان کار انجام داد.
وی در ادامه اظهار داشت: در تمام اساسنامه های ما نوشته شده که هیچ گونه کار اقتصادی نمی توانیم انجام دهیم، خیلی ممنون به ما مجوز دادهاند که وجود داشته باشیم و هیچ کاری نکنیم. ما در انجمن های عکاسی ایران، انجمنی داریم که 54 عضو دارد، این انجمن با پول اعضایش چه کاری میتواند انجام دهد؟ چه حمایتهایی داشتیم؟ چقدر کمکمان کردند؟ ما به پول نیاز نداریم، ما به حمایت نیاز داریم. ما به فضایی احتیاج داریم که بتوانیم در آن فکر کنیم و اتاق فکر داشته باشیم و برنامهریزی کنیم، این فضا را نداریم.
رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان ایران، اضافه کرد: ما نیاز داریم تمام بخشهای دولتی، نیمه خصوصی و خصوصی از برنامههایمان حمایت کنند. در این کشور نزدیک به 200 جشنواره و مسابقه برگزار میشود، کدامش را به انجمنها دادند؟ کدامش را به این سایتهایی که واقعا شبانه روز دارند از جیب خود سرمایه میگذارند، واگذار شده است. برای اولین بار است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دوسالانه را در اختیار انجمن عکاسان ایران گذاشته، اولین تجربه است. ما هم شاید بیتجربه باشیم در این زمینه اما اگر حمایتها پشت سر ما باشد این میشود که امروز هست. دست در دست هم این همه نشست، کارگاه و نمایشگاه برگزار میشود.
وی در پایان گفت: انجمن عکاسان ایران امیدوار است که بتواند چهارمین دوره این برنامه را با همکاری مراکز آموزش عالی، انجمنها و تشکلهای شهرستانها و با گستردگی در سطح ایران برگزار کند. باید به سمت شهرستانها برویم. سال آینده دانشگاههای کشور و شورای عالی انقلاب فرهنگی به کمک ما بیایند تا بتوانیم در شهرستانها هم برنامه مدون و خوبی داشته باشیم. هدف «ده روز با عکاسان» همیشه فرهنگ، جامعه و عکاسی است پس «لطفا با دوربین وارد شوید».
259 اثر از 91 عکاس
پس از سخنان زندهروح کرمانی، کلیپ «سمفونی نیکون» پخش شد و در ادامه ابراهیم صافی، رئیس هیات مدیره انجمن عکاسان میراث فرهنگی و دبیر این دوره «ده روز با عکاسان» طی سخنان کوتاهی گفت: همایش امسال با حضور 91 عکاس و هنرمند با 259 اثر در 7 نگارخانه برگزار میشود. گالری بهار به انجمن عکاسان ایران با حضور 5 عکاس و 40 عکس، گالری تابستان به انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران با حضور 3 عکاس و 33 اثر، گالری نامی به انجمن عکاسان خانه تئاتر ایران با حضور 20 عکاس و 20 اثر، گالری میرمیران به انجمن عکاسان سینمای ایران با حضور 17 عکاس و 33 اثر، گالری پاییز به انجمن عکاسان میراث فرهنگی با حضور 15 عکاس و 44 اثر، گالری زمستان به انجمن عکاسان تبلیغاتی و صنعتی ایران با حضور 8 عکاس و 24 اثر و گالری ممیز به انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس با حضور 23 عکاس و 67 اثر اختصاص داده شده است.
وی افزود: تمام تلاش ما این بود که این همایش بازتاب خوبی داشته باشد. سعی کردیم با چاپ پوستر و کاتالوگ اهداف انجمنها را به شکل خلاصه، اطلاعرسانی کنیم. همچنین این 10 روز به شکل دیویدی و کتاب مستندسازی خواهد شد. در پایان گله نمیکنم از گلههایی که شده، این نتیجه بضاعت ما بوده است.
در ادامه فیلم مستند کوتاهی از فعالیتهای انجام شده توسط انجمن عکاسان ایران برای برگزاری این دوره از «ده روز با عکاسان» پخش شد.
برگزاری جشنوارهها و جشنهای انقلاب را به اصناف و انجمنهای هنری بدهیم
دکتر مجید سرسنگی، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران در ادامه به سخنرانی پرداخت و گفت: خوشحالم که امروز برای شروع 10 روز با عکاسان گرد هم آمدهایم. البته برای من در خانه هنرمندان ایران تقریبا هر روز با عکاسان است و فکر میکنم تقلیل این هر روزه با عکاسان به 10 روز میتواند نشانگر موضوع جالبی در این گردهمایی عکاسی باشد. اینکه به نحوی فشرده شدن در یک بازه 10 روزه نمایانگر رویکرد و کلیت انضمامی ایدههایی است که توسط مجموعه عکاسان کشور پیگیری میشود.
وی افزود: برپایی مراسمی از این دست به این شکل منسجم و سرشار از برنامهها و کلاسها و نمایشگاههای پربار به گمان من الگویی عینی برای رفع کاستیهایی است که در حوزههای دیگر شاهد آن هستیم. به عنوان مثال همین جشنوارههای فجر که در حوزههای مختلف هنری برگزار میشود، میتواند از برگزاری این گونه برنامهها الگو بگیرد.
این استاد دانشگاه در ادامه اظهار داشت: متاسفانه با گذر بیش از سه دهه از انقلاب شکوهمند اسلامی مردم ایران و نامگذاری دهه پیروزی انقلاب به نام دهه فجر به گمان من هنوز نتوانستهایم جشنوارههایی در خور شأن و اعتبار این نام برگزار کنیم. انگار که تلاش میشود به نحوی این جشنوارهها برگزار شود تا بتوانیم بگوییم ما هم در جشنهای پیروزی استقلال و انقلاب ایران دستی داشتهایم. این نگاه ناشی از بیتفاوتی و درک نکردن انقلابی است که به نحوی الگوی انقلابهای دیگر برای کشورهایی شد که میخواستند استقلال و آزادی داشته باشند.
مدیرعامل خانه هنرمندان ایران ادامه داد: در پژوهشهایی که اخیرا با تنی چند از دانشجویان و دوستانم درباره تاریخ فرهنگی و هنری کشورمان به ویژه پس از انقلاب داشتم به این جمعبندی رسیدیم که تعدد دستگاههای درگیر در حوزه فرهنگ و هنر منجر به نوعی تشتت رفتاری و رویکردی شده است. ما در این حوزه کمبود بودجه نداریم و در تمامی دستگاههای اداری و یا نهادهای فرهنگی و آموزشی و شهرداریها هزینههای نسبتا مناسبی برای فرهنگ و هنر میشود. البته لازم به ذکر نیست که در بخش فرهنگ هر چه هزینه کنیم باز هم کم است. اما حرف من این است که مجموعه دستگاههای فرهنگی و هنری تا چه حد توانستهاند دستگاههای اقتصادی و یا قانونگذار کشور را مجاب کنند که در این بخش هزینه شود. به چه علت این عمل در بیشتر موارد دچار دست انداز و یا مانع میشود؟ با توجه به منویات و تأکید مقام معظم رهبری بر تأثیرگذاری فرهنگی و توجه به هنر و فرهنگ تا چه حد توانستهایم به این هدف دست پیدا کنیم؟
مشاور هنری شهردار تهران افزود: من فکر میکنم ما در حوزه فرهنگ نیاز به یک مرکز فکر و ایده و یا به نوعی یک قرارگاه داریم. قرارگاه نه به مفهوم نظامی که به مفهوم مهندسی شده آن؛ این که مشخص شود در چه بخشی چه کارهایی باید انجام شود. با چه میزان هزینهای و در چه مکانهایی و با چه افرادی و درخدمت چه هدفی. قرار برچیست؟ منظور آرام و قرارگرفتن هر تشتت و بینظمی درون ساختاری است که دیگر دچار اسراف و از دست رفتن منابع مادی و انسانی نشود. نداشتن قرارگاه فرهنگی و در همین راستا عدم توجه به اقتصاد منابع مالی و انسانی باعث میشود که ما در ایامالله دهه فجر با یک در هم ریختگی و هرج و مرج در برگزاری جشنهای انقلاب روبهرو شویم که نمود بیرونی و کاملا واضح آن در همین جشنوارههای هنری فجر دیده میشود. عدم برنامهریزی درست و فقدان نگاه بلند مدت فرهنگی و هنری، به نحوی همان الگوی ساختمانسازی بساز و بفروشی را تداعی میکند. این نگاه بلندمدت در حوزه فرهنگی و هنری هم در همین کشورهای تأثیرگذار در سطح بینالمللی به چشم میخورد اما ما به خاطر نگرشهای مقطعی و تنها به صرف عبور از بحرانهایی خودساخته فقط برای دوره کوتاهی برنامهریزی کردهایم.
دکتر سرسنگی با بیان اینکه اگر نگاه برنامهریزی بلندمدت و مبتنی بر رویکرد علمی و اجتماعی مشخص داشته باشیم که در خدمت ارزشهای انسانی، اخلاقی و اجتماعی انقلاب ما باشد، آن وقت هر سال دبیران جشنوارهها و فراخوانها تغییر عمدهای نمیکنند، تأکید کرد: دبیر جشنوارهای که برای یک دوره و حداکثر هم یک بازه زمانی 7-8 ماهه انتخاب میشود چطور میتواند کار خلاقانه و پیگیرانهای انجام دهد؟ به همین ترتیب دچار بیانگیزگی میشود و این بیانگیزگی هم به شرکتکنندگان و همه عوامل تسری پیدا میکند. جشنواره شور و رونق خود را ازدست میدهد و مخاطبان هم دیگر پیگیری نمیکنند. جشنوارههایی که میتوانند پیامرسان و انعکاسدهنده شعارها و آرمانهای انقلاب اسلامی باشند رخوت، کرختی و مضامین تکراری را در خود بازتولید میکنند. در این وضعیت و با این شکل برگزاری شاید اغراق نباشد که بگوییم بهتر است برگزار نشوند. هزینههایی که مصروف این رویداد میشود اگر در اختیار برنامههایی مانند همین 10 روز با عکاسان قرار گیرند شاید بازدهی مناسبتری داشته باشند.
وی افزود: این حتی میتواند یک راهکار باشد. چرا برای برگزاری جشنوارهها و جشنهای انقلاب در هر شاخه هنری از خود هنرمندان و اصناف و انجمنهای هنری استفاده نکنیم؟ همین نمونه انجمن عکاسان همیشه برای من مثال عینی و برگزیدهای بوده است، این که عکاسان مختلف با گرایشهای متفاوت فکری و حرفهای در کنار یکدیگر و دست در دست هم به پیشرفت عکاسی کشور و گسترش امکانات خود و حرفهشان میاندیشند. این امکان در دیگر هنرها هم میتواند شکل عینی به خود بگیرد و من بر این باورم که به هرحال همه هنرمندان شاغل در کشور مطمئنا قایل به این هستند که در زیر پرچم و سقف جمهوری اسلامی ایران مشغول به کار و حرفه خود هستند و اگر انتقادی هم هست انتقادی بیرونی نیست بلکه یک اختلاف نظر درون خانواده است. این میتواند به شکلی خلاقانه و هنرمندانه برطرف شود و از قضا جشنوارههای فجر میتوانند محملی برای این عمل باشند.
مدیرعامل خانه هنرمندان ایران در پایان گفت: امیدوارم این 10روز با عکاسان که دوره سوم خودش را شروع میکند مانند دو دوره گذشته با استقبال مخاطبان روبهرو شود و همانند آنها تأثیرگذار و مثمر ثمر باشد. از اعضای محترم انجمن عکاسان ایران که به همت آنها این برنامه برگزار میشود و به ویژه آقای زندهروح، رئیس انجمن عکاسان ایران و همینطور آقای صمدیان نماینده انجمن عکاسان در شورای عالی خانه هنرمندان سپاسگزارم و امیدوارم به همین ترتیب هر سال شاهد رشد بیشتر هنرعکاسی به عنوان پرمخاطبترین هنر معاصر باشیم.
در ادامه سعید دستوری، دبیر کمیته حقوقی انجمن عکاسان ایران به عنوان آخرین سخنران با محوریت لزوم وجود انجمنها و نهادهای مدنی به سخنرانی پرداخت و گفت: ابعاد فرهنگی یکی از نیازهای اساسی برای بسترسازی مشارکت حداکثری است که باعث میشود ارزشهایی همچون تعاون و رسیدگی به نیازهای جامعه احساس شود. برای ایجاد این بسترها 4 شرط عمده وجود دارد؛ ایدئولوژی مشارکت، نمادهای مشارکتی، اطلاعات مادی و تخصصهای لازم. امروزه ارتباط مردم با حکومت و دولتها و جلب مشارکت هرچه بیشتر مردم در امور مختلف از طریق نهادهایی صورت میگیرد که به سازمانهای مردم نهاد معروفاند که به عنوان نهادهای کارآمد مدنی و مکمل بخش دولتی در تأمین اهداف توسعه از جایگاه ویژهای برخوردار هستند.
سعید دستوری در پایان گفت: نهاد مدنی در کاملترین معنایش، سازمانی است که مستقیما بخشی از دولت محسوب نمیشود اما نقش بسیار مهمی به عنوان رابط بین فرد فرد مردم و قوای حاکمه و حتی خود جامعه ایفا مینماید. مشخصه اصلی این نهادها غیر دولتی بودن آنها و عدم وابستگی تشکیلاتی و مالی به حاکمیت سیاسی و بحرانهای دولتی است. نهادهای مدنی به دو دسته احزاب و انجمنهای صنفی تقسیم میشوند. مهمترین نکتهای که باعث تفاوت بین انجمن و یک گروه از مردم میشود، داشتن هدف مشترک است. انجمنها جبهه متحدی در مقابل جهان گسترده میسازند و تداوم رشد و توسعه حرفه خود را از طریق اجرای اهدافی که آنها را به مراتب بالاتر از صنف و اتحادیه نشان میدهد، تضمین میکنند. انجمنها کارها و مشغلههایی را که به دوش دولت است را سبکتر میکنند.
بخش دیگری از مراسم افتتاحیه رونمایی از کتاب «زمان سخت» بود که در آن عکسهای سیاه و سفید محسن راستانی از جنگ و وقایعی که در بوسنی و هرزگوین روی داده، به تصویر کشیده شده است. این کتاب با 204 صفحه از سوی انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس منتشر شده و قرار است در تمام مدت برگزاری «ده روز با عکاسان» به معرض فروش گذاشته شود. همچنین 29 دیماه جشن امضایی برای این کتاب در خانه هنرمندان ایران برگزار خواهد شد.
همچنین نمایش کلیپی در مورد اهداف و برنامههای «ده روز با عکاسان» و اجرای یک پرفورمنس از دیگر بخشهای مراسم افتتاحیه بود و در ادامه با حضور مسئولان و هنرمندان حاضر، نمایشگاههای «ده روز با عکاسان» در گالریهای خانه هنرمندان ایران افتتاح شد.
سومین دوره «ده روز با عکاسان» تا 30 دی در خانه هنرمندان ایران به نشانی خيابان آیتالله طالقاني، خيابان شهید موسوي شمالي، ضلع جنوبی باغ هنر برگزار میشود.
پایان پیام/
نظر شما