خبرگزاری شبستان- گرگان: انـسان موجـودی است که در جامعه زاده می شود و در جامعه نیز زندگی می کند؛ پس با استفاده از موقعیت ها و تجارب اجتماعی است که اسـتعدادهای بالقـوه خود را متجلی ساخته و آماده پذیرش نقش های اجتماعی شود.
انسان برای تجلی و انعکاس نقش های اجتماعـی خـود ناچـار است، به بعضی از قواعد و دستورالعمل های اجتماعی رسمی، یا غیر رسمی تن دهـد و چنـین سـاز و کـاری بـه وسیله جامعه برای فرد ساخته و پرداخته می شود و از طرق مختلف (نهادهای اجتماعی و فردی) آماده همنوایی با دیگر همنوعانش می شود.
عوامل مختلفی همچون ویژگیهای فیزیولوژیکی، ظرفیت استعدادهای فردی و شرایط محیطی، موجب می شود که همه افراد به یـک میـزان تـن بـه پذیرش قواعد جامعه ندهندو اینگونه است که مسئله عدم پذیرش یا تخطی از قواعد مصوب اجتماعـی در جامعه به وجود می آید.
در چنین شرایطی وقتی فرد نتواند خود را با این مصوبات همنوا کند، جامعه، با پدیده ای به نام انحراف، کجروی یا آسیب اجتماعی روبرو می شود.
برهمین مبنا است که ما همه روزه از طریق رسانه های جمعی، شاهد مصادیقی از این انحرافات از جمله قتل، فحشاء، الکلیسم، اعتیاد، خودکشی، سرقت و انحـرافات اجتماعـی دیگـر هستیم.
بحران اقتصادی و ضـعف قدرت مالی، فقر و پیچیدگی زندگی که خود زائیده معضل بیکاری جوانان در جامعه است عامل اصلی بسیاری از انحرافات و مشکلات جامعه امروزی است.
باید گفت؛ اغلب رفتارهای انحرافی زائیده عدم سازگاری بین نظام اقتصادی و تکنولوژی و ناتوانـی کنتـرل و ضـعف مقامـات مـسئول در تأمین کالا و خدمات مورد احتیاج افراد جامعه بخصوص تأمین فرصتهای شغلی برای نسل جوان است.
پس بـیکاری عامـل مهمـی در ایجاد فقر است و فقر و محرومیت مادی از مهمترین عوامل به وجـود آورنـده انحرافات و معضلات اجتماعی است که منجر به بزهکاری می شود.
فردی که در جامعه دچار آسیب اجتماعی می شود، از یک سو به لحاظ روحی و روانی دچار افسردگی شده و حس حقارت در وجودش ریشه می کند و از سویی خود را از جامعه طلب کار دانسته و جامعه را مقصر محرومیت های خود می داند، لذا با حس انتقامی که در این فرد به وجود می آید به دنبال انتقام از جامعه و فقر زدایی خود می رود که ممکن است با قرار گرفتن در مسیر ناصحیح به سمت جنایت و سرقت به پیش برود.
عدم وجود امکانات رفاهی و تفریحی و خالی بودن اوقات فراغت نسل جوان موجب بی حوصلگی و نتیجتا گرایش به تفریحات کاذب و نا صحیح می شود و به همین دلیل است که غالب جوانان امروزی سر از قلیان خانه ها و جاهایی در می آورند که در خور شخصیت آنان هم نیست.
در صورتی که جوانان گلستان جوانانی با قابلیت ها و استعدادهای فراوان در زمینه های علمی و ورزشی هستند، اما متاسفانه بیشتر نقاط شهری و روستایی گلستان از داشتن سالن های ورزشی یا سالن های فرهنگی و آمفی تئاتری که بتواند جوانان را جذب کند محروم است که منشاء بسیاری از آسیب هاست.
اما اگر شرایط کار برای جوانان فراهم باشد و جوان امروزی در میدان کار و تلاش حضور یابد بیشتر وقتش در راستای کار و حرفه اش صرف می شود و زمان کمی برای فراغت دارد که آن هم با برنامه ریزی هدفمند می تواند مورد کنترل قرار بگیرد.
اما نداشتن کار و حرفه مناسب و متعاقب آن نداشتن درآمد کافی برای گذران زندگی این شرایط را از فرد می گیرد و لذا هر فرد بیکار ناچار باید به نحوی زندگی خود را بگذراند و برای گذرانـدن زندگی باید درآمدی داشته باشد و چون کسب چنین درآمدی نمی تواند از راهها و شیوه های درست و قانونی تأمـین شـود چه بسا فرد به راههای غیر قانونی کشیده می شود و از طریق دزدی یا روشهای دیگر بزهکاری هزینه گذران زندگی خود را تأمین می کند.
استان گلستان یکی از استانهایی است که مملو از مواهب طبیعی و خدادادی است و پوشش گیاهی و جنگلهای سرسبز و از سمتی دیگر دریای مواج و آبی، چشمان هربیننده ای را به خود خیره کرده است.
همین زیبایی ها و مواهب طبیعی موجب شده است تا مسئولان فقط نیمه پر لیوان را ببینند و فقر و محرومیت و معضل بزرگ اقتصادی و اشتغال جوانان گلستان در پشت همین سرسبزی پنهان شده و از دید مسئولان و برنامه ریزان دور بماند.
دریا و جنگل های سرسبز گلستان همه به عنوان خط قرمزی برای جوانان در راه اشتغال است، چرا که استفاده از دریا که نیاز به سرمایه گذاری و برنامه ریزی های خاص دارد و جنگل نیز خط قرمز دیگری است که مردم گلستان را در حوزه اقتصادی، کشاورزی و دامپروری راکد نگه داشته است.
طرح خروج دام از جنگل از آسیب های بزرگ برای روستا نشینان
در راستای صیانت از جنگلها اجرایی شدن طرح خروج دام از جنگل باعث وارد شدن خسارات جبران ناپذیری به جامعه روستایی و همچنین دامپروری شد.
با اجرای این طرح روستائیان که غالب درآمدشان از بخش کشاورزی و دامپروری بود، مجبور به فروش دامهای خود شدند زیرا قیمت بالای علوفه و دیگر نهاده ها باعث عدم صرفه اقتصادی شغل دامپروری شد.
پیش از این دامها نه تنها محل درآمد روستانشینان بود، بلکه باعث اشتغال جوانان روستایی نیز بود و فرزندان روستایی تا به سن ازدواج می رسیدند در کنار پدران دامداری می کردند و در کنار آن گله ای کوچک برای خود و زندگی آینده خود می ساختند که با تکیه بر آن ازدواج می کردند و خانواده ای جدید و سالم را تشکیل می دادند.
اما با اجرای طرح خروج دام و با فروش دامها، این چرخه از بین رفته و بیکاری مشکل جوانان خانوارهای روستایی شد و جوانان روستایی برای رسیدن به شغل و درآمد راهی شهرها شدند.
نداشتن مسکن و شغل مناسب در جامعه شهری گریبانگیر جوانان روستایی در جستجوی کار بود و خانواده های روستایی به ناچار برای حل کردن مشکلات جوانان خود مجبور شدند تا خانه و املاک خود را با قیمتی ارزان به سرمایه داران و خوش نشینیان بفروشند و راهی شهرها شوند و بدین ترتیب محصولات کشاورزی و دامی روستائیان تولیدش متوقف شد.
جای روستایی و شهری عوض شد و جوانان روستایی در شهرها علاوه بر بیکاری به راههای ناسالم کشیده شدند و بعضی هم سر از قلیان خانه ها و زندانها درآوردند چرا که با اندک پولی که از فروش خانه هایشان به دست آورده بودند تنها توانستند خانه بسیار محقرانه که متمایز با دیگر خانه های شهرنشینان بود را برای خود خریداری کنند.
از طرفی هم جنگلها روز به روز به سمت نابودی به پیش رفت، برداشت های غیر متعارفی که در چارچوب قانون صورت می گیرد، آتش سوزی های همه ساله که در سطح کلان کشوری به آن پرداخته نشده است و سودجویی های کارتر های اقتصادی که برداشت های جنگلها را بر عهده عده ای خاص قرار داده است موجب شد که جوانان و روستا نشینان هیچ منفعتی از این جنگلها و منابع طبیعی نبرند و سود آن به جیب عده ای خاص برود.
جاده سازی ها در دل جنگلهای انبوه، و برداشت های بی حدو مرز که دیدن این صحنه ها انسان را متاثر می کند همه و همه خیانت به منابع طبیعی بوده و هست اما وقتی جوانی برای اجرای یک طرح اقتصادی وارد میدان می شود، منابع طبیعی، محیط زیست، امور اراضی و بسیاری از محدودیت های دیگر به عنوان خط قرمزهایی در مقابل ایجاد طرح های اشتغال زایی استان گلستان قد می کشند.
کشاورزی گلستان نیز با توجه به عدم وجود زیر ساخت های مناسب با همان شکل سنتی به پیش رفته است و افزایش قیمت نهاده های کشاورزی و از طرفی کاهش قیمت محصولات کشاورزی که نتیجه برنامه ریزی دقیق دلالان و سودجویان است عرصه را بر کشاورزان تنگ کرده است.
نبودن صنایع تبدیلی موجب هدر رفتن زحمات کشاورزان است و یا اگر هم صنایع تبدیلی کمی هم هست در دست افراد دلسوزی نیست که افق دور کشاورزی و کشور را مورد دلسوزی قرار دهند.
صاحبان صنایع تبدیلی کشاورزی، بعضا با برنامه ریزی های دقیق موجبات کار را فراهم می کنند تا کشاورزی برای کشاورزان مقرون به صرفه نباشد و بتوانند با قیمتی بسیار ناچیز اراضی کشاورزی را از کشاورزان خرده پا بخرند و برای خود صدها و هزاران هکتار زمین فراهم آورند.
آری معضل بیکاری بزرگترین معضلی است که گریبان گیر جوانان گلستان است که متاسفانه فقط در حد جلسات و در حد سخنرانی و همایش به آن پرداخته شده است.
بیکاری و عدم اشتغال مناسب برای جوانان خصوصا جوانان فعال گلستان به هیولایی تبدیل شده است که فقط از هیبت آن در جلسات و کنفرانس ها سخن به میان می آید و بس.
بیکاری یعنی، سردرگمی، فلاکت و بدبختی، یعنی فقر مطلق، نداری و سرافکندگی و حس پوچی و از دست دادن خود باوری که امروز در گلستان بازارش بسیار داغ است.
با کمی همت و دلسوزی می توان از گلستان، گلستان دیگری ساخت، گلستانی که در پشت سرسبزی اش فقری ساکن نباشد و جوانانش به جای سرافکندگی مملو از سرزندگی و نشاط باشند.
استان گلستان مملو از پتانسیل های اشتغال زایی و کسب و کار مناسب است اما جوانان گلستان همواره پشت خط قرمزهای دستگاههای متولی در محاصره اقتصادی قرار گرفته اند.
گاهی برای گرفتن یک موافقت اصولی و اجرای یک پروژه اشتغال زایی باید چندین سال پله های ادارات را بالا و پایین بروند و این نیز از حوصله هر کسی خارج است.
امید است مسئولان متولی به جای جلسات تکراری و بدون خروجی به فکر چاره ای برای مشکلات عدیده جوانان باشند و به جای سخن پردازی، به صورت عملی در راه اشتغال زایی جوانان گام بردارند تا این همه پتانسیل و شرایط مناسب استان گلستان به هدر نرود و دیگر شاهد بروز اعتیاد به مواد مخدر، انواع سرقت، انواع بزهکاری و پدیدار شدن انحرافات اخلاقی و فحشاء و بوجود آمدن طلاق، نزاع و ستیزه در این استان نباشیم به امید آن روز.
پایان پیام/
گزارش: علی فندرسکی
نظر شما