فرهاد پرموز، امروز (2 اسفند) به مناسبت سالروز زبان مادری به خبرنگار خبرگزاری شبستان در سنندج گفت: تا پيش از استقلال بنگلادش از كشور پاكستان، زبان رسمي آموزش در مدارس و دانشگاههاي آن منطقه زبان پاكستاني(اردو) بود. فعالين دانشگاهي و فرهنگي بنگلادش تا زمان كسب استقلال از پاكستان، فعاليت زيادي جهت به كارگيري و تدريس زبان بنگالي در كنار زبان اردو نمودند؛ اما به خاطر تفكرات خاص دولت پاكستان، كوچكترين حركتي در اين زمينه با شديدترين برخوردها مواجه مي‌شد؛ تا جایی كه به ترور برخی فعالان بسط و گسترش زبان بنگالي در روزهاي ۲۱ و ۲۲ فوريه سال ۱۹۵۲ منتهی شد.
وی ادامه داد: بعدها بنگلادش در نوامبر سال 1999، پيشنهاد رسمي خود را مبني بر نامگذاري روز۲۱ فوريه (۲ اسفند) به نام روز جهاني زبان مادري به سازمان يونسكو ارائه كرد و اين پيشنهاد در سي‌امين نشست عمومي سازمان يونسكو به تصويب رسيد. از سال ۲۰۰۰ این روز در بیشتر کشورها گرامی داشته می‌شود و برنامه‌هایی در ارتباط با این روز برگزار می‌شود.
این کارشناس فرهنگی کردستان افزود: كوفي عنان، دبير كل سابق سازمان ملل متحد در خصوص حفظ و حراست زبان گفته است که «در دوران كنوني فقط چند زبان به صورت جهاني درآمده‌اند، در حالي كه بسيار لازم و ضروري است كه در مورد زبانهاي محلي نيز توجه لازم را مبذول نماييم. به نوبه‌ی خود اميدوارم كه اقدامات يونسكو منجر به افزايش آگاهي در بين اقشار مردم شده و به حفظ و حراست از زبان مادري منجر شود.
پرموز اذعان کرد: یونسکو همه‌ی کشورهای عضو خود را به استفاده از زبان مادری در آموزش تشویق کرده و آموزش به زبان مادری را یک حق برای همه‌ی کودکان دانسته است. به باور یونسکو، آموزش به زبانی که کودکان آن را به خوبی درک می‌کنند، حق کودکان است تا بتوانند از آموزش با کیفیت برخوردار شوند و از آن لذت ببرند. از سوی دیگر، آموزش به زبان مادری می‌تواند سبب کاهش تبعیض شود و به همه‌جانبه و جامع بودن آموزش کمک کند.
وی افزود:روز جهاني زبان مادري براي نشان دادن و حفاظت از تنوع زباني و تشويق و ترغيب مردم جهت بسط و گسترش زبان مادري است كه این امر سبب گسترش فرهنگ صلح و تنوع فرهنگی می‌شود.
این کارشناس حوزه مسائل فرهنگی، اظهار داشت: شایسته و ضروری است در ایران نیز که اقوام و ملتهای مختلف با زبانها و گویشهای متفاوت را در دل خود جای داده، در حفظ و گسترش این زبانها کوشش شود و مسئولان با اقداماتی همچون، ایجاد نشریه‌های مختلف و چاپ کتب درسی و غیر درسی به زبانهای مناطق مختلف، فرهنگ‌سازی از طریق رسانه‌های دیداری و شنیداری و ساخت برنامه‌هایی با زبان این مناطق، استفاده از نظرات کارشناسان در برنامه‌های تلویزیونی جهت تأکید و ترویج اهمیت زبان مادری، برگزاری کارگاه‌های و کلاسهای آموزشی و توجیهی و ... گام مثبتی در حفظ و گسترش این زبانها و گویشها که پشتوانه‌ی عظیمی برای تقویت زبان رسمی هستند، بردارند.
وی ادامه داد: اهمیت زبان مادری به حدی است که سازمان ملل نیز با ارج نهادن به آن و اختصاص دادن یک روز از تقویم با عنوان روز جهانی زبان مادری، از کشورهای مختلف درخواست کرده است که نحوه‌ی آموزش خود را طوری طراحی کنند که به زبان مادری لطمه وارد نشود. استفاده از زبان مادری در آموزش می‌تواند در مبارزه با بی‌سوادی مؤثر باشد و هدف و شعار «آموزش برای همه» را در جهت برخورداری از آموزش ابتدایی برای همه‌ی کودکان و بزرگسالان تا سال ۲۰۱۵، محقق سازد.
پرموز بیان داشت: با روی کار آمدن دولت یازدهم، طرح آموزش کتب درسی به زبان محلی مناطق مختلف، از جمله آموزش به زبان کوردی نیز قوت گرفت و تحقیقاتی هم در این زمینه صورت پذیرفت که مهمترین هدف آن، حفظ، آموزش و ترویج زبان مادری و محلی مناطق است و باعث می‌شود کودکان با فراگیری زبان مادری خود، از فراموشی تدریجی آن جلوگیری کنند و آن را به نسلهای آینده منتقل کنند.
وی تصریح کرد: آموزش و تکلم با کودکان به زبانی غیر از زبان مادری، ضربه‌ای جبران ناپذیر به آنها می‌زند و به تدریج باعث فراموشی و نابودی زبان مادریشان که بایستی هویت خود را با آن بسازند، خواهد شد. برخی از والدین از تکلم با کودکان خود به زبان مادری امتناع نموده و مهمترین دلیل خود را برای آموزش ندادن زبان مادری به آنان، لطمه به روند یادگیری زبان رسمی می‌دانند. در صورتی‌که عدم آموزش زبان مادری به کودکان نتیجه‌ی معکوس می‌دهد و هنگام صحبت کردن این دسته از کودکان به زبان رسمی، شاهد لغات و الفاظ اشتباه، همراه با لهجه‌ای غلیظ خواهیم بود. قطعاً یکی از عوامل مؤثر در بروز چنین پدیده‌ای، نادیده گرفتن و کم اهمیت شمردن ارزش زبان مادری است.
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی و پژوهشگر حوزه‌ی فرهنگی کردستان یادآوری کرد: پس بر خود ما نیز واجب است، همانطوری که برای فراگیری زبانهای خارجی و بین المللی وقت و هزینه‌ی زیادی صرف می‌کنیم، با یادگیری و آموزش زبان مادری خود در حفظ و ترویج آن کوشا باشیم.
پرموز خاطر نشان کرد: معلمان در روز جهانی زبان مادری از دانش‌آموزان بخواهند كه با زبان مادري داستان، شعر، ترانه‌هاي محلي خويش و مطالب مورد علاقه را به ساير دانش‌آموزان ياد دهند و دانشجويان بايد اين نكته را مدنظر قرار دهند كه زبانهاي مختلف مبين فرهنگ‌هاي مختلف هستند و بايد نگرش تازه‌اي در مورد همكلاسي و هم‌اتاقي‌هايشان كه به زبان مادري خويش صحبت مي‌كنند، داشته باشند. رسانه‌ها نیز مي‌توانند با گراميداشت اين روز و انعكاس اخبار مربوط به این روز، به وظيفه‌ی مهم خود عمل کنند و در کلام آخر اینکه در كهكشان زبانها، هر زبان ستاره‌اي است درخشان و ما باید با تمام توان تلاش کنیم این ستاره‌های درخشان خاموش نشوند.
پایان پیام/
نظر شما