به گزارش خبرنگار کتاب شبستان، به راستي وقتي قرار است روزي بميريم، چگونه ميتوانيم با تمام وجود زندگي كنيم؟ اگر تشخيص بدهيم كه هيچگاه نميتوانيم به طور كامل و در نهايت همه چيز را سر و سامان دهيم، چه ميشود؟ آيا ميشود تحمل خود را در برابر بيثباتي و تغيير، زياد كنيم؟ چگونه ميتوانيم با پيشبيني ناپذيري و ترديد طرح دوستي بريزيم و آنها را به منزلة ابزاري براي دگرگون ساختن زندگيمان بپذيريم؟
نگراني يا اضطراب چيزي نيست كه فقط معدودي از انسانها را متأثر كند، حالت فراگيري است كه انسانها بروز ميدهند. ليكن به جاي نااميد شدن به واسطة ابهام و بيثباتي زندگي، چه ميشد اگر آن را ميپذيرفتيم و در آن ميآرميديم؟
انسانها در دوران سختي به سر ميبرند. گاهي زندگي همچون رودخانه متلاطمي به نظر ميآيد كه احتمال دارد ما را غرق و دنيا را نابود كند. پس چرا ما نبايد به ساحل مطمئن- به الگوها و عادتمان- بچسبيم؟
نويسنده اين كتاب ميخواهد بگويد كه آن نوع چسبيدن از روي ترس به عادتها و الگوهاي معمول ما را از تجربة بسيار رضايتبخشتر تمام و كمال زنده بودن باز ميدارد. آموزههايي كه «پِما چُدرُن» در كتابش ارائه ميكند- معروف به «سه تعهد»- گنجينهاي از خود در دسترس خوانندگان اين كتاب قرار ميدهد تا آنها بياموزند مستقيم وارد رودخانه شوند. وقتي اين كار را انجام دادند به تدريج خواهند ديد كه نه تنها زيستن به اين سبك چقدر بهتر به نظر ميرسد بلكه با توجه و حمايت به طور طبيعي و مؤثر به ديگران نزديكتر خواهند شد.
انتشارات ققنوس اثرحاضر را در 160 صفحه برای نخستین بار راهی بازار نشر کرده است.
پایان پیام/
نظر شما