طبیعت گردی در بنای آرامگاهی امامزاده عبدالقهار(ع)، قطب فرهنگی ساوجبلاغ

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز؛ شاید چند سالی بیشتر از فرمایش مقام معظم رهبری در خصوص تبدیل بقاء متبرکه به قطب فرهنگی نمی گذرد، از این رهگذر استان البرز با بهره مندی از بقاء متبرکه در این راستا گام های موثر و موفقی را برداشته است.

شهرستان ساوجبلاغ از وجود چهل امامزاده واجب التعظیم بهره مند است، که در میان این بقاء متبرکه امامزاده عبدالقهار (ع) را در روز طبیعت یعنی روز ۱۳ فروردین با توجه به استقبال مردم سرفصل سایر بقاء متبرکه این شهرستان قرار می دهیم.

امامزاده عبدالقهار علیه السلام بنایی آرامگاهی است که در روستای ورده در استان البرز کشور ایران واقع شده‌است.

این بنا در قول عامه منسوب به امامزاده ابوالحسن، ملقب به عبدالقهار فرزند موسی کاظم و برادر امام رضا علیه السلام می باشد و در منابع تاریخی و رجالی فرزندی به نام ابوالحسن ملقب به عبدالقهار در میان فرزندان امام موسی کاظم علیه السلام یافت نشده است.

این اثر در تاریخ ۵ دی ۱۳۷۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۹۱ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مجموعه بنای کنونی امامزاده دارای طرح مستطیل شکل است که در راستای شمال- جنوب کشیده شده است، دسترسی به آن از سمت شمال میسر است.

محوطه امامزاده که آرامگاه پیشینیان روستا است به دلیل درختان زیبا و ارتفاع و دید به رودخانه فضای دلنشینی دارد، در گذشته صفه محوطه با دیوار و دری چوبی ازاطراف جدا شده بود اما در حال حاضر صحن و پیرامون یکپارچه هستند.

سراسر جانب شرقی صفه را مجموعه بناهای امامزاده در بر گرفته است. نخست از دری به یک محوطه سرپوشیده یا رواق نخستینی که در شمالی ترین قسمت بنا قرار دارد وارد می شویم.

در سمت شرقی این محل و پشت دیوار جنوبی آن انباری قرار دارد که کلیه دیوار های آن به سنگ قلوه ساخته شده و سقف آن با چوب تیرریزی شده است.

در سمت جنوب رواق کوچک و انبار پشت آن، رواق اصلی مقابل حرم قرار دارد که طول آن 8/50 متر و عرض آن 3/40 متر است. پوشش رواق مزبور در جلو به صورت مسطح و تیرریزی شده و در عقب به کمک قوس های آجری و پوشش گچ انجام گرفته است.

تمامی عرض و نمای ضلع غربی رواق مزبور را در چوبی مشبکی که قسمت بالای آن قوس دار می باشد فرا گرفته است.

قسمت اصلی امامزاده یا حرم آن در سمت جنوبی رواق مزبور واقع است و به کمک دری که 1/15 متر عرض دارد به هم ارتباط دارند. طرح حرم در داخل عبارت از یک چهار ضلعی کامل است که طول هر یک ازاضلاع آن 4/60 متر و ضخامت دیوارهای آن 1/20 متر می باشد.

دیوارهای جانبی حرم فاقد هرگونه تزیین است، در وسط دیوار غربی حرم دو پنجره چوبی مشبک بر روی یک دیگر در قطر دیوار جاسازی شده بوده اند که در حال حاضر یکی به در تبدیل شده است.

پوشش نخستین حرم به کمک چهار فیل پوش و سپس کاربندی های روی آن ها به انجام رسیده است. در حال حاضر چارچوب در ورودی حرم دارای طرح گل و بته های دهان اژدری است ولی دو لنگه در آن فاقد ارزش هنری است.

این در حالی است که در گذشته دو لنگه در ورودی آن نیز نظیر چهارچوب کنونی دارای تزیینات زیبایی بوده و به همین دلیل در سال 1342 دزدان آثار تاریخی آن را همراه با ضریح چوبی می ربایند، پس ازمدتی ضریح امامزاده و در آن کشف می شود که در چوبی نفیس هم اکنون در موزه ملی ایران (موزه ایران باستان) نگهداری می‌شود.

بنای باستانی و تاریخی امامزاده عبدالقهار(ع) به واقع به واسطه طبیعت اطراف آن و اهمیت بقعه متبرکه امروز یکی از قطب های فرهنگی در شهرستان ساوجبلاغ است، که در ایام نوروز گردشگران بسیاری را از اطراف و اکناد ایران اسلامی به منظور بازدید و زیارت به سوی خود می کشاند.

پایان پیام/