مرد جنگ باید در جبهه باشد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان، در آستانه بیستم جمادی الثانی، خجسته زاد روز باسعادت حضرت فاطمه زهراء(سلام الله علیها)جمعی از خبرنگاران حوزه دفاع مقدس با مادران شهید علیرضا اختراعی و علی آقا شفیعی دیدار و گفتگو کردند.

شوکت مشرف زاده، مادر شهید جاوید الاثرعلیرضا اختراعی، سخنان خود را با آیه معروف  ۱۶۹سوره مبارکه آل عمران  آغاز کرد و گفت: علیرضا در سال 41 در محله خواجه خضر کرمان به دنیا آمد و در 28 فروردین 67 و در جریان بازپس گیری فاو، مفقود شد.

وی با اشاره به بن مایه های دینی و مذهبی شهید اختراعی گفت: در دورانی که او را باردار بودم زیاد قرآن می خواندم، وقتی هم که به دنیا آمد شب ها با لالایی قرآن به خواب می رفت؛ پدرم اصغر مشرف زاده معروف به اصغر مؤمن علاقه زیادی به علیرضا داشت؛ علیرضا را از 4 سالگی به مکتب فرستادم و خیلی زود قرآن را به خوبی فرا گرفت.

مادر شهید اختراعی با اشاره به اینکه پسرش از همان سال های اول جنگ تقریباً در جبهه ها بود تا اینکه به عنوان فرمانده گردان 413 لشکر 41 ثارالله در عملیات آزادسازی فاو مفقود شد؛ افزود: او اهل ریاکاری نبود؛ آگاهانه به جبهه رفت و ما حتی نمی دانستیم او چه مسئولیتی دارد چون هر بار که با او تماس می گرفتیم می گفت من در آشپزخانه هستم و جای خوبی دارم تا اینکه چند نفر از بستگان خبر آوردند که آنجا فرمانده گردان است.

وی ادامه داد: جاهای صعب العبور که کسی قبول نمی کرد اما علیرضا می پذیرفت و می رفت؛ یک بار دو ترکش به پاها و یکی به قلبش خورده بود؛ ترکشی که به سمت قلب او رفته بود از دکمه اورکت، خودکار، لباس و زیرپوش او عبور کرده بود اما قبل از رسیدن به قلب او سرد شده بود و دلیلش این بود که قرآن و دعا در جیب او گذاشته بودم.

مشرف زاده افزود: بعد از این حادثه یک ماه مرخصی داشت اما در حالیکه هنوز 15 روز از آن باقی مانده بود و او خوب نشده بود، گفت باید بروم؛ مرد جنگ باید در جبهه باشد؛ من از همه بیشتر در جبهه ماندم و سعادت شهادت ندارم.

وی با افزودن اینکه خودم نیز مشوق او بوم زیرا اعتقاد داشتم اسلام در خطر است و باید آن را یاری کرد و اگر من و دیگران بچه هایمان را در خانه پیش خود نگه داریم پس چه کسی باید از اسلام دفاع کند؟ اظهار داشت: شکرگذار خداوند هستم زیرا شهادت علیرضا را لطف خداوند می دانم.

مادر شهید به فعالیت های انقلابی علیرضا در پخش اعلامیه و... هم اشاره و تصریح کرد: چون پسر بزرگتر بود، همه کاره خانه بود؛ ما هم دلمان می خواست برای کشور دفاع کند و هم در خانه باشد.

وی پایبندی به نماز اول وقت و وفاداری به امام و انقلاب را از توصیه های همیشگی علیرضا به خواهرانش دانست و افزود: معمولاً هر وقت که از جبهه برمی گشت صبح زود بعد از نماز صبح به خانه می رسید و من بر اساس عادات آن روزها هنوز هم صبح ها بعد از نماز صبح به در نگاه می کنم که شاید بیاید زیرا آمدن یک خبر بهتر از چشم انتظاری است.

مشرف زاده در خصوص خاطرات پس از شهادت این شهید والامقام گفت: یک شب او را در خواب دیدم که برگشته اما به خانه همسایه رفته و با همسایه گفتگو می کند. به خودم گفتم با او قهر می کنم که چرا اول به خانه خودمان نیامده؛ فردا که از خواب بیدار شدم ماجرا را برای همسایه نقل کردم او گفت برای شهید زیارت عاشورا خواندم و حاجت گرفتم.

وی با افزودن اینکه هیچقوقت گریه مرا دیگران ندیدند زیرا نمی خواستم دشمن شاد شویم؛ گفت: آنقدر که جلوی دیگران گریه نمی کردیم که ضد انقلاب گفته بودند به مادران شهدا، قرص می دهند که گریه نکنند.

گفتگوی لذت بخش ما با مادر شهید اختراعی به دلیل ضیق وقت تمام شد و پس از آن راهی منزل سکینه پاکزاد عباسی، مادر شهید علی آقا شفیعی شدیم. مادری که به علت تک فرزند بودن علی آقا از همان ابتدای جنگ تحمیلی با او به جبهه ها می رود و در امداد رسانی به رزمندگان کمک می کند.

مادری که حالا دیگر چین های صورتش گواه رنج هایی است که در همه سالهای دوری از علی آقا متمحل شده است؛ مادری که هراز گاهی سردار سرلشکر حاج قاسم سلیمانی، همرزم شهید به بهانه دیدار و دلجویی و حسب وظیفه به او سر می زند.

این مادر فداکار مثل همیشه به گرمی از ما استقبال می کند. بعد از کمی گپ و گفت و درخواست التماس دعا با بارقه ای از نشاط که رهآورد نشستن در خانه ای است که همه جای آن حضور شهید را حس می کنیم، بر می گردیم.

جزئیات بیشتر راجع به زندگی بسیار خواندنی این مادر صبور که سال گذشته منتشر شده است به آدرس اینترنتی http://shabestan.ir/TextVersionDetail/361256 قابل دریافت است.

پایان پیام/