متن پیام رهبر انقلاب اسلامی که صبح امروز (پنجشنبه) از سوی حجتالاسلام و المسلمین محمدی گلپایگانی رئیس دفتر مقام معظم رهبری در این کنگره در مشهد مقدس قرائت شد، به شرح زیر است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمين و صلّي الله علي محمّد و آله الاكرمين
تجليل و تكريم نام و ياد عالم ربّاني، فقيه و مفسّر پارسا و پرهيزگار، مرحوم آيتالله آقاي حاج سيّدهاشم نجفآبادي (رضواناللهعليه) كار شايستهئي است كه به توفيق و هدايت الهي، دفتر تبليغات بدان همّت گماشته است. اين روحاني عاليمقام كه مراتب علمي را در نجف و در محضر اساتيد بنام آن روزگار طي كرده و مفتخر به اجازه و شهادت علمي از آنان بود، در مدّت نزديك به چهل سال اقامت در مشهد مقدّس، بيشترين تلاش خود را به تفسير قرآن منعطف ساخته و محفل گرم و بيوقفهي تفسيريِ جذّابي در مسجد گوهرشاد (شبستان شمال غربي) برپا نموده بود. هر شب پس از اقامهي نماز جماعت، جمعي از ارادتمندان مشتاق، گِرد منبر بيپيرايهي اين عالمِ عامل، مجتمع گشته و از بيان شيرين و نفس گرم او سخن خدا را ميشنيدند، و اين سفرهي گستردهي معرفت و حكمت، دهها سال، مائدهي الهي و قرآني را نصيب دوستداران ميكرد. ثبت و نگارش همين درسهاي شبانه، تلاش ديگر اين عالم قرآنيِ بااخلاص بود كه اكنون بحمدالله در اختيار همگان قرار گرفته است.(1) در كنار اين تلاش ارزشمند قرآني كه در محيط عمومي آن روزِ مشهد، نظيري براي آن ديده نميشد، توغّل(2) و تبحّر در كلمات اهل بيت (عليهمالسّلام) نيز خصوصيّت برجستهي ديگر اين عالم متّقي و متعبّد بود. تسلّط او بر حديث چنان بود كه در هر مجلس و محفل، حتّي در جمع خانوادگي ـ كه اين حقير در دوران كودكي و نوجواني تا اوائل جواني از اقبال حضور در آن برخوردار بودم ـ رشحهئي از آن كلمات نوراني را به كام حاضران ميريخت و مجلس را با ذكر كلمات امامان هدايت (سلام الله عليهم) منوّر ميساخت.
رفتار و منش عملي ايشان در زندگي شخصي به گونهئي بود كه گفتارش را نافذ و اثرگذار ميكرد. حضور و استفاضهي او از محضر علماي بزرگ اخلاق و سلوك توحيدي در نجف از قبيل عالمِ سالكِ واصلِ اليالله مرحوم سيّداحمد كربلائي، از او متعبّدي مراقب و اهل تضرّع و بكاء و خشوع، پديد آورده بود؛ تمتّعات متعارف زندگي از قبيل خوراك و پوشاك و شئون اجتماعي و امثال آن، در زندگي او نمودي نداشت. درعينحال اهتمام به امر دين در ميدانهاي دشوار و پر خطر، از قبيل حضور در مجاهدت علماي مشهد در مسجد گوهرشاد در سال 1314 شمسي، از نقاط برجستهي زندگي او بود كه تحمّل زندان و تبعيد ششساله از سوي دستگاه رضاخاني در سمنان و شهرري نتيجهي قهري آن به شمار ميرفت.
مرحوم آيتالله نجفآبادي، عالِمي جامع و عامل و مراقب بود، و در مشهدِ آن روز ارادتمندان و مخلصان فراوان داشت، و هنگامي كه خبر وفات ايشان در سال 1380 قمري به قم رسيد ـ و اينجانب در آن سالها در قم اقامت داشتم ـ مرحوم آيتاللهالعظمي بروجردي مجلس ترحيم مجلّلي در مدرسهي فيضيّه اقامه فرمود و اين حقير و برادر بزرگ و مكرّم مرا مورد تفقّد قرار داد.
شايسته ميدانم كه در اين مناسبت از فرزند فاضل ايشان مرحوم حجّتالاسلام والمسلمين آقاي حاج سيّدحسن ميردامادي ياد كنم كه پس از پدر، رشتهي تفسير را به شيوهي آن مرحوم ادامه داد و سالها محفل گرم تفسيري پدر را حفظ كرد. رحمت خدا بر همهي آنان و بر ما.
سيّدعلي خامنهاي
25 فروردين 1394
1. خلاصة البیان فی تفسیر القرآن
2. ورود عمیق، تعمّق
پایان پیام/
نظر شما