مفاهیم قرآن را به زبان دل بچه ها ترجمه کنیم

به گزارش خبرنگار شبستان، نشست ادبیات کودک و نوجوان از دیدگاه قرآن کریم امروز 9 اردیبهشت با حضور مصطفی رحماندوست در سالن اجتماعات معاونت قرآنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.

مصطفی رحماندوست در این نشست گفت: داشتم فکر می کردم بسم الله بگویم یا بسم الله بچه ها را بگویم ترسیدم تکفیرم کنند.

وی پس از آنکه شعری خواند، ادامه داد: هیچکس به اندازه من برای کودکان کار نکرده و تیراژ کتاب های هیچکس مثل من نیست، من برخی اصطلاحات را نمی فهمم، نمی فهمم ادبیات کودکان در حوزه قرآنی یعنی چه، این حوزه برایم مفهوم ندارد شما حوزه قران را برای من معنی کنید مسلما آنقدر گسترده است که نمی توانید تعریف جامعی بدهید.

وی با اشاره به بسته پیش دبستانی که با همکاری انتشارات مدرسه درست کرده بود، عنوان کرد: ارایه این بسته با همکاری 50 نویسنده 4 سال طول کشید، یک نفر به من گفت اسلامیتش کجاست، گفتم ندارد چون بچه های شش ساله طبق هیچ قانونی موظف به چیزهایی که تو می گویی نیستند. گفت آماده سازی یعنی 4 آیه قرآن حفظ کند و من گفتم این آماده سازی نیست تخریب است و من با این چیزها مخالفم نتیجه این شد که این بسته در حال حاضر دارد خاک می خورد.

این نویسنده خاطرنشان کرد: وقتی راهی رفتیم به نتیجه نرسید عقل می گوید راه را عوض کنید متاسفانه در بسیاری از مسایل اجتماعی می بینیم که تجربه شده ها را تجربه می کنیم و به نتیجه نمی رسیم.

رحماندوست تصریح کرد: از من پرسیدید که وضعیت ادبیات کودکان در حوزه قرآن چگونه است، حوزه قرآن یعنی چه من می توانم وضعیت ادبیات کودکان را بگویم اما نمی دانم منظورتان از حوزه قرآن چیست. آیا منظورتان این است که کتابی مستقیما به قرآن، ترجمه، تاریخ و دایره المعارف اصطلاحات قرآنی بپردازد با منظورتان این است که کتابی حرف های قرآن همچون صلح، آرامش، تهمت نزدن، غیبت نکردن و دروغ نگفتن را بگوید یا منظورتان کتابی است که کودکان را به قرآن علاقه مند کند.

وی ادامه داد: اعتقاد من این است که منظورتان بخش دوم است قران یک کتاب پیام رسان است وقتی برای بچه ها گفته می شود یعنی به زبان بچه ترجمه شود.

این نویسنده با بیان اینکه ما درگیر کلیشه های ظاهری رییس راضی کن شده ایم، تصریح کرد: خیلی کتاب ها پیام قرآنی را دارد اما اشاره مستقیم به قرآن ندارد و آن را قرآنی حساب نمی کنند، مجموعه ترانه های نیایش من این گونه است از قرآن گرفته شده و در آن پر از سوسک و موش است.

رحماندوست اظهار داشت: از من پرسیدید تلقی شما از ادبیات کودک و قرآن چیست جواب این است نمی دانم.

وی ادامه داد: از من پرسیدید چطور می توان به رونق فرهنگ قرآنی کمک کرد، یک ضبط صوت بگیرید و در معاونت قرآنی از طبق اول تا آخر بپرسید فرهنگ قرآنی چیست اگر توانستید به 5 تعریف مشترک برسید من به رونق آن فرهنگ خدمت می کنم.

وی با اشاره به تشکیل مهدهای کودک قرآنی در تهران بیان کرد: مهدکودک های قرآنی در تهران درست شده که پول های خوبی می گیرند و به تبع آن در شهرستان ها نیز تشکیل می شوند مرا دعوت کردند که مهارت هایی یا دهم گفتند هفته ای 2 آیه به بچه ها می دهیم که حفظ کنند گفتم اگر حفظ نکنند چه پاسخ دادند دیگر مادران آنها را نمی آورند. من در پاسخ گفتم فرق شما با مهدکودک های دوزبانه تابلویتان است بچه ها اهل این حرف ها نیستند.

این نویسنده اظهار داشت: برای اینکه به بچه موسیقی یاد بدهیم اول باید موسیقی ریتم یاد بگیرد ذهنش با ریتم آشنا شود اول باید با موسیقی عرف که حداقل سه سال طول می کشد بعد برود یک ساز انتخاب کند.

رحماندوست شیوه اجبار در حفظ کردن قران برای بچه ها را غلط دانست و افزود: آیه های کوچک را انتخاب می کنند که بچه حفظ کند تا آمارشان بالا رود در صورتی که آیات کوتاه رمزآلودگی بیشتری دارد و آن رمزآلودگی را اگر بخواهیم برای بچه ها معنی کنیم خیلی طول می کشد.

وی تصریح کرد: قرآن در اصل نازل شده که به ما برسد وقتی آن را ترجمه می کنیم نازل ترش می کنیم وقتی ساده می کنیم نازل ترترش می کنیم.

این نویسنده خاطرنشان کرد: توجیه این است که بچه آیات را حفظ کند و در آینده به کار ببرد برخی دختر 4 ساله را مجبور می کنند که مقنعه سر کند و می گویند این بسترسازی است، خدا او را اجبار نکرده تو چکاره ای که می خواهی بسترسازی کنی.

وی در تعریف بسترسازی گفت: از نظر من قرار گرفتن در محیطی که فهم آن چیز مورد یادگیری را ساده کند بسترسازی است. اگر بچه در محیطی قرار گیرد که دست در دماغ کردن بد باشد دست در دماغ نمی کند، بچه های شمالی در بستری بزرگ شده اند که سوسک و حشرات را می گیرند اما بسترسازی اینجا متفاوت است و خانم های ما از سوسک می ترسند.

این نویسنده ادامه داد: از من پرسیده شده که ادبیات کودکان چگونه باعث اشاعه فرهنگ قرآنی می شود، من فرهنگ قرآنی مورد نظر شما را نمی دانم اما می دانم که مفاهیم قرآنی را باید به زبان دل بچه در قالب های موسیقی، داستان و شعر ترجمه کرد تا یک اتفاق بیفتد و بچه لذت ببرد.

رحماندوست بیان کرد: اینکه بچه کاری کند که لذت تشویق و توجه را جلب کند خوب است اما در بستر قرار نمی گیرد به عنوان مثال بچه ها ادای نماز والدین خود را در می آورند و والدین هم لذت می برند اما چند درصد آنها در آینده نمازخوان می شوند.

به گفته این نویسنده کودک و نوجوان، لازم است آموزش روخوانی قرآن بعد از یادگیری الفبا در مدرسه اتفاق بیفتد.

وی در مورد فعالیت های قرآنی در کشور اظهار داشت: خبرنگاری از من پرسید نظرتان در مورد روز سعدی چیست گفتم نمی دانم گفت نظرتان در مورد شعرهایش چیست گفتم نمی دانم گفت کلی بگویید من یک چیز کلی می گویم او پولش را می گیرد و اینگونه فرهنگ ایجاد نمی شود خیلی از فعالیت های قرآنی در جامعه ما اینطور است در ریشه اتفاقی نمی افتد.

رحماندوست در مورد آموزش روخوانی قرآن در مدارس عنوان کرد: در آموزش زبان انگلیسی مدارس موفق نبوده اند و آموزشگاه های متعدد زبان این را نشان می دهد اما نمی دانم و تحقیقی نکرده ام که اگر کسی بخواهد روخوانی قرآن را یاد بگیرد مدرسه جواب می دهد یا باید به مجالس روخوانی برود.

رحماندوست با بیان اینکه با منبر و آیه قرآن نمی توان کسی را کتابخوان کرد، عنوان کرد: در دنیا برای دادن مفهوم خاص به بچه ها برنامه ریزی فرهنگی صورت می گیرد، دنیا برای اهل مطالعه کردن ملت خود برنامه 5 ساله و 7 ساله ترتیب می دهند و تمام دستگاه ها را درگیر و مرتبط می کنند حال ما می خواهیم با آیه و منبر و سخنرانی بچه ها را کتابخوان کنیم این امر صورت نگرفته و نخواهد گرفت.

پایان پیام/