به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، سعید ابوطالب با بیان اینكه كتاب چند مشخصه بارز دارد، گفت: در این كتاب، از روایت خطی استفاده نكردم و كوشیدم از شیوه سیال ذهن كه خاطرات را جذاب می‌كند استفاده كنم، این كتاب وقایع نگاری است. تلاش كردم همه خاطرات را با مستندات بیان كنم، حتی عكس‌های زندان و زندانبانان هم جست وجو و در كتاب گنجانده‌ام.
وی مشخصه بعدی این اثر را به روز بودن وقایع آن عنوان كرد و افزود: وقایع كتاب مربوط به سال‌های اخیر در عراق می‌شود از اینرو می‌تواند برای مخاطب و جوانان امروزی جذاب باشد، البته من در این كتاب از خاطرات جنگ هم گفته‌ام و این خاطرات بسته به زمان در گردش هستند.
ابوطالب ادامه داد: در نگارش كتاب با نویسندگان بزرگی نظیر مرتضی سرهنگی، ابراهیم حسن بیگی و چند فیلم‌نامه‌نویس بهره گرفتم و فكر می‌كنم این كتاب، برای خواننده جذاب باشد.
این نویسنده و مستندساز ادامه داد: كمتر اتفاق می‌افتد كه یك فیلم‌ساز، خبرنگار یا مستندساز اسیر شود و از لحظه‌ای كه اسیر شده، سعی كند همه وقایع را طوری ببیند كه بتواند آن دردها را دقیق و همراه با جزئیات بیان كند.
ابوطالب عنوان كرد: تا سال‌ها انگیزه‌ای برای نوشتن و ثبت این خاطرات نداشتم، ولی با تشویق جناب سرهنگی تصمیم به نوشتن این كتاب گرفتم.
ابوطالب درباره مدت زمان صرف شده برای نگارش این كتاب گفت: نگارش این كتاب به خاطر ثبت دقیق و ذكر مستندات آن حدود 4 سال زمان برد، زیرا سعی كردم تمام كسانی كه در این ماجرا سهمی داشتند را پیدا كنم و رودرو با آنها صحبت كنم. البته بخشی از خاطرات به علت شرایط سیاسی امكان چاپ شدن نداشت. از اینرو این بخش از خاطرات به گذشت زمان بیشتری احتیاج دارند، كه امیدوارم بتوانم در كتابی دیگر این خاطرات نگفته را نیز بیان كنم.
در بخشی از كتاب آمده: «گوین حتی تو كتش نمی‌رفت كه مهاجرت‌ها و تبعیدها و معاودت‌ها در طی یكصد سال گذشته یك رابطة عمیق بین مردم دو كشور ایجاد كرده است، باز می‌پرسید: «فیلم‌ها را در ایران چه كسی به سپاه پاسداران می‌رساند؟»
ـ فیلم‌ها را دستیارم، مهدی بابایی در خرمشهر از ما در مرز می‌گیرد و مستقیم می‌برد تلویزیون ایران. تلویزیون نه سپاه!
ـ دقیقاً به كجا؟ به دست چه كسی می‌دهد؟
ـ به مدیران شبكه دو تلویزیون ایران. نمی‌دونم دست كی می‌ده!
ـ از چه كسی پول گرفتید؟
اسم مدیر اداری مالی شبكه دو را فراموش كرده بودم وگرنه نام او به چه درد گوین می‌خورد؟ او دنبال نام‌های دیگری بود.
بالای آن سربالایی نفس‌گیر خیابان الوند تهران، لابد مجتبی مشیری، مدیر شبكه دو از سر كنجكاوی محتوای كاست‌ها را بازبینی می‌كند. آخرین تصاویر مستندسازی كه در عراق مفقود شده است و كسی از او و همكارش خبری ندارد، لااقل حالا آخرین فیلم‌هایمان را نشان می‌دهند و برایمان مرثیه می‌خوانند.»
كتاب «هی یو» به زودی از سوی انتشارات سوره مهر منتشر می‌شود.
پایان پیام/
نظر شما