پناهگاهی که درهر شرایطی، برای تو امن است

خبرگزاری شبستان: «ملجاء» یعنی پناهگاه و«هارب» یعنی کسی که از شدت ترس در حال فرار به سوی جان پناه است. اما آنان که می گریزند از چه فرار می کنند؟واین پناهگاه چگونه پناهگاهی است که اگر کسی خود را به ان برساند هیچ آسیبی نمی بیند؟

 

 حجت الاسلام علی شاه علیزاده، کارشناس و پژوهشگر تفسیر و علوم قرانی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان و در ادامه شرح و تفسیر صلوات شعبانیه گفت: در تفسیر فقرات والای صلوات شعبانیه به این فراز از صلوات  رسیدیم که « وَمَلْجَأِ الْهارِبینَ وَعِصْمَةِ الْمُعْتَصِمینَ ... پناه گریختگان و دستاویزی محکم براى وسیله ‏جویان » 

 

واژه «ملجاء» یعنی پناهگاه و«هارب» یعنی کسی که از شدت ترس در حال فرار به سوی جان پناه است. مانند شرایط جنگ که وقتی آژیر خطر کشیده می شود افرادی که در کوچه و بازار هستند، وحشت زده به سوی پناهگاه ها می روند تا جان خود را حفظ  کنند.

 

امام سجاد علیه السلام در این فراز از صلوات می فرماید: محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین پناهگاه و ملجاء ای برای پناه جویان هستند. اما این سوال مطرح می شود که آنان که می گریزند از چه فرار می کنند؟ و اینان چگونه پناهگاهی هستند؟ این پناهگاه چگونه پناهگاهی است که آن چنان امن است که اگر کسی خود را به ان برساند هیچ آسیبی نمی بیند؟

 

وی افزود: ما در توضیح فراز های پیشین این صلوات اشاره کردیم که شیطان وقتی از درگاه الهی رانده شد به خدا گفت من همه بندگانت را گمراه خواهم کرد مگر بندگان مخلص (به فتح لام) را؛ گفتیم که این نه از باب مهربانی و ترحم شیطان به آنهاست بلکه بدین جهت است که وی سلطه ای بر آنها ندارد. همچنان که خداوند در پاسخ به این سخن شیطان فرمود: « انَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ»؛ این از عجز و ناتوانی توست نه از لطف و محبت تو!

 

تو چون از تسلط برآنها عاجز هستی پیشاپیش و به نشانه تسلیم دست بالا برده ای.  بنابراین کسی که محمد و آلش را که از بالاترین بندگان مخلص خدا هستند پناهگاه خود در برابر وسوسه ها ی شیطانی و جاذبه های نفسانی قرار دهد، چنین پناهگاهی پناهی است که پناه جو را در کنار خود جای داده و مانع از ضلالت او می شود.

 

حجت الاسلام شاه علیزاده در تبیین فرزا های بعدی گفت: « وَعِصمه الْمُعْتَصِمینَ » شما محمد و ال محمد، « عِصْمَةِ» و «مانعی» هستید برای کسانی که در حال غرق شدن و سقوط هستند.  واژه «عصمه» به معنای «منع کردن» و «بازداشتن» است.

 

وقتی کسی در حال غرق شدن به چیزی چنگ می زند و ریسمانی را می گیرد که مانع غرق شدن او شود یا کسی که در حال سقوط از پرتگاه است دستگیره ای را می طلبد و به ان چنگ می زند تا مانع سقوط شود، به آن ریسمان و به آن دستگیره در لغت «عصمه» و آن کسی که چنگ می زند و آن ریسمان را می گیرد، در لغت «معتصم»  نامیده می شود. 

 

می فرماید شما محمد و ال محمد(صل الله علیه وآله) همان ریسمانی هستسد که هر کس به دامن شما چنگ بزند به پرتگاه ضلالت سقوط نمی کند.

 

این کارشناس حدیث و علوم قرانی در ادامه با اشاره به آیات قران خاطرنشان کرد: قران می فرماید « وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَميعًا وَلا تَفَرَّقوا » همگی به ریسمان الهی چنگ بزنید و... وقتی از رسول خدا صل الله علیه وآله درباره حقیقت این ریسمان سوال کردند، حضرت لحظاتی سر مبارک را پایین انداخته و سپس سر بلند کرده و با دست مبارک به سوی حضرت علی علیه السلام اشاره کردند و فرمودند: این همان حبلی است که اگر به او چنگ زنید و معتصم به او شوید شما را در این دنیا حفظ می کند و مانع از تفرقه و گمراهی شما می شود.  در حدیث دیگری از امام صادق علیه السلام است که فرمود: (نحن الحبل.. آن ریسمان الهی ما هستیم) .

 

ادامه دارد...  

کد خبر 463326

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha