از کتیبه های مسجد سپهسالار تا شبستان مصلی در « کتیبه های نستعلیق تهران»

کیانوش معتقدی، نویسنده و پژوهشگر هنرهای ایرانی _ اسلامی درباره کتاب تازه اش « کتیبه های نستعلیق تهران» به خبرنگار تجسمی شبستان گفت: کتاب « کتیبه های نستعلیق تهران» پژوهشی میدانی است که کار نوشتن آن 10 سال طول کشیده است و علاوه بر کار پژوهشی عکاسی از کتیبه ها را هم شامل می شود

وی افزود: در کتاب « کتیبه های نستعلیق تهران»  کلیه کتیبه های تهران از دوران قاجار  تا روزگار معاصر بررسی می شود، کتاب از قدیمی ترین کتیبه ها از کتیبه چشمه علی شهرری شروع می شود و به لحاظ تاریخی جلو می آید تا به روزگار معاصر می رسد.

کیانوش معتقدی خاطر نشان کرد: در کتاب «کتیبه های نستعلیق تهران» کتیبه های امامزاده اسماعیل تهران به خط اسدالله شیرازی خوشنویس برجسته دوران قاجار تا مهمترین کتیبه نستعلیق ایران در مسجد سپهسالار که به خط میرزا غلامرضای اصفهانی  به نمایش در آمده است، در این کتاب همچنین کتیبه مرقد شاه عبدالعظیم و دیگر بناهایی که به خط میرزا عمو، از شاخص ترین های خط نستعلیق تا «عماد الکتاب» و حسن زرین خط نشان داده شده است.

این نویسنده و پژوهشگر هنرهای ایرانی _ اسلامی  اظهار داشت: در این کتاب روند توسعه و شکل گیری مکتب کتیبه نویسی  تهران مورد بررسی قرار گرفته است و از دوران قاجار تا دوران معاصر حتی به  نمونه کتیبه هایی که در سی سال گذشته با خط هنرمندانی مثل آقای عبدالرسولی، بوذری، علی اکبر کاوه، غلامحسین امیرخانی می پردازد.

وی افزود: در این کتاب همچنین تصاویر مهمترین پروژه دوران معاصر کتیبه های شبستان اصلی مصلی تهران به خط احمد عبدالرضایی گنجانده شده است.

کیانوش معتقدی گفت: کتاب « کتیبه های نستعلیق تهران» در قطع رحلی بیاضی در 240 صفحه و  رنگی نفیس قرار است از سوی سازمان زیباسازی شهر تهران با همکاری نشر پیکره منتشر شود.

این نویسنده و پژوهشگر هنر ایرانی – اسلامی خاطر نشان کرد: این کتاب برای نخستین بار به کتیبه های نستعلیق تهران می پردازد و در آن علاوه بر تصاویر، فهرستی از خوشنویسان کتیبه نگار، کاشی کاران و حجاران تهران منتشر می شود. همچنین در این کتاب علاوه بر معرفی خوشنویسان کاشی کار و حجار به سبک کار و شیوه های اجرایی و نمونه های امضای آنها به نمایش درمی آید.

کیانوش معتقدی درباره تغییر و تحولات کتیبه نگاری از دوران قاجار تا معاصر  که در  این پژوهش به آن پرداخته شده است، گفت:  در واقع کیفیت کتیبه ها در دوران معاصر بالا رفته است اما ترکیب بندی خوشنویسی و چیزی که به آن تایپوگرافی می گوییم که در کتیبه های مسجد سپهسالار به تاریخ 1302 هجری قمری کار شده است نقطه اوج کار در خط میرزا غلامرضا اصفهانی است، و این نکته جالب و قابل توجهی است. به طور کلی شیوه ها و نمونه های ساخت کتیبه ها در طول تاریخ یک سیر رو به رشد داشته اما در زمینه خوشنویسی و تایپوگرافی بیشترین نوآوری ها آثار مربوط به میرزا غلامرضا و میرزا عمو و میرزا آقا خمسه و مهدی شریف شیرازی در اواخر دوره قاجار است، هرچند که برخی از کتیبه های نوشته شده توسط عماد الکتاب و حسن زرین خط نیز دارای ویژگی های مهم بصری هست.

پایان پیام/