تصدیقِ مرجعیت توسط سیدمحمد تقی شیرازی/ تعبیر به یادمانی کاشف الغطاء

خبرگزاری شبستان: آیت الله سیدمحمدحسین نجفی میرسجادی، نوه دختری آیت الله سیدابوالحسن اصفهانی، سال 1317 در نجف به دنیا آمد و از 13 سالگی وارد حوزه شد. وی درس خارج را عمدتا از محضر آیات عظام سیدابوالقاسم خویی و میرزا باقر زنجانی و اندکی از محضر آیات عظام سیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودی، امام خمینی، شیخ حسین حلی و سید عبدالاعلی موسوی سبزواری فرا گرفت. وی سال 63 وارد تهران شد و در محله قیام سکونت گزید و با درخواست آیت الله مجتهدی در مدرسه ایشان به تدریس رسایل، مکاسب و کفایه مشغول شد؛ و همزمان در منزل شخصی خود فقه و اصول می گفت. برای آشنایی بیشتر با شخصیت علمی و اخلاقی آیت الله سیدابوالحسن اصفهانی، گفتگویی با وی داشتم که تقدیم می شود.

آیت الله میرسجادی با بیان اینکه سیدابوالحسن اصفهانی در 1284 هجری قمری در روستای مدیسه شهر لنجانِ اصفهان به دنیا آمد، خاطرنشان کرد: پدر وی کشاورز اما جد ایشان سیدعبدالحمید صاحب کتاب "تقریراتِ درس شیخ موسی کاشف الغطاء" از علمای بزرگ حوزه بودند. وی در خانواده ای روستایی به دنیا آمد و مقدمات را در همان روستای مدیسه خواند و برای تحصیل سطوح به اصفهان رفت.

اساتید

آیت الله ابوالحسن اصفهانی در نجف از محضر آیات عظام، آخوند خراسانی و شیخ حبیب الله رشتی استفاده کرد و البته بیشترین تلمذ از محضر آخوند بود و در اصفهان از محضر آیات، آخوند کاشی، سیدهاشم چهارسوقی، درچه ای و عبدالهادی کلباسی استفاده کرد.

شاگردان

آن مرجع تقلید، شاگردان بسیاری تربیت کرد از جمله میرزا عبدالهادی شیرازی از مراجع بزرگ نجف، شیخ ابوالحسن مشکینی، شیخ محمدعلی شاه آبادی، سیدصدرالدین صدر، میرزا هاشم آملی، محمدتقی آملی، سید عبدالله شیرازی، سیدمحمدحسین طباطبایی، سیدمحمود شاهرودی، سید ابوالقاسم خویی و ... . شرح کامل شاگردان ایشان را حجت الاسلام والمسلمین میبدی در کتاب "سراج المعانی" ذکر کرده است.

دوران تحصیل در نجف

آن مرجع بزرگوار در سال 1308 قمری یعنی در 24 سالگی عازم نجف شد و ایشان فرموده بودند وقتی از اصفهان به نجف می رفتند مجتهد بودند. ایشان در این شهر از محضر مرحوم آخوند خراسانی در مسجد طوسی و از محضر میرزا حبیب الله رشتی در مسجد هندی استفاده کرد و خود ایشان علاوه بر این دو در مسجدی به نام عمران نیز تحصیل می کرد. مرحوم آخوند علاوه بر تدریس در مدرسه طوسی درس ویژه ای برای برخی شاگردان برجسته اش از جمله سیدابوالحسن اصفهانی و میرزای نایینی داشت که در منزل برگزار می شد.

اجازه اجتهاد

آیت الله ابوالحسن اصفهانی از بسیاری از بزرگان حوزه از جمله مرحوم آخوند و شیخ الشریعه اصفهانی اجازه اجتهاد داشت.

روحیه انقلابی و ضد استعماری

یکی از ویژگی های برجسته مرحوم آسید ابوالحسن اصفهانی مبارزه با استعمار و بیگانگان بود همچنان که ماجرای مبارزه ایشان با انگلستان شنیدنی است: پس از آنکه انگلسی ها عراق را تصرف کردند، مردم با آنها جنگیدند و سرانجام پادشاهی البته دست نشانده به نام ملک فیصل به قدرت رسید. در این زمان خواستند مجلس موسسان تشکیل دهند تا از طریق آن حضور انگلستان در عراق تداوم یابد اما تشکیل آن با تحریم بزرگان از جمله آسیدابوالحسن اصفهانی، میرزای نایینی و شیخ مهدی خالصی (از مراجع کاظمین) روبرو شد. در این ماجرا شیخ مهدی خالصی به ایران تبعید شد و ایشان در مشهد ساکن شدند. و میرزانایینی به نشانه اعتراض به کربلا رفتند و نخست وزیر عراق، یاسین هاشمی که فردی متعصب بود دستور داد آنها را به همراه اطرافیانش به ایران تبعید کنند. آن دو 11 ماه در قم ساکن شدند و شیخ عبدالکریم حائری، موسس حوزه علمیه قم، درس و نمازش را به آنها واگذار کرد. سرانجام پس از 11 ماه به درخواست دولت عراق، آسیدابوالحسن و میرزای نایینی به عراق مهاجرت کردند.

وقتی شیرازی مرجعیت آسیدابوالحسن را تصدیق می کند

شاید یکی از برجسته ترین نقاط در زندگی آسید ابوالحسن اصفهانی، تصدیق مرجعیت ایشان توسط مرحوم میرزا شیرازی، صاحب فتوای جنگ با انگلستان در 1920 باشد. وقتی از آیت الله میرزامحمدتقی شیرازی سوال شد شما چه کسی را به عنوان مرجع بعد از خود معرفی می کنید، فرمودند: آسید ابوالحسن اصفهانی. شیخ محمدرضا آل یاسین، دایی سیدمحمدباقر صدر و بسیاری دیگر از علما نیز مرجعیت و اعلمیت ایشان را تصدیق کردند.

عالمی که بسیار کتوم بود

ویژگی های اخلاقی آسیدابوالحسن اصفهانی بسیار زیاد است از جمله اینکه ایشان بسیار کتوم بود و اسرارش را به کسی نمی گفت. ایشان صاحب حافظه ای بسیار قوی، سعه صدر، سخاوت فوق العاده و تدبیر عالی در اداره مرجعیت بودند. ایشان علیرغم مرجعیت عالی، کارهای شخصی و اداره امور دفترشان را شخصا انجام می دادند و این مورد تعجب دیگران بود.

وصف آسیدابوالحسن از زبان کاشف الغطا

اگر بخواهیم شخصیت کم نظیر آیت الله ابوالحسن اصفهانی را در یک جمله خلاصه کنیم می توانیم به تعبیر مرحوم شیخ محمدحسین کاشف الغطا اشاره کنیم که فرمودند: «گذشتگان را به فراموشی انداختی و آیندگان را به زحمت». معنای این کلام این است که آیت الله سیدابوالحسن اصفهانی چنان نظم فکری پی ریزی کردند که آیندگان در طی راه ایشان، می بایست متحمل مشقاتی شوند.

ارجاع مقلدان به آیت الله بروجردی

نقل می کنند که وقتی از آسیدابوالحسن اصفهانی سوال کردند: احتیاطات شما را به چه کسی رجوع کنیم؟ فرمودند: بروجردی.

پایان پیام/