حجت الاسلام احمد قدسی، عضو هیئت علمی جامعه المصطفی (ص) العالمیه در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان در پاسخ به این سوال که عید حقیقی چه روزی است؟، گفت: بر اساس آموزه های دینی ما عید روزی است که انسان در آن گناهی مرتکب نشود که این مساله در برخی روایات تصریح شده است.
وی ادامه داد: عید آن روزی است که انسان حقیقتا در یک نشاط و ابتهاج کامل به سر ببرد و این غرض تحقق پیدا نمی کند مگر زمانی که انسان خود را با مجموعه هستی هماهنگ کند؛ اگر انسان در فرآیند هستی و سیری که جهان به سمت آن هدفی که برایش آفریده شده قرار بگیرد، تبعا باید در مسیر عبودیت حضرت حق واقع می شود.
این استاد حوزه تصریح کرد: اینکه خداوند در قرآن می فرماید: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ» ما جن و انس را نیافریدیم مگر برای پرستش خداوند، معلوم می شود آن غرضی که انسان و جن برای آن آفریده شده اند، عبودیت است. از آن طرف هم مجموعه روایات و آیات تصریح می کند که جهان هستی برای انسان خلق شده و او هم برای عبودیت، بنابراین، اگر بخواهد با مجموعه هستی هماهنگ شود باید در مسیر عبودیت قرار گیرد.
مولف کتاب «حیات پُربرکت » اذعان کرد: در واقع این عبودیت است که انسان را در این مجموعه هماهنگ می کند و آن زمان می تواند به ابتهاج واقعی دست یابد و این ابتهاج هم با رضوان حق حاصل می شود.
به گفته وی مجموعه هستی برای انسان خلق شده و انسان نیز برای عبودیت، اگر انسان به این غرض عبودیت برسد می تواند رضایت و رضوان خالق را به دست آورد و اگر مخلوق بتواند در مسیر رضایت حضرت حق قرار گیرد تازه توانسته است خود را با مجموعه هستی و خالق آن هماهنگ کند و این مساله نشاط و رضایت و ابتهاج برای او به همراه می آورد.
حجت الاسلام قدسی در ادامه با بیان اینکه عید واقعی همین روز است، ابراز کرد: بنابراین عید واقعی آن روزی است که انسان در آن گناه نکرده و در مسیر عبودیت قرار گیرد و به دلیل آن که در این مسیر رضایت حق را جلب می کند، می توان به آن ابتهاج و نشاط برسد.
عضو هیئت علمی جامعه المصطفی (ص) العالمیه همچنین در پاسخ به این سوال که وقتی انسان با بندگی و عبودیت به رضا و رضوان الهی دست یافت و روزهای او عید شد، این موضوع یعنی گناه نکردن و عید بودن همه روزهای زندگی او چه تاثیری بر سبک زندگیش می گذارد، بیان کرد: انسانی که در مسیر عبودیت قرار می گیرد، رفتار، گفتار و عملکردش را مطابق با رضای الهی کرده و با خواسته های خالق خود و آموزه های دین هماهنگ می شود، لذا در این زمان سبک زندگی متفاوتی را تجربه خواهد کرد که شاید دیگر نحله ها و مکاتب و فرقه ها که موجودی به نام خالق و مساله ای به عنوان عبودیت نمی شناسند، این سبک را تجربه نکنند.
وی با تاکید بر اینکه انسان توحیدی و خدایی شده، رفتار و کردار و گفتارش هماهنگ با خواست الهی است، خاطرنشان کرد: طبیعی است برای هماهنگ کردن سبک زندگی باید با آموزه های دینی و کتاب الهی که از جانب پروردگار نازل شده است، و همچنین سنت نبی اکرم صلی الله علیه و آله و هدایتگرانی که از جانب خدا برای انسان احضار شده اند، آشنا شده تا سبک زندگی او تغییر کند و به رضایت و نشاط کامل دست یابد.
پایان پیام/
نظر شما