خبرگزاری شبستان: نود و پنجمین نشست از سلسله نشست های موسسه موعود با موضوع "بیوتروریسم و غذای سالم " 26 شهریور برگزار شد. اسماعیل شفیعی سروستانی، محقّق و پژوهشگر حوزه مهدویت در این نشست به بیان اهمّیت معرفت نسبت به امام زمان(ع) پرداخت و یادآوری کرد: تنها یاری دهندگان امام عصر(ع) انسانها نیستند.
وی در پاسخ جوانانی که گاهی برایشان سؤال میشود که در مقابله با این موشک ها، سلاح ها و ابزارهای جنگی نوین، امام زمان(ع) چه کاری می توانند انجام دهند، توضیح داد: علّت چنین نگاهی این است که ما امام زمان(ع) را در سطح خودمان می بینیم و چشم مان عالم ظاهر و قوای ظاهر را میبیند و در نتیجه در برابر قوای ظاهری مرعوب می شویم و می ترسیم. از سوی دیگر، ولیّ خدا را که ازسوی خداوند متعال مورد تأیید قرار گرفته است، نمی شناسیم. یعنی ضعف در معرفت الامام داریم. البتّه هیچ هرجی به مردم عادی نیست؛ امّا این اشکال متوجّه معلّمان و متولیان امور فرهنگی است که باید با استفاده از تمامی ادوات و ابزاری که در اختیار داشتند، مردم را با امامشان آشنا می کردند و نکرد۴ند.
سردبیر ماهنامه موعود گفت: در فرهنگ مهدوی و تفکّر مهدوی که به صورت خاصّ، تفکّر ولایی است، معرفت الامام نسبت به همه چیز اولویت دارد.
وی در بیان مصادیق این سخن، توضیح داد: برای مصونیت بخشی جامعه مسلمین، مستضعفان و خروج آنها از تمام تردیدها، گمانها و وهمیات، معرفت الامام لازم است. برای نجات مردم از پراکندگی، آشفتگی، حجج غیرالهی و معیارهای مجهول و مجعول، برای خطکشی، ارائه معیار و الگو به خلق عالم، معرفت الامام لازم است. برای امید بخی، خروج از انفعال، کسب هستی شناسی جامع و مانع و جهانشناسی جامع و مانع، برای استقرار یافتن در کهف امین، برای خلاصی یافتن از حملات جنود خبیث ابلیسی جنّی و انسی معرفت الامام لازم است. برای آموختن نحوه بودن و زیستن در عرصه زمین، برای تدبیرگری امور مُلکی، برای ترتیب دادن سیاست ملک داری، برای ترتیب دادن امر معاش، تدبیر منزل و برای خلاص ساختن مردم از ابتلا به بن بست و بحران، برای مصونیت بخشیدن به اقوام مسلمین از فرهنگها و تمدّنهای الحادی و شرکآلود و برای معرفت یافتن به خداوند متعال، معرفت الامام لازم است. سلامت جسم و روان و بهداشت و درمان و دارو به شناسایی درد و درمان برمیگردد. چنان که در حقیقت است؛ نه آنچه در ظنّ و گمان است. علم به حقایق، نزد هیچ کس نیست؛ الّا حضرت بقیه الله الاعظم (ارواحنا له الفداء).
برای سامان دادن به امور ملکی و سیاست مدینه، به گونه ای که همه مناسبات بر مدار عدل استقرار بیابد و آفریده ها (نه فقط انسان)، ازجمله گیاه، حیوان، افلاک و... در تعادل مستقرّ شوند و از افراط و تفریط مصون شوند، نیازمند علمی در این حوزهایم و این علم نزد هیچ کس نیست الّا ولیّ الله الاعظم(عج).
شفیعی سروستانی با اشاره به این نکته که حرکت بدون امام و بدون شناخت ایشان، انسان را از مسیر منحرف و به کجراهه می برد، هشدار داد: "بی امام به کجا می رویم؟! مگر نه اینکه بی امام رفتن جز به ضلالت رفتن و گمراهی و ذلت نمی انجامد؟ در پی جست و جوی راه عزّتید؟ از کجا آن را جست و جو می کنید؟ مگر خداوند متعال نفرموده "و لله العزّه و لرّسول و للمؤمنین" اینان کیانند آیا مؤمنین؟ ما و شماییم؟! مؤمنین در کلام امام معصوم(ع) همان آل محمّد(ص) هستند. دیگران عزّت را به عاریت می گیرند؛ عزیز نیستند. دیگران را عزیز می دارند. آیا سر در پی عزّت، شوکت و ابهّت دارید؟ می خواهید بمانید و ماندگاری را از آنِ خود بسازید؟ مجال و راهی ندارید مگر متوسّل بشوید به آل محمّد(ص). توسّل و تمسّک جستن ممکن نیست و محال است؛ الّا به معرفت الامام.»
محقّق و پژوهشگر حوزه مهدویت، عدم معرفت نسبت به امام را علّت رسیدن به بن بست ها و حل نشدن بحران ها خواند و تأکیدکرد: توسّل می جوییم و جواب نمی گیریم. چرا؟ از چه کسی توسّل یافته ایم و جواب نگرفته ایم؟ به کسی که او را نمی شناسیم؟ چگونه شناساییای حاصل کرده ام؟ شناسایی رادیویی و تلویزیونی؟ این شناخت که به پشیزی نمی ارزد. معرِّف (معرفی کننده) باید از معرَّف (کسی که معرفی می شود) عالم تر باشد. چه کسی می تواند امام زمان(ع) باشد؛ الّا خداوند و رسول خدا(ص)؟!
بچّه های دو ساله ما می دانند که اگر شماره های تلفن را اشتباه بزنند، ارتباطی با مخاطب برقرار نمی شود. آیا ساحت قدسی و ملکوتی موجوداتِ عالیمقامِ نشسته بر کرانه عرشِ خداوند را کمتر از تلفن گرفته ایم؟ و گمان می کنیم اگر چشم بسته هر شمارهای بگیریم، ارتباط برقرار می شود؟ اگر چنین است، چرا پاسخ نمی گیریم و چرا ابهاماتمان تمام نمی شوند؟ چرا آنان شما را از بن بست ها و بحران ها خارج نمی کنند؟ باید پرسید که چه کسی را خوانده اییم که جواب نگرفته ایم.؟
وی به بیان داستان شیعیان بحرینی که حاکم ناصبیای آنان را مضطرّ کرده بود، پرداخت. حاکم از آنان سؤالی پرسید و گفت اگر نتوانید پاسخ دهید، همه را می کشیم. آنها سه روز از حاکم مهلت خواستند. مؤمن ترین و متّقی ترین را فرستادند و سه نفر سه شب متوسّل شدند به حضرت صاحب الزّمان(ع) و در دو شب اوّل پاسخی از سوی امام نیامد. شب سوم، وقتی مرد مؤمن، عیسی بحرینی دست به دعا برداشت، صدایی آمد که خطاب به او می گفت چه می خواهی و مشکلت چیست؟ مؤمن گفت: اگر شما امامم هستی، مشکلم را می دانی. امام(ع) پاسخ آن سؤال را به او دادند. در وقت خداحافظی، آن مرد مؤمن با لابه پرسید: "یابن رسول الله! چرا دو شب اوّل جواب ما را ندادید؟ چرا پس از سه شب؟" امام فرمودند که: "خودتان سه روز از حاکم مهلت خواستید. اگر در همان مجلس حاکم بحرین خواسته بودید جواب می دادیم."
وی افزود: حالا می توانم به شما بگویم که چرا جواب نمی گیریم؟ شماره ها را اشتباه می گیریم.
شفیعی سروستانی با بیان اینکه آنچه در جامعه توسط برخی سخنوران، گویندگان در حوزه معارف مهدوی ارائه می شود، دستگیری محکم برای نیل به مراتب عالی معرفتی مردم نیست. ادامه داد: چه به ما آموخته اند؟ علم اعظم و اعلی را از ما گرفتهاند که این علم اعظم و اعلی، همان معرفت الامام است. از اینجاست که به همه چیز می پردازیم، الّا امّ و مادر تمامی علوم.
مگر غیر از این است که رسول خدا(ص) فرمودند: "هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، مرگ او مرگ جاهلی است."
مگر غیر از این است در مرگ جاهلی زندگی می کنیم و در مرگ جاهلی می میریم؟ ضروری است برای نجات از مرگ جاهلی، درباره امام معرفت کسب کنیم. همانگونه که ائمه دین خودشان را معرفی کرده اند.
شایان ذکر است، سلسله نشستهای ماهانه فرهنگ مهدوی ازسوی موسسه فرهنگی موعود در سالن حوزه هنری برگزار میشود و حضور در این نشست ها، بدون نیاز به ثبت نام و برای همگان آزاد است.
نظر شما