به گزارش خبرگزاری شبستان، دلیل و چرایی قیام امام حسین (ع) در حالی که ایشان از فرجام کار اطلاع داشتند و شهادت خود و یارانشان به آن حضرت (ع) وعده داده شده بود، سوالی است که در مواجهه با واقعه عاشورا مطرح می شود از این رو در گفت و گو با کارشناسان پاسخ آن را بررسی کرده ایم:
حجت الاسلام والمسلمین مهدی فرمانیان، رییس دانشکده مذاهب اسلامی دانشگاه ادیان و مذاهب قم در پاسخ به این شبهه وهابیون که بیان می کنند قیام امام حسین (ع) فایده ای جز کشته شدن عده ای از انسان ها نداشت، اظهار کرد: اثر قیام امام حسین (ع) در کل جهان اسلام بسیار وسیع بوده است و اگر بررسی تاریخی شود، مشاهده می کنیم بسیاری از بدعت های افرادی مانند معاویه که به عنوان سنت های اسلام مطرح می شد، در حال رشد بود؛ به ویژه هنگامی که یزید بر سر کار آمد و کارهایی همچون شراب خواری و سگ بازی و ... انجام می داد و به دلیل آن که متاسفانه به عنوان خلیفه مسلمانان نیز مطرح بود، اگر مانعی برای این اقدامات پیش نمی آمد، این امور قبیح به نام اسلام تمام می شد.
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: لذا امام حسین (ع) با قیام خود مسیر تاریخ را تغییر دادند و سد راه بدعت خلفای فاجر و ظالم شدند، بنابراین مشاهده می کنیم در میان اهل سنت نیز پس از یزید، مرجعیت علمی و دینی از مرجعیت سیاسی جدا شد و دیگر علمای اهل سنت آن اعتقادی که به معاویه و خلفای پیش از او داشتند، به یزید و خلفای پس از او نداشتند و پس از آن سنت ها و بدعت های مروانیان هیچ گاه به عنوان سنت های اهل سنت، مطرح نشد.
حجت الاسلام فرمانیان تاکید کرد: در واقع امام حسین (ع) مسیر فهم و مرجعیت علمی اهل سنت را نیز تغییر دادند و از آن به بعد، مرجعیت علمی و دینی، به علما و فقها، و مرجعیت سیاسی به پادشاهان و سلاطین واگذار شد. اما شیعه نیز توانست سیر جریان تشیع را از مسیر مکتب خلفا جدا و برای آن حدود مشخصی را تعیین کند. لذا قیام امام حسین (ع) همچنان که خود فرمودند برای احیای سنت های نبوی و نفی بدعت های دیگران بود.
رییس دانشکده مذاهب اسلامی دانشگاه ادیان و مذاهب قم یادآور شد: بنابراین، از این جهت است که می گویند «الاسلام محمدی الحدوث و حسینی البقا»؛ یعنی اسلام با محمد (ص) ایجاد شد و با حسین (ع) بقا و ادامه یافت. در حقیقت خون حسین (ع) خط سنت های بدعت گذاران را از خط اصیل اسلامی جدا کرد و این مهم ترین تاثیری است که در قیام آن حضرت (ع) مشاهده می کنیم نه اینکه تنها قیام ایشان چند کشته بر جای بگذارد بلکه این حرکت تاریخ و فکر و مرجعیت دینی را تغییر داد.
فدا نشدن در راه ارزش های دینی حیات جامداتی است
این گزارش می افزاید: حجت الاسلام والمسلمین عباس جعفری فراهانی، کارشناس فرق و مذاهب، نیز در خصوص شبهه یاد شده به گفت: اساسا باید گفت وهابیت با تعالیم قرآن آشنا نیستند چرا که قرآن کشته شدن در راه خدا و برای برپایی دین را، مرگ نمی داند همان طور که در آیه 154 سوره مبارکه بقره بیان شده است: «وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبيلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ، و كسانى را كه در راه خدا كشته مىشوند، مرده نخوانيد، بلكه زنده‌اند ولى شما نمى دانيد.»
وی با بیان اینکه همچنین خداوند در آیه 169 سوره مبارکه آل عمران می فرماید، «وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ؛ هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند»، ادامه داد: بنابراین، از نگاه اسلام و قرآن، حیات انسان، حیات صرفا مادی نیست بلکه حیات معنوی و الهی است که در آن آثاری بر جای می ماند، لذا وقتی انسان خود را فدای دین می کند، تا معارف آن احیاء شود، با شهادت خود زندگی اش تمام نمی شود و طبق آیات قرآن او زنده است و نزد خدا روزی دریافت می کند.
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: صرفِ زنده بودن انسان بدون خدمت به دین و ارزش ها، زندگی اجسامی و جامداتی است که اررزش و فایده ای ندارد بلکه گاه لازم است فرد با انتخاب مرگ در راه خدا یعنی شهادت، همچون امام حسین (ع) ارش های دین را احیا کند.
وی با اشاره به این که حضرت سیدالشهدا (ع) و یاران ایشان با فدا کردن حیات مادی خود در راه احیای معارف دین، قرآن و سنت پیامبر (ص)، شهادت را برگزیدند، تاکید کرد: این نهایت بی انصافی است در جامعه ای که حاکم آن فردی فاسق و فاسد است و امام (ع) علیه او قیام می کند و به شهادت می رسد، کشته شدن آن حضرت (ع) بی فایده قلمداد کنیم؛ در حقیقت آن حضرت (ع) با قیام و شهادت خود مردم را هوشیار و آگاه و از خواب غفلت بیدار کرد تا در برابر ظلم سر تسلیم فرود نیاورند.
دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت (ع) خاطرنشان کرد: از سوی دیگر شور و عشقی که مسلمانان و شیعیان و حتی غیرمسلمانان به امام حسین (ع) دارند و هر سال نیز مراسم سوگواری آن حضرت (ع) را باشکوه تر از گذشته برگزار می کنند، خود نشان از زنده بودن و برکت قیام عاشور دارد که سلفی ها و وهابی با کج روی و انحراف خود نمی خواهند این مفاهیم را درک کنند.
قیام حسینی جامعه اسلامی را از کُما خارج کرد
بنا بر این گزارش، حجت الاسلام علیرضا حاج حسینی، دیگر کارشناس کلام نیز در همین خصوص به شبستان گفت: یکی از فواید قیام عاشورا برای جامعه ای که در خواب غفلت به سر می بردند، بیدار شدن آنها و پی بردن به ماهیت حقیقی حکومت وقت بود که این مساله زمینه قیام های بعدی و در نتیجه تزلزل و سقوط حکومت امویان را فراهم کرد.
وی ادامه داد: شیعیان نیز در طول تاریخ با شعار یا حسین (ع) و اقتداء به آن حضرت (ع) و الگوگیری از کربلا و مظلومیت آن حضرت، به پیش آمده اند و ماهیت خود را حفظ کرده اند و با این که همواره در اقلیت به سر می بردند اما اقتدار خود را حفظ کردند.
این پژوهشگر تاکید کرد: لذا قیام امام حسین (ع) فواید بسیاری داشت که از جمله می توان به آثار فرهنگی و ظلم ستیزی آن اشاره کرد و این حرکت موجب شد مردم و بزرگان به خود بیایند و چشم آنها باز شود که چه اتفاقی برای امت اسلامی افتاد که پس از گذشتن چند دهه از رحلت پیامبر (ص)، سفارش ایشان در خصوص اهل بیت علیهم السلام نادیده گرفته شد و بدترین جنایات علیه نوه آن حضرت (ع) رخ داد.
حجت الاسلام حاج حسینی یادآور شد: در حقیقت امام حسین (ع) با قیام خود جامعه ای را که در خواب و اغماء و بی هوشی فرو رفته و عادت به ظلم پذیری کرده بود را بیدار کرد و به این ترتیب زمینه قیام های بعدی و متزلزل شدن حکومت امویان را فراهم کرد و مردم به سوی اهل بیت علیهم السلام روی آوردند به همین دلیل هم بود که عباسیان با شعار اهل بیت روی کار آمدند و مردم را فریب دادند؛ این مساله نشان می دهد دل مردم از امویان سرد شده بود و از امویان بیزار شده بودند.
نظر شما