نجفیان:جشنواره نمایش آیینی سنتی باید عطر و رنگ بومی داشته باشد

رسول نجفیان، نویسنده و کارگردان تئاتر با بیان اینکه جشنواره نمایش آیینی سنتی باید عطر و رنگ بومی داشته باشد، گفت:گاهی نمایش‌های آیینی و سنتی را می‌بینم که به طور کامل مقلد نمایش‌های خارجی است.

به گزارش خبرگزاری شبستان، رسول نجفیان، نویسنده و کارگردان تئاتر گفت: جشنواره آیینی و سنتی باید به گونه‌ای برگزار شود که مخاطب آن از اقصا نقاط دنیا متوجه شوند، این نمایش‌ها پر از المان‌های ایرانی است و مانند شناسه هر فرد در انگشت شست که مختص خودش است، باید هویت داشته باشد.

 

وی افزود: ما به تئاتری آیینی و سنتی می‌گوییم که ریشه در خاستگاه فرهنگ عزیز ایرانی داشته باشد و خوشبختانه آنقدر این ریشه غنی و قوی است که در برابر فرهنگ اروپایی، گویی فردی هزاران ساله را در کنار یک جوانه قرار داده‌ایم.

 

نجفیان تاکید کرد: نمایش‌های جشنواره آیینی و سنتی باید با آگاهی و بامعرفت، عطر و رنگ هویت ایرانی را داشته باشد و تقلیدی نباشد؛ زیرا من برخی نمایش‌های آیینی و سنتی را می‌بینم که به شدت تحت تاثیر مدرن‌ترین نمایش‌های خارجی است؛ در حالی که باید توجه کرد نباید رنگ ایرانی تا به این حد گم شود.

 

وی به نگاه صاحب‌نظران غربی درخصوص نمایش ایرانی اشاره کرد و گفت: وقتی پیتر بروک به ایران آمد، از دیدن تعزیه و تئاتر روحوضی شگفت زده شد و گفت من فاصله‌گذاری را در این تئاتر دیدم؛ اما متاسفانه اکنون نمایش‌هایی دیده می‌شود که گویی هیچ اطلاعی از نمایش‌های آیینی و سنتی خودمان ندارند.

 

این نویسنده و کارگردان تئاتر برگزاری جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی را در پرهیز از فراموش شدن گونه‌های نمایشی ایرانی موثر دانست و توضیح داد: این جشنواره باید برای مخاطبان خود این نمایش‌ها را احیا کند؛ ضمن آنکه باید رنگ و بوی ایرانی داشته باشد تا بتواند این معرفت را به مخاطب بدهد که فرهنگ ما چقدر غنی و باارزش است. در واقع این جشنواره‌ها باید باشد و این نمایش‌ها باید در عزا و عروسی و سور و سوگ برگزار شود تا جوانان ما نسبت به آن معرفت پیدا کنند.

 

وی با اشاره به ضرورت تامین مالی گروه‌های تئاتری گفت: متاسفانه تامین مالی درباره گروه‌های تئاتری وجود ندارد؛ در حالی که باید بودجه بگذارند و بدانند مبارزه با اعتیاد این نیست که میلیاردها تومان در مرزها خرج کنند، یک گوشه آن باید در فرهنگ ریخته شود؛ زیرا اگر جوانان در موسیقی، تئاتر و دیگر رشته‌های فرهنگی ورزشی و هنری فعالیت داشته باشند، محال است به سمت اعتیاد بروند.

 


پاتوق سنتی کودکان همزمان با جشنواره آئینی و سنتی در مجموعه تئاتر شهر تهران برپا می شود

این پاتوق در قالب ده ها برنامه متنوع و جذاب در راستای اهداف و برنامه های کلان جشنواره پیش بینی شده است.

 پاتوق سنتی کودکان که دومین دوره برگزاری خود در جشنواره را سپری می‌کند، توسط "افسانه زمانی" طراحی و کارگردانی شده است.

 

در این پاتوق برنامه های متعددی در زمینه های " نقالی و شاهنامه خوانی " ، " خیمه شب بازی" ، " مجالس شبیه خوانی " ، " و برپایی غرفه های متنوع شهر فرنگ، غرفه سفال، غرفه نقاشی، غرفه صورتگری ، غرفه بازیهای محلی ، غرفه معرفی عروسکهای آیینی و محلی ، غرفه طراحی و ساخت تن‌پوش، غرفه طراحی لباس کودکان برپا می شود.

 

گفتنی است، پاتوق سنتی کودکان همه روزه در ایام جشنواره از ساعت 18 لغایت 30/20 با اجرای برنامه‌ها مختلف در محوطه تئاتر شهر بر‌پا خواهد بود.

 

 دکترطوسی معتمد: توره گردانی از سنن خراسان نیازمند پژوهش و بازاندیشی است

حسین طوسی معتمد، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی منطقه 9 کشور گفت: توره گردانی به‌عنوان یکی از سنن گرانسنگ شمال خراسان نیازمند مطالعه، پژوهش و بازاندیشی است.

 

 حسین طوسی معتمد اظهار داشت: بدون شک بررسی این رسم دیرینه سبب آشنائی با گذشته نمایشی این سرزمین در فضای مالک و زارع می باشد که خود نماینگر هویت سازندگان عاشق و مردمانی است که آن را در خود پرورده اند.

 

 

این استاد دانشگاه با تاکید بر پژوهش محوری در هنر بویژه در فرهنگ عامیانه مناطق، از نمایش توره به عنوان یکی از بکرترین موضوعات تاریخ تئاتر خراسان یاد کرد و گفت: توره گردانی می تواند بازگو کننده حرکت تاریخی ومسیر توره گردها از غرب به شمال خراسان و دلائل اوج این نمایش روستائی در دوره قاجار و زوال آن در نیم قرن زندگی شهری گذشته باشد.

 

وی همچنین افزود: بررسی و تجزیه زیباشناسی، تکنیکهای اجرائی، موسیقی توره، رابطه بازیگر و تماشاچی، موقعیت شخصیتها و موضوعات توره در رهگذر فراز و فرود آن می تواند عناصری را به هنرهای ارتباطی امروز عرضه نماید که کاربرد آن سبب غنای فرهنگی و تقویت هنر تئاتر و سینما است.

 

طوسی معتمد اظهار داشت : به نظر می رسد نمایش توره قابلیت ها و ظرفیت های پژوهشی غنی دارد که واکاوی آن ، جایگاه هنری شایسته این نمایش بومی را در کنار نمایش های ایرانی ازجمله تعزیه ، روحوضی و نقالی مشخص می کند.

 

این استاد هنرهای ارتباطی تصریح کرد: هر چند بسیاری از رسوم و آئین های کهن بر اثر تحولات اجتماعی و گذر روزگار از خاطر جمعی اقوام محو گشته اند اما هنوز نیز می توان به برخی از آنها برخورد نمود که همچنان دربافت های سنتی فرهنگ به شکلی کامل یا شکسته جریان دارد.

 

وی با تاکید برضرورت جستجوی این آیین های کهن در بستر فرهنگی توسط پژوهشگران ، تکامل تئاتر مناطق را وابسته به شناخت تاریخی و اجتماعی می داند.

 

عضو کانون محققان هنر دانشگاه گوته آلمان خاطر نشان کرد: اهتمام محققان، کارشناسان و برنامه ریزان فرهنگی در راستای حفظ و نگهداری این آئینها و مراسم کهن ضروری می نماید و بدون شک با ثبت و بازاندیشی این‌‌گونه سنت‌های نمایشی از فراموشی آن در عرصه هنر و ارتباطات جلوگیری خواهد شد.

 

این پژو هشگر تئاتر و سینما یا دآوری می کند: با توجه به اینکه در دهه های اخیر برخی از کار گردانان و طراحان تئاتر غرب محوریت نمایشنامه را به چالش کشانده و با بهره گیری از شیو ه های دیگری مانند چید مان تصویری ، کاربرد نمایشی اشیا، رقص نگاری ، جمع آوری قطعات پراکنده، بداهه پردازی ،فضا های صوتی و... شکلهای جدیدی را در اجرا به نمایش گذاشته اند.

 

وی متذکر شد: به نظر می رسد توره گردانی با دارا بودن عناصری چون بداهه پردازی، طراحی رقص و موسیقی قومی دارای این قابلیت می باشد که در اشکال جدید اجرای تئاتر مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

 

 

فریندخت زاهدی: کارگاه آموزشی تئاتر آیینی ایران راه‌اندازی شود

فریندخت زاهدی، نویسنده و کارگردان تئاتر گفت: برگزاری جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی کمک بسیاری کرده که از فراموش شدن برخی گونه‌های نمایشی مهجور مانده جلوگیری شود؛ اما مهم‌تر از آن و برای اینکه این آیین‌ها و سنن فراموش نشود، باید کارگاه‌های تدریس نمایش‌های آیینی ایرانی داشته باشیم زیرا تنها برگزاری یک جشنواره آن هم هر دو سال یک بار به هیچ وجه کافی نیست.

 

وی با تاکید بر اینکه باید کارگاه آموزشی تئاتر آیینی ایران راه‌اندازی شود، افزود: به وسیله این کارگاه‌ها که می‌تواند در دانشگاه‌ها باشد و یا به صورت یک مرکز وابسته به وزارت ارشاد یا هر موسسه دیگر، ما می‌توانیم استفاده درستی از نمایش‌های آیینی بکنیم، یا با اخذ برداشت‌های جدید از آن، در انواع و اقسام ژانرهای دیگر نمایشی مورد استفاده قرار دهیم.

 

زاهدی با تاکید بر تدریس نمایش‌های آیینی و سنتی ایرانی در دانشگاه‌ها، اضافه کرد: این گونه نمایش‌ها باید همواره در طول سال اجرای عمومی داشته باشد و اصلا باید سالنی مخصوص نمایش‌های آیینی سنتی وجود داشته باشد و یا رویکرد تالار سنگلج که در این راستا گام برداشته، تقویت شود.

 

وی برگزاری جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی را در معرفی و شناسایی آیین‌های نمایشی قدیمی ایرانی به مردم امروز موثر دانست و توضیح داد: البته باید نحوه استفاده از آیین در نمایش‌ها نیز مورد بررسی قرار گیرد و باید مشخص شود، آیا عناصر نمایش‌های آیینی از پتانسیل کافی برای اجراهای پست‌دراماتیک یا اجراهای پرفورمنس مناسبت دارند تا اگر می‌شود از آنها استفاده کرد، با تعیین نحوه و چگونگی‌اش، آن را وارد پرفورمنس کرد و مورد استفاده قرار داد.

 

این مدرس دانشگاه اظهار کرد: این موضوع می‌تواند رویکرد جدیدی به آیین باشد؛ نه اینکه نمایش‌های آیینی را بیاوریم و صرف آیین بودن به آن توجه کنیم.


 پایان پیام/

 

کد خبر 49687

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha