به گزارش خبرگزاری شبستان: برنامه "انديشه ها" رادیو معارف بخش هایی از نشست "نظام اربعين در حركت به سوي جامعه آرماني" را رسانه ای کرد که در ادامه مرور می کنیم.
حجت الاسلام محمدجواد فاضل در بخشی از نشست نظام اربعین در حرکت به سوی جامعه آرمانی، گفت: در هیچ اصلی بزرگ تر و در هیچ حقیقتی محکم تر از حقیقت امامت نداریم. بنابراین آنچه که باید به او برسیم، به وسیله امامت است. آنچه که بشر باید برای رشد خود دریافت کند، حقیقت امامت است.
هر کسی و هر جامعه ای، هر گروهی و امتی هر چه بیشتر با این حقیقت ارتباط برقرار کند، حیات طیبه بیشتری پیدا می کند و راه سعادت برای آنها هموار می شود. هر چه فاصله بگیرند، گرفتاری ها، جهالت و آلودگی هایشان بیشتر می شود.
تمام محور بحث این است که دین در دوره ای قرار گرفته که ما به برکت انقلاب و ولایت فقیه می خواهیم امامت را به بشریت معرفی کنیم، انقلاب ما که فقط انقلاب سیاسی نبود. بلکه انقلاب معنوی و الهی بود. ما باید در پرتوی آن امامت را به دنیا معرفی کنیم.
ما به دنبال حکومت جهانی حضرت هستیم. این نه فقط برای این است که طاغوت ها و ظلم ها از بین برود که این یک وجهه است. اما طرف عمده اش تجلی حقیقت امامت است. زیرا به برکت امامت همه چیر تحول پیدا می کند.
تکامل علم و عقل به برکت امامت است، اینکه زمین و آسمان برکات خود را در نهایت مرتبه خود نازل میی کند، به برکت امامت است، بیاییم اربعین را ظرفیتی برای معرفی امامت به دنیا قرار دهیم. اگر بر این مساله برنامه ریزی، فکر و کار شود، هر سال گسترده تر از سال گذشته می شود.
عده ای این راه طولانی را پیاده می روند تا برای زیارت اربعین به کربلا برسند اما این جریان که سیلی از انسان ها به سوی امام حسین(ع) حرکت می کنند، این پیام را دارد که زیارت امام محور است. به این معنی که زیارت امام حسین(ع)، اصل امامت و کسی که می خواهد منتقم خون این امام باشد، محور این پیاده روی است.
منتقم خون امام حسین(ع) حضرت حجت است. این پیاده روی باید برای جهان روشن شود نه اینکه فقط راه دیده شود. ما باید در این جریان بشریت را یک قدم به امامت نزدیک تر کنیم و این توفیق بزرگی است.
اگر می خواهیم مشکلات جامعه خود و بشریت را حل کنیم و اگر می خواهیم به سمت تحقق وعده های الهی برویم، باید بدانیم تا امامت به دنیا معرفی نشود، هیچ اتفاقی نمی افتد. اگر مساله امامت بخش مهمی از دنیا را فراگرفت، می توان بگوییم شرایط ظهور در حال فراهم شدن است.
حجت الاسلام دکتر محسن الویری در ادامه این نشست گفت: اربعین دارای ظرفیت تمدنی است، به هر پدیده ای می توان نگاه تمدنی داشت. به این معنی که کلان ترین حد نگاه اجتماعی به یک پدیده را نگاه تمدنی می گویند.
اربعین این ظرفیت را دارد. زیرا هم بینش تمدنی دارد و هم یک اقدام به حساب می آید، حال باید دید که زاویه دید راهپیمایی اربعین چیست؟ به نظر بنده از منظر جامعه شناسی یک مناسک دینی است.
مناسک دینی و رفتارهای متاثر از آن مجموعه رفتارهایی هستند که وجه تعاملی دارند و دارای یک هدف مشترک هستند که مبتنی بر بینش و معرفت و توام با احساس تکرار می شود. به هر اندازه این گونه موارد مانند اربعین را به صورت ذهنی و ماورایی که قابل فهم و درک نیستند، بدانیم به همان اندازه او را دور از دسترس کرده ایم که این یک آسیب است.
در یک نگاه جامعه شناسی به اربعین، 6 کارکرد برای اربعین تعریف می شود که هر یک به تنهایی دارای استعداد تمدنی بوده و در کنار هم نیز یک مجموعه منسجم است که این جریان را دارای کارکرد تمدنی می کند. هویت بخشی، انسجام بخشی، تربیت اخلاقی، تعمیق معنویت، آگاهی بخشی، کلان نگری و جهانی اندیشی و اقتدار آفرینی.
هویت بخشی و حیات بخشی: روشن است هویت بخشی یعنی یکسان پنداری با مساله ای و راهپیمایی اربعین بزرگداشت یک حادثه نیست بلکه ذاتا موضوعیت دارد؛ زیرا این راهپیمایی بعد از 40 روز از واقعه عاشورا صورت می گیرد و چنین حیاتی به شیعیان می بخشد.
انسجام بخشی: در اربعین شاهدیم که شیعیان با همه تنوع مذهبی و سیاسی و رفتاری با هم جمع می شوند که نشان می دهد همه شیعیان منسجم و همگرا می شوند و با محوریت امام حسین(ع) همه چیز کنار می رود.
تربیت اخلاقی: این از خود گذشتگی در راهپیمایی و مجموعه کارهای خیر، بستر خوبی برای عینیت بخشیدن به اخلاقیات اجتماعی در راه رسیدن به هدف معنوی است.
تعمیق معنویت: پیاده روی اربعین نشان می دهد که تقوای قلوب با تعظیم شعائر پیوند دارد و تاثیر بسیاری در خودسازی می گذارد.
کلان بخشی: یکی از کارکردهای اربعین این است که به ما کلان نگری می آموزد، جهانی اندیشیدن یعنی اینکه از همه شاخه های سنی، مسیجی و غیره در این پیاده روی شرکت می کنند و این نشان می دهد که امام حسین(ع) فقط امام مسلمانان نیست بلکه امام همه بشریت است.
نظر شما