سرودن شعر انتظار، ریشه در جوشش درونی شاعر دارد

زهیر توکلی معتقد است که سرودن شعر با مفهوم انتظار و مهدویت نیاز به برنامه ریزی ندارد، چون این مساله نامتناهی است و باید ریشه در جوشش درونی شاعر منتظر موعود داشته باشد.

به گزارش خبرگزاری شبستان، این شاعر با اشاره به این موضوع که نمونه های درخشانی در زمینه شعر با مفهوم انتظار داریم، گفت: "مفهوم انتظار در ذات شاعر نهفته است و اگر شاعر این منتظر بودن را احساس کند هم در شعر و هم در زندگی او تاثیر می گذارد و به قول قدیمی ها "از کوزه همان برون تراود که در اوست". پس برای سرودن شعر با مفهوم انتظار نباید به دنبال راه های دیگر به جز درونیات شاعر باشیم."
 

زهیر توکلی گفت:" اگر حس ستایش و نیایش در وجود یک شاعر وجود نداشته باشد او نمی تواند ادعای سرودن شعر برای حضرت مهدی(عج) داشته باشد؛ زیرا اگرحضرت نطلبد و نظرخداوند بر این قضیه سایه نداشته باشد، کاری که خلق می شود کاری سطحی از آب در می آید که چنگی به دل نمی زند، منظورم این است که جوششی باید در وجود شاعر وجود داشته باشد که مفهوم انتظار را مدام با خود یدک بکشد، به این معنا که اگر شاعر منتظر واقعی نباشد جوششی هم در شعر او پدید نخواهد آمد. شاعر باید حس انتظار را با تمام وجود احساس کند و این را بداند که اگر حضرت نخواهد هرگز چیزی به ما نمی رسد."


به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، توکلی با اشاره به این نکته که شاعر منتظر شاعری است که مدام چشم به راه حضرت است گفت:"این یک مساله اساسی است که نمی توان برای سرودن شعربا مفهوم انتظار برنامه ریزی کرد چون به گمان من هیچ کس نمی تواند به یک شاعر کمک برساند و در حجمی وسیع تر باید گفت حتی خود شاعر هم توانایی این کار را ندارد، یک شاعر در صورتی می تواند صاحب این توانایی باشد که احساس نیازی شدید در برخورد با مساله غیبت در خود احساس کند."


زهیر توکلی در ادامه گفت: "خوشبختانه هم در دوران کلاسیک و هم در دوران معاصر شعرهای ارزنده ای در زمینه مفهوم انتظار داریم که نشان دهنده این موضوع مهم هستند که سرودن شعر آئینی با موضوع اولیاء الله باید نشانه هایی ازغیب در وجود شاعر داشته باشد."


پایان پیام/

کد خبر 50828

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha