پیمان یاحقی تهیه کننده نمایش «آوریل 1912» درباره ی تولید این نمایش به خبرنگار تئاتر شبستان گفت: در شرایطی که سالن های دولتی روی خوشی به اجرای گروه های جوان نشان نمی دهند، مدیریت هزینه ها و اجرا در تماشاخانه های خصوصی، شاید تنها چاره ی گروه های دانشجویی است.
وی با اعلام رضایت از استقبال تماشاگران ادامه داد: در تهیه ی نمایش آوریل 1912 سعی کردیم هزینه های جانبی اجرا را تا جای ممکن پایین بیاوریم، بدون اینکه لطمه ای به نمایش وارد شود. خوشبختانه استقبال تماشاگران از نمایش نشان می دهد حاصل کار عوامل گروه نتیجه داده و با سالن خالی از مخاطب مواجه نیستیم.
این روزنامه نگار که سابقه ی همکاری رسانه ای با گروه های مختلف تئاتری را در کارنامه دارد، درباره ی دلایل ورود به تهیه و تولید نمایش اذعان کرد: در سی و یکمین جشنواره ی تئاتر فجر نمایش «هشتنگال» را اجرا کردم که بعد از جشنواره نتوانستم سالنی را برای اجرا پیدا کنم. هر کاری کردم تا بتوانم نمایشم را در سالن های دولتی اجرا کنم، نتیجه نداشت. حتی آن وقت پیشنهاد ده اجرا در کارگاه دکور بنیاد رودکی را ارایه کردم اما گفتند نمی شود.
یاحقی که دانش آموخته دانشکده ی صدا و سیماست با بیان اینکه پیگیری اجرا در فضای دولتی در نهایت به سالن انتظامی ختم می شود، گفت: برای سالن استاد انتظامی هم بیش از هفده اجرا در اختیار گروه قرار نمی گیرد که در واقع تا بخواهید برای نمایش تان تماشاگر پیدا کنید، اجرای تان تمام شده است. در شرایط فعلی تماشاخانه های خصوصی در صورت مدیریت درست، امکانی برای استفاده ی گروه های جوانی هستند که نمی توانند در فضای محدود سالن های دولتی نمایش خود را روی صحنه ببرند.
وی که چندی پیش تهیه کنندگی نمایش «اصول تعمیرات تلویزیون های سیاه و سفید» را بر عهده داشت، درباره میزان استقبال تماشاگران از آوریل 1912 گفت: فروش نمایش بیشتر از طریق گیشه انجام می شود و استقبال تا حدی است که چهارشنبه شب به دلیل عدم ظرفیت سالن، ناچار شدم پشت بیست بلیت را امضا کنم تا مخاطب روز دیگری به دیدن نمایش بیاید.
یاحقی در پایان با بیان اینکه درآمد در تئاتر چیزی نیست که بتوانید ارتزاق زندگی تان را از آن بگذارنید، گفت: با عدم حمایت مالی از نمایش ها در بهترین حالت سود ناچیزی به تهیه کننده بر می گردد که ارزش سرمایه گذاری ندارد و تنها دلخوشی تهیه کنندگان تولید نمایش و حمایت از تئاتر است.
نمایشنامه ی آوریل 1912 را فرید قادرپناه و رامین معصومیان نوشته اند اما به گفته ی یاحقی، ترجیح دادند اسم شان به عنوان نمایشنامه نویس برده نشود. کارگردانی این نمایش به طور مشترک بر عهده ی این دو بوده است.
در این نمایش کاوه مرحمتی (آرتور بیرلینگ)، مریم قربانیان (اوا اسمیت)، رامین جعفری (بازپرس)، مینا زرنانی (ماریا بیرلینگ)، امین جلالی (جرالد کرافت)، امونا پیکریان (شیلا بیرلینگ)، سید جواد حسینی (ادنا)، مریم ایمانی کیا (آماندا) و علی خسروجردی (اریک بیرلینگ) بازی می کنند.
سایر عوامل آوریل 1912 عبارتند از: دستیار کارگردان: علی دولت یاری، منشی صحنه: فرانک بیگی ادیب، مدیرصحنه: بنیامین دهباشی، مدیرروابط عمومی: فریبا جدیدی، هماهنگی: شهرآشوب مفتاحی، عکاس: فرهاد جاوید، طراح پوستر و بروشور: حسام قارونی، ساخت تیزر: کاوه مرحمتی، موسیقی: رضا قانعی (ساین استودیو)، طراح نور: پدرام رضوانی.
این نمایش هر شب ساعت ۲۰:۳۰ تا سی ام دی ماه در تماشاخانه استاد مشایخی روی صحنه می رود.
نظر شما