به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، صبح امروز(13 دی)، کرسی آزاداندیشی با موضوع شیوه های تبلیغ دین در شبکه های اجتماعی با مشارکت مدارس علمیّه خواهران خمینی شهر در مدرسه علمیه خواهران فاطمیّه اندان با حضور استاد دکتر مسعود راعی به عنوان داور و سلمان هاشمیان به عنوان ارائه کننده و سرهنگ مهرانی به عنوان منتقد برگزار شد.
ابتدا هاشمیان با نشان دادن تصویری، کاربران واردشده در سایتهای مجازی را به سه گروه مدیرتولید، مشاهده گر وبی طرف دسته بندی کرد و تهاجم سایت های مجازی را سونامی خواند و افزود: امروزه حتّی یک فرد بی سواد هم به دنبال خرید بسته ی اینترنتی جهت ورود به این سایت هاست.
وی ادامه داد: اکنون سؤال این است که آیا من طلبه باید وارد این فضاها شوم یا نه؟
وی ضمن بیان سخنی از فرمایشات مقام معظّم رهبری «اینترنت یکی از نعمت های بزرگ الهی است ولی در عین حال نقمت هم است، یعنی یک چاقوی دو دم خطرناک است» تفاوت آدم های خوش بین با خوش خیال را اینگونه بیان کرد: خوش بین تک تک تهدیدها رامی بیند، ولی تهدید را تبدیل به فرصت می کند، ولی خوش خیال اصلا تهدید را نمی بیند.
وی معتقد به ورود طلّاب به این سایت ها البتّه به شرط مخاطب شناسی بود.
هاشمیان در دفاع از ایده خویش اظهار داشت: هدف وسیله را توجیه نمی کند و خواه ناخواه جوانان و فرزندان کشورمان وارد این فضاها شده اند و سکوت و عدم اقدام ما باعث غرق شدن هر چه بیشتر جوانان می شود، ولی ورود، با رعایت و حفظ شرایطی میسّر است و تبلیغ دین با شرایطی چون استفاده از جملات مختصر و کوتاه، بدون مقدّمه، صمیمی با در نظر گرفتن سن، جنس و تحصیلات افراد گروه مثمرثمر است.
سرهنگ مهرانی با ارائه دلایلی چون زیر نظر یک مرکز آمریکایی بودن تمام فعّالیّت های این سایت ها، مشکوک بودن به روز بودن و دسترسی آسان به این سایت ها با توجّه به دشمنی آمریکا و اسرائیل با اسلام، مخالف شدید ورود مطلق طلّاب به این سایت ها و تبدیل تهدید به فرصت بود و گفت: لزومی نیست هر کسی به منظور دفاع از دین وارد این سایت ها شود، چرا که زمین از آن بیگانگان و به نفع آنان است و سریع شخص متدّین ترور اینترنتی می شود و هر کلیک ما در این سایت ها یک فشنگ در قلب مسلمان می شود.
راعی، داور کرسی آزاد اندیشی ضمن تحلیل سخنان نتیجه نهایی را اینگونه بیان کرد: ورود به این سایت ها وظیفه و نیاز است، ولی نه برای هر کسی با هر شرایطی، بلکه ابتدا باید مسلّح به زره تقوی بوده و شخص، عالم به احکام دین و با ظرفیّت بوده و زمان ورود و خروجش کنترل شده باشد.
نظر شما