یحیی علوی فرد، مدیر انتشارات عمو علوی در پاسخ به این سوال که چگونه باید جهان غیب را برای کودکان تبیین کرد تا در بزرگسالی برایشان قابل باور باشد به خبرنگار شبستان گفت: ما باید بچه ها را دسته بندی کنیم. کودکان زیر 12 سال کسانی هستند که از نظر روانشناسی از راه حواس پنجگانه جهان را درک می کنند. مطالبی که به این کودکان می گوییم باید حسی باشد تا آن را درک کنند.
علوی فرد اظهار داشت: پرداختن به مسایل غیبی برای بچه ها کاری است که اگر انجام ندهیم بهتر است زیرا اولا در حد فهم بچه نیست و ثانیا ما نمی توانیم در این زمینه درک درستی ایجاد کنیم.
مدیر انتشارات عمو علوی با بیان اینکه بچه ها همه چیز را با حواس پنجگانه درک می کنند، عنوان کرد: اگر برای بچه ای از بهشت حرف بزنیم، بهترین باغی را که دیده است، بهشت می داند. بچه دیگر ممکن است باغ پدربزرگ خود را بهشت بداند. کودکان حتی خدا را آدمی می دانند که داناتر، قوی تر و مهربان تر است.
این نویسنده و شاعر خاطرنشان کرد: بچه خدا را در قالب پدر یا مادر بازسازی می کند. خدا را از نظر قدرت مثل پدر و از نظر مهربانی مثل مادر می داند. از نظر بچه خدا موجودی غیرانسانی نیست زیرا او همه چیز را با حواس خود درک می کند.
علوی فرد با اشاره به اینکه نمی شود ذات مسایل غیبی را برای بچه ها تبیین کرد، گفت: حتی تبیین این مسئله برای بزرگسالان هم مشکل است چه برسد به بچه ها. برای همین خدا در قرآن کریم وقتی می خواهد بهشت را توصیف کند برای ما مثال های دنیوی می زند. رودهایی که در آنها شیر جاری هستند و ما در این دنیا با رود و شیر و میوه آشنا هستیم. در واقع خداوند با این مثال های دنیوی خواسته ما درک بهتری از بهشت داشته باشیم.
مدیر انتشارات عمو علوی خاطرنشان کرد: برای توضیح جهان غیب به بچه ها باید این جهان را به ذهن بچه نزدیک کنیم و بهترین الگوی ما در این زمینه قرآن کریم است که امور غیبی را با مثال های دنیوی تبیین کرده است.
علوی فرد با اشاره به اینکه بچه ها از فرشته هم تصور انسانی دارند، بیان کرد: بچه ها فرشته را انسانی بالدار می دانند که کارهای خوب انجام می دهد اما اینکه ما بتوانیم دقیقا تبیین کنیم که فرشته چیست و چه کار می کنداز عهده اش بر نمی آییم. ما نمی توانیم تمام ابعاد امور غیبی را برای بچه تبیین کنیم.
این نویسنده و شاعر اظهار داشت: اگر بخواهیم جهان غیب را برای بچه ها توضیح دهیم باید از روش قرآن استفاده کنیم تا این جهان برای بچه ها قابل حس باشد. حتی ما می توانیم در معرفی فرشته برای یک بچه از یک شخصیت کارتونی که کارهای خوب انجام می دهد، مثال بزنیم.
علوی فرد تصریح کرد: تا زمانی که بچه سوال نکرده است یا دغدغه ای برایش پیش نیامده است نباید اصراری داشته باشیم که جهان غیب برایش تبیین و تشریح شود زیرا تبیین این مسئله برای یک بچه ضرورتی ندارد.
وی با بیان اینکه بچه ها را باید با رفتار تربیت کرد، عنوان کرد: بچه، خدا را در حد دور و بری های خود می داند. اگر پدر و مادر و بزرگترها با بچه مهربان باشند ، او خدا را مهربان می داند. بچه تا یک سنی والدین را خدا و روزی رسان خود می داند. اگر والدین مهربان باشند تصور خدا در ذهن بچه، خدای مهربانی است.
مدیر انتشارات عمو علوی با تاکید بر اینکه بچه ها را درگیر موضوعات سختی که خودمان هم از عهده تبیینش برنمی آییم، نکنیم، گفت: اسلام برای تربیت فرزند پروسه 21 ساله تعریف می کند. هر چیزی در جای خود و سر جای خود باید باشد.بچه تا 7 سالگی باید یک سری مسایل، تا 14 سالگی مسایل دیگر و تا 21 سالگی با مسایل متفاوت دیگری آشنا شوند. در هر مقطع سنی باید مسایلی را در حد فهم و نیاز افراد به آنها توضیح داد.
این نویسنده و شاعر خاطرنشان کرد: ضرورت و اصراری نیست که در سنین پایین مفاهیم سنگین را به بچه ها بگوییم و از طرفی خودمان هم نتوانیم در تبیین چنین مسایلی از عهده اش برآییم. آنچه که در تربیت بچه مهم است، رفتار ماست. رفتار پدر و مادر است که می تواند بچه را خداشناس کند. پدری که نماز می خواند و مادری که بعد از نماز دعا می کند به بچه خداشناسی و شکرگزاری را آموزش می دهد.
نظر شما