به گزارش خبرنگار تئاتر شبستان، در نشست دعوت به 2 نمایش همراه مهتاب نصیرپور با ابراز خرسندی از همکاری دوباره با رحمانیان گفت: متن نمایشنامه آنقدر درست است که بازیگر نیازی به چند و چون درباره شخصیت و قصه نداشته باشد.
این بازیگر ادامه داد: باعث افتخارمان است که نقشی را بازی می کنم که یادآور برخی از آثار بازیگر دوست داشتنی تئاتر هما روستا است. فکر می کنم این نمایشنامه قابلیت دارد بعد از این اجرا با یک بازنویسی به طور مشخص به موضوع بازیگری بپردازد نه فقط هما روستا و به این ترتیب با انتشار در دسترس علاقه مندان قرار بگیرد.
وی همچنین درباره پرستو رحمانیان و سها سناجو بازیگران این اثر گفت: تقریبا از سال 72 به این طرف 22 سال است که تدریس می کنم و در بین همه کسانی که در این سالها دیده ام میزان وظیفه شناسی، مسئولیت پذیری، نظم و ایثار این 2 بازیگر برای من قابل ستایش است.
پرستو رحمانیان، دیگر بازیگر این نمایش درباره تجربه بازی در لباسی برای میهمانی گفت: این نمایشنامه برای ما به لحاظ احساسی بسیار عزیز است چون من و سحا سناجو آن را انتخاب کردیم و آقای رحمانیان در ابتدا مطمئن نبودند که می توانیم از پس آن برآییم یا نه اما به ما اعتماد کردند.
وی درباره تجربه اجرا مقابل تماشاگران ایرانی نیز گفت: در 2 سال اخیر با 6 نمایش در تهران حضور داشته ام که در مقابل تماشاگران به صحنه رفته ام، با احترامی که برای ایرانیان خارج از کشور قایلم باید بگویم تماشاگران داخلی نکته سنج تر و جدی تر هستند.
سها سناجو نیز در این نشست گفت: واقعیتی که نمی شود نادیده گرفت بازی درخشان مهتاب نصیرپور است که البته غیر از این از بازی بزرگی مثل او نباید انتظار داشت، خوشحالم که بازیگری را از او آموخته ام و امیدوارم در راه طولانی ای که در پیش دارم روزی بتوانم به جایگاه او نزدیک شوم.
سناجو نیز درباره تجربه اجرا در ایران گفت: علاوه بر اجراهای عمومی اجرا در جشنواره فجر تجربه متفاوتی برای من بود که به دلیل تراکم جمعیت استرس بیشتری در من ایجاد کرد.
در ادامه این نشست، اشکان خطیبی، مجری طرح این نمایش در سخنانی کوتاه گفت: اجرای دعوت به 2 نمایش همراه به چند دلیل اتفاق خوشایندی است یکی اینکه بعد از مدت ها فرصتی پیدا کردیم تا یک اثری را اجرا کنیم که صرفا نمایش است.
وی با بیان اینکه متاسفم هما روستا در بین ما نیست، دیگر ویژگی این اجرا را یادآوری برخی از نمایش های روستا دانست و گفت: دلیل دیگر همکاری با امیر رضازاده است که پس از مدت ها همکاری با آقای شاه ابراهیمی فرصت دوباره ای برای کار با ایشان پیش آمده است. یک دلیل دیگر نیز اجرا در سالن تازه تاسیس عمارت مسعودیه است که پیش از این تجربه ای در آنجا نداشته ایم. سالنی که امکان مناسبی برای اجراست و پیش از ما رضا ثروتی و ایمان افشاریان آثار موفقی در آن روی صحنه برده اند.
خطیبی افزود: این نمایشنامه به لحاظ اجرا اثر دشواری است چرا که هر لحظه بازیگر باید شکست های حسی را تجربه کند و آنها را با مخاطب شریک شود. در اپیزود دوم نیز خاطره های مشترکی بین اجراکننده و تماشاگر وجود دارد که باید به درستی اجرا شود.
این بازیگر و عضو ثابت گروه تئاتر پرچین در آخر به بازی سها سناجو و پرستو رحمانیان اشاره کرد و گفت: مهمترین ویژگی این دو در آثاری که سالهای اخیر روی صحنه برده ایم این است که کاری برایشان نشد ندارد و برخلاف بسیاری از بازیگران ایرانی ترسی از اجرا ندارند.
امیر رضازاده، طراح صحنه نیز با بیان اینکه پیشنهاد رحمانیان او را از خانه نشینی به صحنه برگردانده، گفت: خوشحالم 21 سال بعد از اجرای لباسی برای میهمانی بار دیگر با محمد رحمانیان همکاری می کنم و امیدوارم اتفاقات خوبی برای این نمایش بیفتد.
لباسی برای میهمانی و پرولوگ دو نمایشی هستند که رحمانیان با نام دعوت به 2 نمایش همراه از 25 بهمن در تماشاخانه عمارت مسعودیه روی صحنه می برد.
نظر شما