خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: روابط ايران و آفريقاي جنوبي به سال‌هاي ابتدايي پادشاهي پهلوي دوم بازمي‌گردد. در اين دوره روابط دوجانبه گرم بود. پس از انقلاب اسلامي، روابط دولت آپارتايد به طور كامل قطع شد و پس از تغيير نظام سياسي اين كشور در دهه 70، بار ديگر روابط عميق و همه‌جانبه برقرار شد. نخستين گامي كه در زمينه اقتصادي بين دو كشور برداشته شد، امضاي دو قرارداد نفتي بود. هر دو قرارداد بين شركت ملي نفت ايران و شركت ساسول آفريقاي جنوبي منعقد گرديد. به موجب قرار داد اول شركت ملي نفت ايران و شركت ساسول براي احداث پالايشگاه ناتروف در آفريقاي جنوبي به سرمايه‌گذاري مشترك پرداختند. در راستاي اين قرارداد، يك قرارداد ديگري نيز بين طرفين منقعد گرديد. به موجب قرارداد دوم شركت ملي نفت ايران متعهد گرديد كه براي مدت 15 سال 70 درصد نفت مورد نياز ناتروف برابر با 25.350.000 تن نفت خام را تأمين كند؛ در برابر نفتي كه به آفريقاي جنوبي صادر مي‌گرديد، اورانيوم و فولاد وارد كشور مي‌شد. گروه دوستي پارلماني ايران و آفريقاي جنوبي براي نخستين بار در دوره پنجم به رياست مجيد انصاري تشكيل شد. اين گروه در همين دوره به دليل عدم تشكيل گروه متقابل منحل شد.
بنابراین گزارش، انعقاد قراردادهاي درازمدت در زمينه نفت موجب شد تا ضريب اطمينان طرفين براي همكاري بيشتر در زمينه‌هاي مختلف فراهم شود. در اين راستا آفريقاي جنوبي كه در زمينه معدن از تجربه زيادي برخوردار بود و تصور مي‌كرد كه ايران مي‌تواند يك شريك دراز مدت در زمينه معدن نيز به حساب آيد، لذا از دولت موقت ايران درخواست كرد تا با همكاري يكديگر يك مدرسه معدن در ايرن تأسيس كنند. اين درخواست مورد قبول مقامات ايراني قرار گرفت. در اين رابطه 3 كارشناس معدن براي گذراندن يك دوره سه ماهه آموزشي وارد آفريقاي جنوبي شدند و پس از پايان دوره آموزشي به كشور مراجعت نمودند. متعاقبا آفريقاي جنوبي نيز يك كارشناس به منظور تحقيقات اوليه پيرامون چگونگي اجراي طرح تأسيس مدرسه معدن به ايران فرستاد.
وي پس از تهيه گزارشي در اين زمينه به كشورش بازگشت. در نهايت مدرسه عالي معدن با كمك‌هاي فني اهدايي و تأمين بخشي از بودجه مالي آن توسط آفريقاي جنوبي در شاهرود افتتاح شد. در كنار همكاري‌هاي نفتي و معدني، بازار تجارت نيز رونق گرفت و بازرگانان با توجه به راه آبي ميان دو كشور كه كرايه حمل و نقل كالا را به حداقل كاهش مي‌داد و در نتيجه سود بيشتري عايد آنها مي‌شد، در بالا بردن سطح روابط تجاري تلاش‌هاي زيادي به عمل آوردند تا جايي كه بين سال‌هاي 56 - 55 دولت ايران به عنوان دومين شريك تجاري آفريقاي جنوبي محسوب مي‌شود. از جمله كالاهايي كه به آفريقاي جنوبي صادر مي شد عبارت بود از ، لوازم خانگي، پلاستيكي، كاشي، سنگ مرمر، پسته، پودر رختشويي، فرش، صنايع دستي، كفش، ميگو، گردو، خرما و غيره. در برابر كالاهايي كه صادر مي‌شد، كالاهايي نيز از آفريقاي جنوبي وارد كشور مي‌گرديد. اين كالاها عبارت بود از پنبه نسوز، پوست، اتومبيل، اورانيوم، فولاد و غيره.
این گزارش می افزاید: در کنار مذاکرات نفتی ایران با سایر کشورها؛ دور جدید مذاکرات ایران و آفریقای جنوبی به منظور ساخت، بازسازی و نوسازی برخی از پالایشگاه‌های نفت این کشور آغاز شده است. اخیرا نیز پیشنهاد ساخت یک پالایشگاه نفت خام ۲۰۰ هزار بشکه‌ای در مذاکرات ایران و آفریقای جنوبی مطرح شده و به نظر می‌رسد دور جدید گفتگوها به منظور توافق نهایی درباره پالایشگاه‌سازی در این کشور آفریقایی کلید خورده است. در این باره مهر به نقل از حمید شریف رازی، مدیرعامل شركت ملي مهندسي و ساختمان نفت ايران نوشته است: "هم اکنون با طرف آفریقای جنوبی در حال مذاکره برای ساخت یک پالایشگاه نفت ۲۰۰ هزار بشکه‌ای هستیم." این در حالی است که اخیرا عباس کاظمی، معاون وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران، اعلام کرده است: پیشنهادی به منظور بازسازی و انجام تعمیرات اساسی برخی از پالایشگاه‌های نفت آفریقای جنوبی ارائه شده است.
یادآور می شود: جمهوری آفریقای جنوبی کشوری در جنوب آفریقا و در سواحل دو اقیانوس اطلس و هند است. این کشور سه پایتخت متفاوت دارد. قوه مجریه در پرتوریا، پارلمان در کیپ تاون و قوه قضائیه در بلوم فونتین مستقر است. پرجمعیت‌ترین شهر آن نیز ژوهانسبورگ است. آفریقای جنوبی با کشورهای نامیبیا، بوتسوانا، زیمباوه، موزامبیک، سوازیلند و لسوتو (کشوری که در سرزمین آفریقای جنوبی محصور شده‌است) هم‌مرز است.
نظر شما