به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، آیت الله سبحانی در هفتمین جلسه از سلسله جلسات کلام و اندیسه اسلامی در مدرسه علمیه عالی نواب مشهد در پاسخ به این سوال که آیا معیار حق و باطل سه قرن اول اسلام است؟گفت: سه قرن اول اسلام، خیر القرون نبوده و الا این همه حدیث جعلی و کذب تولید نمی شد و چهره اسلام غربت نمی یافت.
وی افزود: وهابیون، قرن اول تا سوم هجری را "خیرالقرون" نامیده و مقیاس حق و باطل قرار داده اند و هر امر نو و جدیدی را در غیر این سه قرن، بدعت می‌دانند.
وی در ادامه بحث بدعت، به دو نوع بدعت حسنه و سیئه در تفسیر اهل سنت اشاره کرد و گفت: این موضوع برگرفته از زمان خلیفه دوم است که در ماه مبارک رمضان مشاهده کرد که عده‌ای نماز تراویح و مستحبی را انفرادی می‌خوانند و عده ای به صورت جماعت اقامه می کنند که به همین جهت دستور داد، نماز تراویح به جماعت خوانده شود و خلیفه آن را بدعت حسنه نامید.
مرجع عالیقدر شیعه ادامه داد: با توجه به این که پیامبر (ص) اجازه این کار را نداده و ما هم معتقدیم که نوافل ماه رمضان باید "فرادی" خوانده شود، این عمل جماعت در مثال فوق، با میزان شرعی تطبیق نمی کند؛ بنابراین بدعت فقط سئیه است و بدعت حسنه اصلا وجود ندارد.
* نظر شاتبی درباره بدعت
آیت الله سبحانی با اشاره به نظر شاتبی، مؤلف الموافقات و با بیان این که او بدعت را به دو قسم حقیقی و نسبی تقسیم می کند، ابرازداشت: بدعت حقیقی همان بدعت اهل کتاب و یهود است که رهبانان را ارباب خود می دانند.
ایشان در ادامه توضیح نظر شاتبی، بدعت نسبی را مانند برگزاری جلسات مذهبی در شب‌های پنجشنبه دانست که از نظر التزام به زمان مخصوص، بدعت نسبی حساب می شود.
وی به این سخن و کلام شاتبی پاسخ داده و افزود: باید در بدعت دانستن چیزی، به شرایط گفته شده در جلسه گذشته توجه شود و الا بدعت نیست.
وی با بیان این که اگر مثلاً تعیین وقت جلسه مذهبی را به خدا نسبت دهیم، بدعت است و چنانچه این کار به خاطر مشغله افراد مثلا در روزهای میانی هفته انجام می شود، بدعت محسوب نمی شود.
آیت الله سبحانی با اشاره به آیات 157 و 158 یا 159 سوره اعراف درباره واژه "یعذرون"، از مناسبت ولادت حضرت رسول خدا(ص) گفت و تصریح کرد: قرآن کریم در تکریم رسول الله(ص) بر همه ایام تاکید دارد، ولی چون این فرصت همیشه فراهم نیست، بهترین روز به عنوان تکریم انتخاب می شود.
* خیرالقرون و شرالقرون؟
آیت الله سبحانی در ادامه به تفسیر بدعت پرداخت و با بیان این که وهابیون، قرن اول تا سوم هجری را "خیرالقرون" نامیده و مقیاس حق و باطل قرار داده اند و هر امر نو و جدیدی را در غیر این سه قرن بدعت می‌دانند، ابرازداشت: این تفسیر بدعت، خود نوعی بدعت است.
وی با اشاره به استدلال آنها درباره روایت رسول الله (ص) که فرمودند " الطبرانی و الحاکم عن جعدة عن هبیرة نقلا یعنی عن النبی خیر الناس قرنی الذی أنا فیهم ثم الذین یلونهم ثم الذین یلونهم و الآخرون أراذل الصوارمالمهرقة ص : 19"، خاطرنشان ساخت: قرن در لغت عرب به معنای نسل است و حتی قرآن هم به معنی نسل آورده است، کما این که به این معنا در بین اعراب نیز استفاده می شود.
وی افزود: بنابراین اولاً قرن به معنی زمان نیست و اگر به معنی زمان هم باشد، باید میانگین زمانی را که 60 تا 70 سال است در نظر گرفت نه اینکه آن را 100 سال بدانیم.
آیت الله سبحانی با بیان این که اصلاً این حدیث صحیح نیست، با اشاره به ظلم‌هایی چون ماجرای عاشورا، حره، امویان، حجاج و ... که در سه قرن اول انجام شد، تصریح کرد: اتفاقاً شرالقرون در همان سه قرن اول بوده است.
به گزارش روابط عمومی مدرسه عالی نواب مشهد، این استاد حوزه علمیه، ادامه داد: حدیث فوق از نظر محتوا و دلیل اشکال دارد و فقط می شود توجیه کرد و گفت که "خیر القرون" بودنش به خاطر فتوحات اسلامی است.
آیت الله سبحانی در ادامه مثالی زد و گفت: اگر مرقدها و قبور پیامبران(ص) در زمان فتح و حضور اسلام در کشورهای دیگر در سه قرن اول، حفظ شده و به خدام آنها حقوق پرداخت می شد، بنابراین عدم اجازه ساخت حرم ائمه اطهار(ع) و تخریب کردن آن نوعی بدعت است.
پایان پیام/
نظر شما