به گزارش خبرنگار شبستان، مصطفی جمشیدی، از داستان نویسان کشورمان در مراسم سومین سالگرد امیرحسین فردی که عصر دیروز در حوزه هنری برگزار شد، گفت: نویسنده های زیادی می آیند و می روند و کتاب های زیادی می نویسند. من به یک لحاظی فردی را با جلال آل احمد مقایسه می کنم زیرا هر دو سلوک سنگین داشتند.
جمشیدی ادامه داد: می گویند سبقه ادبی دانشور به جلال می چربد، آن چیزی که جلال را از قصه پردازی متمایز می کند وجه آرمانخواهی، سلوک و مبارز بودنش بود. در واقع وجه داستان نویسی در پس آرمان گرایی جلال بود.
این داستان نویس اظهار داشت: مرحوم فردی بیشتر از هر چیز برایش وجه سلوک و وظیفه مندی مهم بود، شهیدها را پروراند کسانی که رفتند و ما امنیت خود را مدیون آنها داشتیم.
وی با بیان اینکه زندگی پربرکت امیرحسین فردی به خاطر وظیفه مندی او بود، عنوان کرد: امیرحسین فردی در خلاقیت نگاه نمی کرد که چه کسی با او هست و چه کسی نیست. امیرحسین فردی زایا بود و می تواند به تکثری که بعد از خود به جا گذاشت ببالد. آخرین دیدارم با او سه روز قبل از فوتش بود و یک حس غریبی به من می گفت که این آخرین دیدار است.
این داستان نویس با بیان اینکه فردی اشتباه داشت و زیاد هم اشتباه داشت، تصریح کرد: اشتباه فردی این بود که به دنبال وظایفش رفت، اشتباه فردی به دنبال این بود که به دنبال پست و مقام نرفت، فردی آنقدر دنبال ارزش بود که بر ضد ارزش ها نلغزید.
جمشیدی با اشاره به اینکه اجل مهلت نداد که فردی کتاب های بیشتری بنویسد، بیان کرد: سن رمان نویس تازه از 50 سالگی شروع می شود فردی در اوج شکوفایی بود. فردی واقع نگر بود و خلاقیت اش از اینجا نشات می گرفت.
وی با بیان اینکه رمان اسماعیل معقول و منطقی است، گفت: رمان اسماعیل نشان واقعی از شخصیت فردی دارد در واقع اسماعیل چهره تمام نمای آقای فردی است، اسماعیل تجربیات گرانبهایی برای نسل ما دارد. امیرحسین فردی معقول بود، دروغ نمی گرفت و از محکومیت نمی ترسید.
بر اساس این گزارش، احمدی، از همکاران امیرحسین فردی در کیهان بچه ها در این مراسم گفت: فردی را کسی شناختم که در کنارش احساس امنیت می کردم. 15 سال همکار فردی بودم و رفتارش را طبیعی دیدم، رفتارش نه سرد بود و نه گرم، فردی کارهای ما را منصفانه قضاوت می کرد، نگاه اخلاقی به اشخاص داشت و هرگز صدایش را بلند نمی کرد.
نظر شما