خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: شیلهای نفتی گروه متنوعی از سنگها هستند که دارای مواد آلی بوده و بیشتر در حلال‌های آلی غیرقابل حل می‌باشند، ولیکن می‌توان بوسیله حرارت دادن (تقطیر) آنها را استخراج کرد. مواد آلی عمدتا کروژن است، ولیکن ممکن است بیتومن نیز داشته باشند. مقدار نفتی که می‌توان استخراج کرد از حدود 4 درصد تا بیش از 50درصد وزن سنگ در تغییر است، یعنی بین 10 و 150 گالن نفت در هر تن سنگ یا 50 تا 700 لیتر در هر هزار کیلوگرم است.
شیلهای نفتی دارای مقادیر قابل توجهی مواد غیرآلی هستند که عمدتا از کوارتز در اندازه سیلت و کانیهای رسی تشکیل شده‌اند. برخی از شیلهای نفتی در واقع سیتستون‌ها و گل سنگهای غنی از مواد آلی هستند، در حالیکه برخی دیگر سنگهای آهکی غنی از مواد آلی می‌باشند.
بنابراین گزارش، در حال حاضر، توجه نسبتا زیادی به شیلهای نفتی می‌شود چون آنها یک منشا سوخت فسیلی هستند و ممکن است به جایگزینی ذخایر نفتی که انتظار اتمام آن می‌رود، کمک کند. رسوبات گسترده‌ای از شیلهای نفتی در روسیه ، چین و رزیل یافت می‌شود و رسوبات با عیار پایین که ممکن است از نظر اقتصادی باارزش شود در تعداد زیادی از کشورهای دیگر جهان یافت می‌شود. شیلهای نفتی همچنین پتانسیل سنگهای مولد نفت هستند. بر این اساس به تازگی منابع بزرگ هیدرات های گازی در دریای عمان به اثبات رسیده كه در زیر آنها لایه های متعارف گازی نیز وجود دارد.
ایرنا در این رابطه به نقل از محمدرضا كمالی، رئیس پردیس بالادستی پژوهشگاه صنعت نفت نوشته است: "پروژه شناسایی ذخایر شیل های گازی در استان لرستان حدود 47 درصد پیشرفت داشته و وجود منابع غیرمتعارف گازی در آن اثبات شده است. این طرح كامل نشده است. خوشبختانه پتانسیل بسیار بالایی برای شیل های نفتی و گازی در ایران وجود دارد. هنوز میزان این ذخایر مشخص نشده است. این فعالیت ها از طریق همكاری با دانشگاه آخن آلمان انجام شده و در آن دانش فنی مربوط به شناسایی منابع شیل نفت و گاز به داخل كشور منتقل می شود.
هیدرات های گازی شامل ذخایر گازی هستند كه در بلورهای یخ و در عمق 2 هزار متری در كف دریا گرفتار شده است. طرح شناسایی هیدرات های گازی در دریای عمان به تازگی اجرا شده است. فاز نخست این طرح با موفقیت انجام شده و قرار است بزودی فاز دوم نیز اجرا شود. طرح مروارید خلیج فارس برای بررسی ساختارهای زمین شناختی در منطقه خلیج فارس 90 درصد پیشرفت داشته و در آن با دانشگاه های معتبر دنیا همكاری می شود. طرح پژوهشی دیگر، شناسایی ساختارهای زمین شناختی در دشت اروندان در استان خوزستان است كه در آن میدان های بزرگ نفتی ایران جای گرفته اند. این طرح حدود 28 درصد پیشرفت فیزیكی دارد. طرح دیگری نیز برای بررسی وضعیت زمین شناختی منطقه كپه داغ در مرز تركمنستان انجام شده است كه براساس آن ارتباط مخازن انرژی ایران و تركمنستان اثبات می شود. موافقت نامه ای نیز پارسال برای ازدیاد برداشت میدان نفتی اهواز انجام شد كه در حال اجراست. طرح های «ذخیره سازی گاز در مخازن زیرزمینی» و «طرح ملی خودكفایی افزایه های شیمیایی در صنعت حفاری از طرح های دیگر در دست اجرای این پژوهشگاه است.
یادآور می شود: پژوهشگاه صنعت نفت یک مجموعه وابسته به وزارت نفت و بزرگترین مرکز تحقیقاتی در زمینه نفت و گاز و پتروشیمی در ایران است. این پژوهشگاه در ابتدا با نام «اداره توسعه و تحقیقات شرکت ملی نفت ایران» درسال ۱۳۳۸ تأسیس شد. هدف اولیه این سازمان تحقیق و پژوهش درزمینه کاربرد مواد نفتی بوده است. بعد از پیروزی نقلاب اسلامی در ایران، نام این سازمان به «مرکز پژوهش و خدمات علمی» تغییر یافت و به توسعه فعالیتها درراستای اهداف فوق پرداخت. سپس طبق موافقت نامه اصولی سال ۱۳۶۸ شورای گسترش وزارت فرهنگ و آموزش عالی، به عنوان «پژوهشگاه صنعت نفت» با هدف انجام تحقیقات بنیادی، کاربردی و توسعه‌ای نامیده شد و به فعالیتهای خود ادامه داد.
نظر شما