به گزارش خبرگزاری شبستان، روزنامه «الثوره» در مقاله ای به قلم «أحمد عرابي بعاج » و «اسعد عبود» نوشت: «آمریکا» مدعی مبارزه با تروریسم بوده و ائتلاف60 کشور را علیه گروه تروریستی «داعش» تشکیل می دهد، همان گونه که ادعایی باطل و دروغ در مبارزه با گروه تروریستی دارد، در صدور قطعنامه شورای امنیت برای تروریسم خواندن «داعش» و «النصره» مشارکت داشته و مبارزه و نابودی آنها را ضروری می داند.
اما این یک گوشه از واقعیت است و در واقع، بعد دیگری در سیاست «آمریکا»، وجود دارد ، بدین گونه که ادعای مبارزه با تروریسم به مفهوم التزام بدان و یا عمل به اجرای مفاد توافق نیست، آن چنان که نقض همیشگی توافق توقف عملیات جنگی، دلیلی بر عدم پای بندی «واشنگتن» به ادعاهای خود نیست. گروههای تروریستی معتدل نامیده شده از سوی واشنگتن» بخصوص النصره با حضور در مناطق مختلط با دیگر گروههای تروریستی مخفی شده اند، اما این گروههای تروریستی، روش و ابزار خود را در مورد چگونگی سازماندهی و کنترل تروریسم، استفاده از حالت ناآرامی حاصل از شرایط توقف مخاصمات و وارد کردن سلاح، تانک و نیروهای مسلح از طریق «ترکیه» دارد و همچنین تعطیل و تأخیر راه حل سیاسی مورد نظر در بیانیه «ژنو» را فقط بر اساس مشاوره «آمریکا» به متحدان و عوامل خود در منطقه تغییر داده اند.
واشنگتن به دنبال ایجاد حالت تناوب مکانی، حفظ وضعیت موجود و فرار از فرصت یافتن راه حل سیاسی در «سوریه» و دوری بیش از حد از این موضوع با هر شیوه و وسیله ممکن است. «مسکو» هر اندازه کوشید تا «واشنگتن» را به مبارزه با تروریسم دعوت کند، با بهانه هایی چون عدم هماهنگی با «مسکو» و مبارزه با تروریسم به شیوه خود، از این موضوع طفره رفته است.
«آمریکا» در حال حاضر به شیوه خود با تروریسم مبارزه می کند، شیوه ای که به تداوم تروریسم تمایل داشته و بر سخن «مبارزه با تروریسم نیاز به فرصت ده ساله دارد» مبتنی می باشد. «آمریکا» در واقع به دنبال ادامه توسعه تروریسم در منطقه و افزایش شانس حضور آن بیش از نابودی و ریشه کنی آن است. حداکثر اقدام احتمالی «آمریکا» در مبارزه با تروریسم، محاصره و کنترل آن در مناطق تحت نفوذی است که در راستای خدمت به طرح تقسیم خود در منطقه و ادامه ویرانی و تخریب، جهت بهره کشی در بازار سیاسی مشخص می کند.
مهم ترین تلاش دشمنان «سوریه» تحت عنوان «حمایت از مخالفان»، اعلام شکست خوردن دولت «سوریه» است. بیشتر حامیان تروریسم، بر این هدف تمرکز کرده اند، اما ممکن است اختلافاتی در زمینه های دیگر بین آنها وجود داشته باشد.
غرب و به ویژه «آمریکا» احتمالا تمایل چندانی برای تشکیل یک دولت در «سوریه» ندارند و علت آن هم وجود عامل تاثیر گذار «اسرائیل» در سیاست خاورمیانه ای«آمریکا» است.
نکته قابل توجه اینکه، اکثر این حامیان، هیچ اشاره ای به «سوریه» به عنوان یک دولت نمی کنند. آنها می دانند که حضور یک دولت شکست نخورده به مفهوم داشتن نهادها و حکومتی است که آن را اداره می کنند. بنابر این آنها اصرار دارند که «سوریه» یک رژیم است و ارتش آن نیز، ارتش این رژیم است، اقتصاد آن نیز فقط پشتیبان رژیم است. از این رو هر نوع بحثی را در سطح مذاکرات در زمینه پیشرفت گسترده حکومت و یا لغو تحریم ها نمی پذیرند.
نظر شما