به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از میراث مکتوب، کزازی در ابتدای این کتاب به جایگاه خرد در شاهنامه اشاره می کند و می نویسد:
«شاهنامه، نامۀ فرهنگ و منش ایرانی است. ایران در شاهنامه بیش و به از هر شاهکار دیگر ادبی و هر هنجار فرهنگی بازتافته است. شاهنامه، نامۀ هزاره هاست. سنجۀ ایرانی بودن، دوستداری شاهنامه است. خرد در شاهنامه؛ سرآغازی است نیکو و خجسته. زبان راستین و سرشتین پارسی که در سرودن شاهنامه، زبان فردوسی است؛ روشن است و روان و رسا، زیرا که این متن، متنی است نهادینه. این کتاب نهادینه و پیچیده را می توان مازهای راز نامید.شاهنامه نامه ای است که دو گوهر و دو بنیاد جان و خرد، در آن بیشترین ارج و ارز را دارد.
شاهنامه خردنامه است. آنچنان خرد به گونهای آشکار یا نهان در تاروپود شاهنامه درتنیده است که بهآسانی میتوانیم آن را خردنامه بنامیم. زیرا خرد یکی از ویژگیهای بنیادین در انسان ایرانی است. اگر گاهان زرتشت را که کهنترین سرودۀ آیینی جهان است، بخوانید، میبینید که خرد در آن سرودهها جایگاهی بلند دارد. زرتشت مردمان را به خرد فرا میخواند. پیشینه خرد تا بدین پایه در فرهنگ ایران دیرینه است. پیداست که در خرد در شاهنامه که نامه فرهنگ و منش ایرانی است، میباید بازتابی گسترده یافته باشد.
فهرست مطالب کتاب به شرح زیر است:
نشست اول: خرد در اندیشه های فردوسی
نشست دوم: داستان جمشید و فریدون
نشست سوم: مازهای راز در شاهنامه
نشست چهارم: داستان ضحاك و كاوه
نشست پنجم: اسطوره و حماسه در شاهنامه
نشست ششم: داستان رستم و سهراب
نشست هفتم: داستان رستم و اسفندیار
نشست هشتم: داستان سیاوش
نشست نهم: كیانیان در شاهنامه
خانه اندیشمندان علوم انسانی کتاب «شاهنامهپژوهی» (چه خوش گفت فردوسی پاکزاد) در 208 صفحه چاپ و روانه بازار نشر کرده است.
نظر شما