نشانه های ایمان مستقر از نگاه امام علی (ع)
دکتر حمیدرضا مهدوی ارفع به بررسی نشانه های ایمان در نهج البلاغه پرداخت.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، حجت الاسلام دکتر حمیدرضا مهدوی ارفع، عضو جبهه انقلاب فرهنگی پنجشنبه (20 خرداد) در مدرسه امام صادق(ع) اصفهان در ادامه بحث خود پیرامون بررسی ایمان از نگاه امیرالمومنین علی (ع) و ضمن یادآوری مطالب روز گذشته گفت: یکی از مهمترین سر فصل هایی که در بررسی ایمان باید به آن توجه کرد، نشانه های ایمان است؛ همانطوری که در مبحث ماهیت ایمان گفته شد، ایمان به سه شاخه ی اعتقاد قلبی، اقرار به زبان و عمل با اعضا جوارح تقسیم می شود؛ بنابراین نشانه های ایمان نیز به سه شاخه نشانه قلبی، نشانه های زبانی و نشانه های عملی تقسیم میشود.
وی با شاره به خطبه 114 نهج البلاغه افزود: نشانه های قلبی ایمان از نگاه حضرت علی (ع)چهار مورد است، اول آنکه فرد باید بگونه ای به غیب اعتقاد داشته باشد که گویی غیب را می بیند و آنرا حس میکند، دوم آنکه به آنچه که خدا از طریق پیامبران و قرآن به انسان ها وعده داده است یقین داشته باشد، سوم آنکه ایمان او بگونه ای باشد که اخلاص آن شرک را بزداید و چهارم آنکه یقین آن شک و تردید را نابود کند.
حجت الاسلام مهدوی ارفع با اشاره به حکمت 458 نهج البلاغه افزود: از نگاه حضرت علی (ع)کسی که ایمان مستقر دارد باید چهار نشانه در او باشد، راست بگوید حتی اگر به ضرر او باشد، کوچکترین دروغی نگوید حتی اگر برای او منفعت زیادی را بدنبال داشته باشد، بیش از حد توان و عملش سخن نگوید و هنگام صحبت کردن از دیگران از خدای تعالی بترسد.
عضو جبهه انقلاب فرهنگی در پایان نشانه عملی ایمان را اینگونه بیان کرد: حضرت علی (ع) در حکمت 310 نهج البلاغه در مورد نشانه عملی ایمان می فرمایند «ایمان بنده ای کامل نمی شود مگر آنکه اعتمادش به آنچه که نزد خداست از اعتمادش به آنچه که نزد خود دارد بیشتر باشد»؛ یعنی فردی که ایمان مستقر دارد باید توکلش به قدرت بی نهایت خداوند بیشتر از اعتماد به خودش و آنچه که دارد باشد.
نظر شما