آثار غفلت زدایی در بیان آیت الله مدرسی

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، سیزدهمین جلسه تفسیر قرآن آیت‌الله سید محمدتقی مدرسی در ماه رمضان سال جاری، شب چهاردهم این ماه مبارک در بیت وی در تهران برگزار شد.

آیت‌الله مدرسی در ابتدای این جلسه با قرائت آیات 35 تا 38 سوره دخان گفت: خدا درون هر انسانی یک شیر خلق کرده است که این شیر گرفتار است و برای آزاد شدنش، دو راه وجود دارد؛ اول آنکه با قدرت خودش بتواند از بند رها شود و دوم اینکه نیرویی از بیرون به او کمک کند.

وی افزود: شیر گرفتار درون هر فرد، عقل اوست، عقل یک آینه تمام‌قد شفاف است که حقایق را منعکس می‌کند و همچنین نمادی از حقیقت کل کائنات در نظر انسان است.

این فقیه اظهار کرد: مهمترین رسالت پیامبران این بوده که سنگینی را از دل‌های مخلوقات از بین ببرند و روح فرد را از بند اسارت، آزاد کنند.

وی بیان کرد: مولاعلی(ع) فرمودند پیامبران الهی، عقل‌هایی که زیر غفلت‌ها دفن شده‌اند را نجات می‌دهند. با از بین بردن غفلت‌ها می‌توانیم به چند بصیرت برسیم؛ اول اینکه ما و کائنات همگی از جنس هم هستیم، شاید ترکیب انسان و خاک متفاوت باشد ولی در نهایت یکی هستند. امیرالمؤمنین(ع) در این رابطه می‌فرماید انسان نمادی از یک جهان است.

این مفسر قرآن بیان کرد: دومین بصیرتی که درمی‌یابیم این است که تمامی این دقت و نظم انسان و تمامی جهان هستی یک مدبر دارد. خدای متعال می‌فرماید: انسان به روی عرش نشست اما نه در جایگاه حکومت بلکه برای استراحت. در حکومت، بزرگترین و کوچکترین اتفاق به دست خداست.

وی گفت: پیام این آیات این است که اگر ما از راهی که خدا برایمان تعیین کرده منحرف شویم دچار عذاب خواهیم شد، این عذاب ممکن است به صورت تنبیه و بسیار جزئی باشد یا آنقدر بزرگ و سهمگین باشد که از تصور بشر خارج است.

آیت‌الله مدرسی افزود: انسان و تمامی مخلوقات بی‌دلیل خلق نشده‌اند بلکه همه هدفی دارند و باید به سمت هدفشان حرکت کنند. خدا در قرآن دو نوع آیه برای کسانی که دچار غفلت می‌شوند آورده است؛ اول آیات آفاقی است که به معنای آیاتی است که برای افراد و موجودات دیگر اتفاق افتاده است و دوم آیات انفسی است که به معنای هر چیزی است که هم در آفاق و هم در دل ما وجود دارد.

وی اظهار کرد: داستانی در مورد قوم همییر بیان شده است که آن‌ها قبیله‌ای بزرگ در یمن بودند و حاکمی عاقل و صالح به نام توبه در بین آن‌ها بود که که نوید آمدن حضرت‌رسول(ص) را به افرادش داد و به اسلام گروید با اینکه حتی نتوانست حضرت‌محمد(ص) را ملاقات کند.

این فقیه مفسر بیان کرد: پیامبر اسلام(ص) دراین مورد فرمودند با اینکه قوم توبه قومی خطاکار بودند و دچار عذاب الهی شدند ولی شخص توبه انسانی درست بود زیرا قبل از مرگش اسلام آورد. ما نیز در برابر حضرت ولی‌عصر(عج) باید اینگونه باشیم، شاید مرگ مهلت ندهد که ایشان را ملاقات کنیم ولی باید ایمان خود را به ایشان حفظ کنیم.

وی تصریح کرد: مفسران می‌گویند آیه بعدی اشاره به قریش دارد ولی قرآن کتابی برای همه زمان‌هاست یعنی این آیه را به اقوام و افراد دیگر نیز می‌توان نسبت داد و تفسیرش این است که مرگ هیچ کسی بی‌دلیل و بی‌برنامه نیست، مثلاً مرگ می‌تواند از طریق بلایی طبیعی باشد مانند مرگ فرعونیان که در یک لحظه از بین رفتند و دلیل این نوع مرگ، انحراف و ظلم آن قوم است.

آیت‌الله مدرسی در پایان سخنانش گفت: اگر خوب دقت کنیم، می‌بینیم که حاکم این نظام دقیق، آن را بی‌دلیل خلق نکرده است و حتماً عدل و قسطی نیز برقرار است. خدا دو مرگ را بیان کرده است؛ مرگ اول، ترک همین دنیاست و مرگ دوم ترک برزخ است که با صدای صوراسرافیل همه می‌میرند و قیامت برپا می‌شود.