یک پلان واقعی از سبک زندگی

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، گاهی اوقات صحنه ای کوتاه در جامعه یا محیط کار می تواند برای حال و آینده ما سرنوشت ساز باشد. رفتارصحیح یا غلط یک شخص یا اشخاص می تواند سرمشق و الگویی برای ما گردد. مهم نیست فرد کیست و در چه جایگاهی قرار دارد. مهم این است که او چه می گوید و تاثیرگذاری وی در چه حد می تواند ورق زندگی ما را برگرداند. از خودگذشتگی، انفاق، دفاع ازمظلوم ویا عبادتی دلنشین همه اینها تنها نمونه هایی است از وقایعی که بارها در جامعه مشاهده کرده ایم و می تواند در ذهن و وجودمان، فرهنگی ابدی گردد.

شهرام آریا، کارگردان و بازیگر سینما درخصوص لحظه ای کوتاه ولی تاثیر گذارهنگام برداشت پلانی دریک فیلم سینمایی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان به بیان خاطره پرداخته است، او می گوید این صحنه واقعی که موجب به حاشیه بردن آن پلان گردید در مسیر زندگی اش تاثیرگذار بود.

این کارگردان سینمایی در شرح خاطره اش گفت:

چند سال پیش بود که من در یکی از فیلم های سینمایی دستیار کارگردان بودم. سید جواد رضویان در این فیلم بازی می کرد.

سید جواد به خاطر نقشش گریم سنگینی داشت که ناچار بود ازهمان صبح اجرا تا پایان برداشت های آن روز گریم را پاک نکند.

یکی از روزها کار فیلمبرداری به طول انجامید. هرچه می گذشت نگرانی بیشتری در چهره سید جواد مشاهده می شد. خیلی دوست داشتم بدانم این نگرانی از چیست؟ گویا قراری دارد که باید به آن برسد. تا اینکه به آخرین پلان آن روز رسیدیم. برداشت آخر همزمان شده بود با نزدیک شدن به غروب آفتاب؛ تا اینکه سید جواد رضویان با نگرانی گفت: کار امروز خیلی طول کشیده و نمازم را هنوز نخوانده ام چیزی نمانده که قضا شود.کارگردان فیلم با تعجب گفت: نور اگر نباشد نمی توانیم صحنه آخر را اجرا کنیم. سید جواد رضویان گفت: همین الان هم خیلی دیر شده است. کارگردان عصبانی شد و گفت: اگر بخواهی نماز بخوانی مجبوری گریمت را پاک کنی و سپس نماز بخوانی و باز مجدد گریمت کنند که زمان می برد و نور می رود؛ پس از انجام این پلان نمازت را بخوان.

 سید گفت: اگر این پلان اجرا نشود زمانی دیگر برای اجرای آن وجود دارد ولی اگر پلان را اجرا کنم، خورشید خواهد رفت و دیگر فرصتی برای خواندن این نماز نیست. 

خلاصه این بازیگر به سمت سرویس ها رفت و پس از پاک کردن گریم و وضو گرفتن به اقامه نماز پرداخت و کار اجرای آن روز به تاخیر افتاد.

این صحنه از شیرین ترین لحظات سینمایی من به شمار می رود. لحظه ای که یک بازیگر، نورخورشید برای نماز را به نور همان خورشید برای اجرای پلان ترجیح داد تا من الگوی خود را از واقعی ترین پلان سینمای ام  برای سبک زندگی بگیرم."گریم های سنگین" برای ما سینمایی ها گاهی به مشکلات این چنینی منجر می شود.